Kabanata 17

884 52 36
                                    

Maxene Mae Salongga

Tahimik lamang ako sa loob ng sasakyan habang nag mamaneho si Kuya Keith pauwi sa bahay. Hindi maaring mag maneho ang isa kong Kuya dahil baka 'yon pa ang ikamatay namin.

He's damn mad and we can't let him drive if we want to be alive for years.

Nasa back seat ako naka upo at naka tingin lamang sa bintana. Trying to seek for the answers in the sky, answers for many questions that makes me struggle.

I never wanted this kind of complications. I mean, sino ba ng gustong mahirapan, wala naman hindi ba?

I am actually no one but why the hell did they let me suffer?

Am I that bad in my past life?

A murderer?

An intruder?

Then if not, why?

Liza Soberano ka gurl? Chour!

Bakit ako ang napiling pahirapan?

Kung tutuusin wala naman akong nagawang mali at kasalanan eh!

Nag mahal lang naman ako...

Pero sa maling tao...

Maling oras...

Maling lugar...

And I guess this kind of love is also wrong.

Not forbidden but need to be hidden.

After this, I can write an essay about realizations! Ang dami eh!

"You're forbidden to see him from now on." Malamig na ani Kuya Xander.

Tinignan ko lang siya at hindi na nag salita pa. Wala akong lakas na makipag talo o makipag usap man sa kahit na sino ngayon.

Binalik ko ang aking paningin sa bintana. Inihilig ko ang aking ulo rito at ipinikit ang aking mga mata. Sa kalaunan, nakaradam na ako ng antok.

NAALIPUNGATAN ako nang maramdaman ang malambot na kinahihigaan ko at nang makitang nasa loob ako ng aking kwarto ay napa hinga ako ng maluwag.

Sa hindi mawaring dahilan, bigla na lamang nag pakita ang sa aking isipan ang nangyari kani kanina lamang. I'm sure na hindi pa naman umaabot ng isang araw ang nangyari, baka kasi sabihin niya na ang bilis ng pangyayari. Joke.

Napadpad ang aking paningin sa salamin na naka locate sa harapan ng aking kama. Lumapit ako dito at umupo sa upuan na katapat nito.

Tinignan ko lamang ang aking sarili at patuloy lamang sa pag haplos ng aking makintab at bagsak na buhok.

He used to comb my hair using his fingers when we're alone together.

Napailing ako sa aking naisip at naalala. I should forget and start anew.

Ilang minuto ang lumipas nang maisip ko ng bumaba. Bago ako bumaba nag linis muna 'ko at nag bihis ng pang bahay na damit.

Habang bumaba ng hagdan, narnig ko ang mumunting boses ng pamilya ko.

Nangunguna ditto ang boses ng nakakatanda kong kapatid, Kuya Xander.

Hindi ako gumawa ng ingay upang marinig ang kanilang pinag uusapan. It seems to be so serious and formal. Parang kala mo naman may meeting de avance na magaganap.

"Pa, panigurado na tututol 'yon sa gusto ninyo, kahit pa sabihin ninyo na makakabuto 'to sa kaniya.." rinig kong asik ni Kuya Xander. "Napaka tigas ng laman ng utak 'non, Pa." talga nga naman?!

Capturing His HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon