Het internaat

Hoofdstuk 12

Robine's POV

Ik luister heel aandachtig naar wat Dries allemaal tegen ons zegt, hij is best grappig. "Weet je wel zeker dat we vannacht tijd genoeg hebben?" Vraagt Margo, ze ziet er veel beter uit dan daar straks. In haar ogen kun je zien dat ze dit heel graag wilt doen en het lijkt me zelf ook wel leuk om te doen, alleen als we betrapt worden moeten we allemaal klusjes doen. "Ik weet het heel zeker. Wanneer ga je me eens leren vertrouwen?" "De vorige keer waren we door jou betrapt!" "Maar dat gaat deze keer niet gebeuren," Zegt Dries met een klein glimlachje. Lucy zit al de hele tijd met een zuur gezicht aan tafel, zo heb ik haar nog niet gezien. Ze leek me altijd heel vrolijk. "Stop met zo zuur te kijken, Lulu." Lucy kijkt Margo aan en zucht, maar haar gezichtsuitdrukking verandert niet. "Dit is geen goed plan! Waarom doen jullie altijd dit soort domme dingen?" "Het is niet dom," Zegt Dave terwijl hij lacht. Het plan is eigenlijk wel dom, maar het lijkt me om de één of andere reden wel leuk. "We gaan gewoon de vijzen uit de stoel van meneer Verstraeten halen, dat is niet zo'n groot ding. We hebben ergere dingen gedaan en hij verdient het." "Niemand verdient dit!" Lucy loopt boos weg en Kyle loopt haar achterna, ze zijn een schattig stel. Dave stoot me even aan met zijn elleboog en glimlacht naar me, "Ga je meedoen?" "Natuurlijk," Zeg ik alsof het niets is. Ik hoop alleen maar dat ik hier geen problemen mee krijg. "Dat is waarom ik je zo leuk vindt." Hij trekt me even in een knuffel en drukt een kus op mijn wang. Het is raar, maar ik zie deze mensen echt als mijn beste vrienden en het lijkt alsof we elkaar al heel lang kennen. "Chris, doe jij mee?" Hij glimlacht zwak en kijkt Margo aan, "Nee, als ik nog één keer betrapt wordt moet ik naar een ander internaat gaan en jullie weten allemaal dat ik dan heel veel geklaag van mijn vader ga horen." "Sinds wanneer kan jou het wat schelen als je vader iets tegen je zegt?" "Het kan me nog steeds niet schelen, maar ik wil naar dit internaat blijven gaan. Jullie zijn mijn beste vrienden, ik kan jullie niet zomaar verlaten en er zijn hier te veel mooie meisjes," Zegt hij met een grijns. Iedereen aan tafel lacht, dus ik lach mee. Toen Chris over zijn vader sprak keek hij even verdrietig, maar dat ging al snel weg. Ik denk dat er een goede reden is waarom hij altijd zo arrogant doet, ik denk dat hij zo zijn gevoelens probeert te verstoppen. De bel gaat super luid en iedereen begint de kantine bijna uit te lopen. Ik pak mijn dienblad van de tafel en leg hem in één van die karretjes waar de vuile dienbladen in moeten. "Kom, anders mis je het nog!" Dave pakt mijn hand en begint te rennen. "Wat ga ik missen? Waarom zit iedereen hier zo te rennen?" We zijn nog niet eens een minuut aan het lopen en ik ben al uitgeput! "Game of thrones gaat beginnen!" "Dat kun je gewoon op je computer zien." Ik snap sommige mensen echt niet. "Dat is niet hetzelfde!" Hij begint nog harder te rennen en ik moet echt moeite doen om hem te kunnen volgen, hij sleurt me eerlijk gezegd meer mee dan dat ik zelf aan het lopen ben. 

We zuchten als we daar zijn, er is nog maar één plek vrij op de bank. "Ik zal wel op de grond gaan zitten," Zeg ik. Hij trekt me naar zich toe en lacht als ik bijna op de grond val. "Doe niet zo kinderachtig en kom op mijn schoot zitten." Dave gaat op de bank zitten en kijkt me met een glimlach aan. "Ik ben niet de magerste, dus ik vind het niet erg om op de grond te zitten hoor." Hij kijkt me met een grijns aan en zucht, "Kom nu gewoon op mijn schoot zitten, het is niet dat ik je ten huwelijk vraag." "Ik denk dat je mijn antwoord op je huwelijksaanzoek al zult weten." Ik ga op zijn schoot zitten en leun tegen hem aan, zijn arm zit om mijn heupen heen en zijn hand rust op mijn been. "Ik weet dat je met me wilt trouwen." "Nee, juist niet." Hij kijkt me even raar aan, maar begint dan te lachen. De lichten gaan uit en iemand zet de televisie aan.

Het zijn twee afleveringen achter elkaar die ze afspelen en ik zit niet goed. Ik probeer me wat anders te zetten en zucht als ik nog slechter zit dan eerst. "Wat doe je?" "Ik zit niet goed," Zeg ik met een pruillipje tegen hem. Hij legt zijn ene arm op mijn rug en zijn andere onder mijn benen, hij heft me zonder veel te bewegen op. Mijn voeten zitten op zijn been en zijn arm zit nog steeds achter mijn rug en ondersteunt me goed. "Zit je nu goed?" Ik knik en moet bijna lachen als ik erover nadenk hoe ik in zijn armen lig, we lijken net een verliefd koppeltje dat van elkaar niet kan afblijven. "Dank je," Zeg ik zacht zodat we de andere niet te veel storen. Hij glimlacht naar me en kijkt verder naar de televisie. Het is schattig dat hij er zo geconcentreerd naar zit te kijken. 

Ik open mijn ogen en geeuw, ik lig nog steeds in de armen van Dave. De lichten zijn weer aan en de televisie is uit, we zijn nog maar met een paar mensen in deze kamer. "Je bent eindelijk wakker." Hij zit te lachen en ik glimlach even naar hem. Hoe kan ik nu gewoon in zijn armen in slaap zijn gevallen? Ik ga met mijn handen door mijn haar en probeer daarna met mijn wijsvinger mijn lenzen weer goed te zetten. Ja, ze verschuiven altijd bij mij als ik heb geslapen en met momenten kan ik zelf bijna niets meer zien en doen mijn ogen pijn, maar dat is nu niet het geval. "Heb ik lang geslapen?" Ik ga uit zijn armen en ga naast hem op de bank zitten, ik zat beter in zijn armen. De bank is eigenlijk veel te hard. "Een uurtje." "Sorry," Zeg ik terwijl ik zacht op mijn lip bijt. "Kan gebeuren." Hij glimlacht  en kijkt me even aan. "We hebben nog altijd niet gepraat over je date." "Dus je wilt er nu over praten?" Hij knikt. Ik heb nog nooit geweten dat een jongen naar dit soort onzin wilt luisteren, maar het is wel leuk. "Lucas zat de hele tijd te flirten en hij heeft meerder keren mijn hand proberen te nemen, maar ik nam dan altijd popcorn. Ik leek net een varken... Maar dan als we hier bij het internaat kwamen vroeg hij of ik nog eens met hem wilde uitgaan." "En jij hebt ja gezegd?" "Nee, ik heb hem gezegd dat hij lief is, maar dat ik alleen vrienden met hem wil zijn." "Wat is dan het probleem?" Ik zucht, jongens begrijpen echt niets van dit soort dingen. Dit is dus waarom ik altijd alles voor mezelf hield vroeger, ik had namelijk geen vriendinnen. "Hij zei dat dat goed is. Hoezo kan dat goed zijn?" "Ik begrijp je niet," Zegt hij met een frons. "Ik had verwacht dat hij teleurgesteld of verdrietig zou zijn, maar hij was geen één van de twee." "Je weet toch dat jongens de waarheid aankunnen?" "Dat weet ik nu, maar dat wist ik toen niet. Die hele date was ongemakkelijk en dan als ik het rustig aan Lucas probeer uit te leggen glimlacht hij gewoon." "Zo zijn jongens nu eenmaal," Zegt hij lachend. Ik por hem als hij me met een grijns aankijkt. Ik ben dus echt een sukkel die niet wist dat jongens de waarheid aankonden... Maakt niet uit, het is gebeurd en het is beter dat hij blij is. Ik zou Lucas niet willen troosten en ik zou me daardoor heel slecht voelen. "Kom, we moeten bijna naar onze eigen kamer en ik moet het plan voor straks eerst nog even bespreken met de andere." 

Ik zit op mijn bed en zit wat bezig met mijn telefoon, maar ik luister wel naar wat de andere zeggen. "Wie gaat er voor de schroevendraaiers zorgen?" Margo steekt haar hand met een grijns op. "Ik doe dat, maar dan zorgen jullie voor de rest," Zegt ze nog steeds met een grote grijns op haar gezicht. "Dries zorgt voor zaklampen, ik zorg voor het verjaardagstaartje en Robine moet voor deze keer niets voorzien." Ik kijk op van mijn telefoon, ze staren me allemaal aan. "Ik vind het anders niet erg om ook iets te doen," Zeg ik. "Het is je eerste keer en jij mag ons anders allemaal een berichtje sturen als het twee uur is." "Is goed." Ze praten nog even verder en gaan dan naar hun eigen kamer als de bel gaat.

De mensen die het vorige stukje hebben gelezen wil ik bedanken, het is echt heel lief en ik apprecieer het heel erg! Dus dankje voor jullie lieve reacties en stemmen! Oh en laat me weten of jij Team Chris of Team Dave bent! Haha dit slaat nergens op, maar laat het me weten! :) Ik ga camping with school pas morgen of een andere keer in de week updaten. Ik hou van jullie allemaal! xx