Chapter 1

515 27 23
                                    

BEADS OF SWEAT started filling my neck

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

BEADS OF SWEAT started filling my neck. It was already mid-September, still the weather in Metro Manila is like summer all over again.

Moreover, the jeep I am in is packed with passengers, more or less 20.

It was a challenge for me to get my pack of tissue inside my bag. Dikit na dikit sa akin ang mga katabi, natatakot akong magising si lola sa aking kaliwa kapag nakagawa ako ng ingay. Ang himbing pa naman ng kaniyang tulog, sinandal ko na rin ang kaniyang ulo sa aking balikat dahil kanina pa tumatama.

Lola looks so cute. I can't help but smile upon remembering my grandma back in La Union. Oh how I miss hanging out with her.

Matapos ang ilang minuto ay nakuha ko na rin ang pakete. Agad kong pinunasan ang aking leeg, pisngi at noo. Tila naligo ang tissue sa aking pawis.

My iPhone vibrated for the second time around. I bet it was my friend texting me, we are supposed to meet twenty minutes ago for a project. And yes, I'm running late.

A man in his late 30s suddenly boarded the jeep. He stayed at the entrance and suddenly showed us a picture. My heart hurt upon seeing the state of the child-sick and helpless.

"Pasensya na ho sa abala mga Ma'am at Sir," malakas na paghingi nito ng paumanhin. Napatingin kaming mga pasahero ng jeep sa lalaki. "Narito lamang ho ako para humingi ng kaunting tulong para sa aking pamangkin na si Mark Justin Agustin. Siya po ay tatlong taong gulang pa lamang at kasalukuyang naka-confine sa Jose Reyes Medical Center."

Oh my. He's too young!

"Ang kaniyang sakit po ay severe chronic neutropenia. Itong sakit pong ito ay ang pagbaba ng lebel ng white blood cells at maaaring ikamatay kung hindi maaagapan. Ang amin pong pamilya ay salat sa buhay kung kaya't umaasa kami sa inyong mabubuting puso upang kami'y tulungan sa pagpapagamot kay Mark Justin..."

Nagsimulang lumapit iyong lalaki sa mga pasahero at inilalahad ang folder na kaniyang hawak. May iilang naglalagay ng barya dito. I'm not familiar with the disease but I feel scared for Mark Justin, he's too young to experience that. When I was three, I could remember enjoying my childhood with toys and such.

My mom says to always help out those in need. Kaya agad kong kinuha ang aking wallet at humugot ng isang libo. Nang tumapat sa akin ang folder ay agad ko iyong inilapag.

Biglang lumawak ang ngiti ng lalaki. "Maraming salamat po, Ma'am."

"You're welcome po. I'll pray for Mark Justin's recovery."

Nang huminto ang jeep sa tapat ng shopping mall ay nagmadali akong bumaba. Nagtungo ako sa 2nd floor at hinanap ang garments store.

Upon spotting Michael outside the store, I ran towards him. He raised his eyebrow as he looked at me from head to toe. "Bruha ka! Pinaghantay mo ang beauty ko! Ang lapit lang ng university dito ah."

Wash and DryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon