Patawad Papa

Siyam

PATAWAD PAPA
NI:YAVIILABS

18 years old

This is it, this is my day.

I'm glad na sa 18th birthday ko buo parin ang pamilya ko.

But i was wrong ng marinig kong nag sisigawan sila mama at papa.

Nasa baba sila samatalang na sa kwarto naman ako para mag ayos.

Sumilip ako sa may hagdaan namin sa paraan na hindi nila 'ko makikita.

Mama shouted all the time but papa still silent.

"Arlando maawa ka naman sa bata,ilang taon na 18 na siya ngayon,wag na natin siyang paniwalain sa masaya at mapagmahal na pamilyang 'to Kahit ang totoo naman may na una kang naging asawa at anak,hindi mo nga nakitang lumaki yung anak mo,ni hindi mo naalagaan" Sigaw ni mama Kay papa.

"Arlinda tumahimik k---" Hindi na pinatapos pa ni mama si papa dahil nag salita ulit siya.

"Bakit,ha? Natatakot kaba malaman ng anak mo na yung papa niya may anak na iba,at hindi na gawang mag pakaama,tapos iniidulo ka pa niya" Nang gagalaiting sigaw ni mama.

Tahimik na lang si papa Ngayon kaya kinuha ni mama ang pag kakataon para mag salita ulit.

"Sabihin mo din na ang lahat ng pinapakita natin sa kanya puro kasinungalingan,Sabihin mo na ginagawa lang natin 'yon para ipakita na masaya at buo tayo, Hindi naman totoong masaya ang pamilya natin pinapakita lang natin 'yon sa kanya pero pag wala siya, at tayo nalang dalawa? Hindi-hindi tayo ganon,parang awa mo na ayoko ng buhayin ang anak ko sa purong kasinungalingan lang" Umiiyak ng sabi ni mama hindi na siya sumisigaw ngayon pero bakas padin ang inis at sakit.

"Ang kuli-----" Sasampalin sana ni papa si mama kaso hindi na tuloy ng unti-unti akong lumitaw sa harap nila.

Bakas ang gulat at pag ka bigla sa kanila ang kaninang tahimik na iyak ni mama ngayon naging malakas na.At si papa naman napaluhod na umiiyak.

"P-pa,t-totoo b-ba? T-totoo b-ba l-lahat n-ng s-sinabi n-ni m-mama? B-bakit? B-bakit?" Umiiyak kong sambit na paluhod ako sa panglalambot ng tuhod ko.

Lumapit sakin si mama para alalayan ako.

"Shh,Tahan na" Pinupunasan ni mama ang muka kong basang basa ng luha pero wala paring saysay dahil ayaw tumigil sa pag uunahan ng mga luha ko.

"M-ma-m-ma a-a-ang s-sakit p-p-po" Mahinang sabi ko.

Lalapitan sana ako ni papa pero pinigilan ko na agad siya gamit ang kamay ko.

"M-mag papaliwanag si papa" Umiiyak niyang sabi.

"K-kasinungalina b-ba a-ang i-ipapaliwanag m-mo s-sakin?" Basag na boses ko.

"H-hindi---"

"E,a-ano? D-d-dapat n-non p-pa m-mo s-si n-na b-bi p-p-para h-hindi g-ganto k-k-kasakit, a-at h-h-hindi d-dapat n-ngayong b-birthday k-ko"

"A-anak--"

"T-tama n-na k-kalokohan,S-sayang, o, d-debut k-ko n-ngayon k-kaso w-wala n-na k-kong g-gana i-icelebrate,b-baka k-kase m-makarinig n-nanaman a-ako n-ng k-kasinungalingan t-tapos h-hindi k-ko n-na k-k-kayanin"

Kahit nanlalambot pilit akong tumayo at umakyat sa kwarto ko.Nilock ko 'yon gusto ko mapag isa.

"I hate my birthday" Bulong ko sa sarili ko.

All this time kasinungalingan lang pala ang lahat.Naniwala ako,akala ko kase totoo,akala ko lang pala.

Pathetic Ashlee,Pathetic.

Akala ko ako na yung pinakaswerte sa lahat. Tang*n* hindi pala ang sakit, sobrang sakit.

Yung mga sana ko dati ngayon naging wag na lang tama na masakit na.

Yung idolo ko dati ngayon kinasusuklaman ko na.

Kung babalikan ko,yung dating masaya pa kami? Lalo lang bumibigat pakiramdam ko kasi puro kasinungalingan lang naman 'yon.

Masakit maloko lalo na ng mahal mo sa buhay.

Masakit kasi pinaniwala nila ko.

Masakit kasi yung papa ko pa yung gumawa sakin non.

Masakit basta masakit hindi ko alam kung pano ko ipapaliwanag yung sakit.

Akala ko the best 'tong araw na 'to hindi naman ako na inform na madudurog ako ng sobra.

Pamilyang kala ko masaya at buo puro kasinungalingan lang pala.