Het internaat

Hoofdstuk 3

Whoop whoop! Kijk naar de nieuwe omslagfoto van het verhaal! :) Ik wil Lou1xx heel erg bedanken om deze te maken! Ik vind hem echt heel mooi! Bedankt! <3 (Ik heb hem ondertussen al verandert, maar toch bedankt!)

Robine's POV

Ik schrik door een heel luid geluid dat pijn doet aan mijn oren. "Goedemorgen, meiden," Zegt Lucy vrolijk. Wat? Hoe kun je nu vrolijk zijn als je net gewekt wordt door zo'n verschrikkelijk geluid? "Moet die fcking ochtendbel nu echt zo vroeg afgaan?" Ik moet mijn lach inhouden om Margo's reactie. Ze is dus duidelijk geen ochtendmens. Ik pak mijn mobieltje van het kleine witte nachtkastje naast mijn bed en ontgrendel hem. Pff.. het is nog maar 7 uur! "Verwend nest dat je bent," Zegt Lucy. "We hebben niet eens les vandaag, dus wees eens blij!" Ik moet lachen met de discussie die Lucy en Margo voeren. Mijn aandacht gaat al snel naar mijn berichten. 6 berichtjes van Maarten. "Schat, wil je het me vergeven? xx" "Lovee youuu!! xxx" "Als je je te goed vindt om te antwoorden ga ik wel weer naar Nicole.." "Dat meende ik niet! ;) Ik hou nog altijd van je! xx" "Wanneer zien we elkaar nog eens? ;) xx" "Ik mis je zo, honeyboo! xx" Ik veeg een traan die over mijn wang glijd weg en negeer de berichten. In mezelf zeg ik de hele tijd dat ik blij moet zijn dat ik hem nu niet meer hoef te zien, maar ergens diep in mijn hart wil ik hem zo graag weer bij me hebben. Maarten had bruin krullend haar en bruine ogen, zijn lichaam was redelijk gespierd. Hij zat in het voetbalteam van onze school en had een eigen muziekgroepje waarmee hij elke vrijdagavond in 'The Key' mocht optreden. Maarten was niet de leider van het groepje, hij speelde gitaar en zong heel soms samen met Kevin, de zanger, een stukje mee. Ze waren in totaal met 4, maar de drummer en de jongen die de triangel bespeelde telde niemand mee. Hun groepje was niet zo bekend, maar ze kregen toch per optreden een flinke stapel met geld. De meeste mensen zeggen dat Kevin weed aan de cafébaas van The Key verkoopt, maar er zijn zoveel roddels die niet waar zijn... "Robin!? Aarde aan Robine!!" Ik kom uit mijn zoveelste gesprek met mezelf door iemand die me roept. Het is echt een slechte gewoonte! "Sorry, Lucy! Wat wilde je zeggen?" "Ik zei dat je je klaar moet maken om te gaan ontbijten," Zegt ze met een glimlach. Ze vindt me vast een freak, net zoals Margo. "Of je kunt gewoon weer gaan slapen en doen alsof je ziek bent als er iemand van de directie onze kamer binnenkomt." Ik kijk even naar Margo, ze grijnst. "Nee, Margo! Zo kom je nog in de problemen!" Ze zucht en draait zich met haar gezicht naar de muur toe. "Maak me maar wakker als jullie ontbeten hebben.' Lucy kijkt eerst even boos, maar glimlacht weer meteen als ze ziet dat ik naar haar kijk. Ze gebaart met haar hand dat ik haar moet volgen en ik loop haar achterna. Ik wrijf even in mijn ogen of ik alles wat ik zie wel echt is. "Dit is onze badkamer! We staan meestal gelijk in de badkamer, dus wees niet bang om wat huid te tonen," Lacht ze. "Ik heb me gedoucht voor ik ben gaan slapen, dus de douchte is voor jou. Normaal gezien staan we altijd te vechten om als eerst in de douche te gaan dus je hebt geluk!" Ik glimlach dankbaar en loop snel weer naar mijn bed. In mijn koffers, die k onder mijn bed had geschoven, neem ik alle spullen die in de badkamer horen.

Tevreden kijk ik nog een laatste keer in de spiegel. Voor make-up heb ik gewoon wat concealer, mascara, eyeliner en zwarte oogschaduw op. Het lijkt misschien veel, maar in tegenstelling tot vele andere meiden is dit nog niets. Dit is mijn standaard make-up look. Door de zwarte oogschaduw die licht is aangebracht, zie je mijn groene ogen van ver. Mijn zwarte haren zitten in een vlecht die over mijn linkerschouder zit. De douche hier is echt geweldig! In de badkamer zit ook een toilet, 2 wastafels met een grote spiegel en een kastje waar je je spullen die je gebruikt in de badkamer in kunt leggen. Ik dacht altijd dat je in een internaat een gemeenschappelijke badkamer had, maar Lucy zei me net dat dat niet overal zo is. Het hangt namelijk aan de prijs die je per jaar moet betalen om hier naar school te kunnen gaan.

Snel loop ik terug naar mijn bed om andere kleren aan te doen. Ik was gisteren veel te moe, dus ik had gewoon mijn lenzen uitgedaan en met de kleding die ik aanhad in mijn bedje gekropen. Thuis sliep ik wel vaker met de kleding die ik in de dag aanhad, het werd een gewoonte. Ik ben niet iemand die graag een hoop doet voor ze gaan slapen en dan heb ik van die dagen dat ik alleen het nodige doe. "Kyle staat te wachten..." Zeurt Lucy voor de 10de keer. In twee minuten tijd ben ik helemaal klaar om deze dag te starten. Ik heb een jurkje met een roze bloemenprint aan, gecombineerd met een zwarte blazer en mijn schoenen van Nike die ook zwart zijn. Op mijn vorige school droeg ik bijna elke dag een trui met een skinny jeans, maar daar wilde ik eens verandering in brengen. Je bent maar één keer jong en heel veel kleren die je nu leuk vindt, kun je later niet meer aan. Mijn mobieltje leg ik in de bovenste lade van mijn nachtkastje, er is toch niemand die me iets nuttig zal sturen. "Kom je nog?" "Ja, ik doe alleen nog wat lippenbalsem op," Zeg ik. Als ik mijn kersensmaak/geur babylips lippenbalsem op heb, loop ik samen met Lucy onze kamer uit.