Capturing His Heart

Kabanata 18

Finally updated. Salamat sa lahat ng nag hintay. Two chapters to go and Epilogue na. I just wanted to inform you para wala nang magulo pa, maiintindihan niyo rin lahat sa mga susunod na Kabanata. I know some of you are confused haha. God bless.

Maxene Mae Salongga

"Ang arte mo naman kasi, eh!" maktol ni Lisa habang hinihili hili ang aking braso.

Inirapan ko lamang siya at pinag patuloy ang pag lalakad. Gusto niya kasi na mag punta kami sa mall dahil ngayo na lang ulit kami nag kita.

Nag kita naman kami last Two months. Tinatamad kasi talga ako ngayon. Pagod na rin dahil nga sa buong araw kong pag tutok sa restaurant ko.

I may be tired but I'm really happy that I made it. It's actually my dream.

Ngayon, lumalago na siya simula nang pinatayo ko siya Four years ago.

Yes, Four years ago but it's been Eight years since the most painful night happened in my life.

I wonder if he's still doing what he loves to do. I just hope that he's fine.

"I will never be fine if you go."

Mga katagang huli kong narinig mula sa kaniyang baritonong boses at ngayon ay hindi ko pa rin malimutan. Patuloy itong naririnig ng aking tainga.

"Lisa, next week na lang. Medyo maluwag ang schedule ko next week dahil may part timer na rin naman na papasok kaya pwede na tayong mag bonding ng mas matagal. Huwag na muna ngayon, pagod kasi talaga ako." paliwanag ko saka ngumiti sa kaniya.

Nakita ko naman ang pag nguso niya kaya naman napa tawa ako. Lumapit ako sa kaniya at niyakap siya patagilid.

"Hay nako. Basta mag pahinga ka dahil susulitin natin 'yang maluwag mong sched next week. Alagaan mo sarili mo. We're not young anymore." aniya habang sinusuklay ang buhok ko gamit ang kaniyang daliri.

She's right, hindi na nga talaga kami mga bata. Ang daming bagay na nangyari pero siya pa rin 'yung kaibigan ko na yayakapin ako at sasamahan ako sa kahit na saan ako mag punta.

Ano na lang kaya ang magiging buhay ko kung hindi si Alissa ang naging kabigan ko? Siguro sobrang boring 'non.

We've done so many things yet we're still each other's shoulder. I'm really grateful I met her and I became her best friend.

"I don't want to open this hidden topic for almost Eight years but I really want to know how are you." aniya kaya naman napa tayo ako nang maayos.

Kumunot ang aking noo. "What are you saying?" I asked.

Sumeryoso lalo ang kaniyang mukha at hinawakan ang magkabila kong kamay.

"Kamusta na ang puso mo?" napa tigil ako sa kaniyang tanong.

Napa iwas ako ng tingin at napa lunok na lamang.

Kamusta na nga ba?

Hindi ko din alam ang sagot.

"Mahal mo pa." She didn't even ask. It's a statement, afterall.

Wala sa sariling napa tango ako.

Damn, in that Eight years, siya pa rin.

Siya pa rin ang nag papatibok nito.

At ilang beses kong sinubukan na mawala pero takte, ayaw niya.

"Lisa, if I will confess that I still love him, will I sound pathetic?" aniko.

Tinaasan niya 'ko ng kilay at tila ba nag iisip ng magiging sagot sa aking tanong.