CHAPTER 8: TREAT

261K 3.6K 350
                                    

A/N: Dito na sa umpisa ko lalagay 'tong AN ko, ah. Inaayos ko kasi itong SL. Inaayos ko bawat chapters, hindi siya tulad ng book ver. Halos kapareho siya ng original; jeje slash makalumang version. And if new reader kita, join ka sa new group ko sa facebook ARIL DAINE STORIES. At kung matagal na kitang reader at SL pa rin ang alam mong story ko, nahuli ka na. May HELLO, NEIGHBOR na ako. Anak na ng SHARLAN 'yun. READ READ :)


Sorry if maraming typo at maling grammar. Hindi na ako nagpo-proofread. :)

CHAPTER 8: TREAT

"Bastos ka talaga!" This is probably my worst birthday ever! Grabe siya. Walang preno ang bibig! Tinalo pa yata ako! Pwede naman niyang huwag na lang sabihin sa akin.

"Hey, hindi ko naman sinasadyang makita. Ikaw nga 'tong tumayo bigla kahit alam mong nakahiga ako."

"Bastos ka pa rin!" Muli akong umupo nang maayos para hindi liparin ang skirt ko. Nakakainis talaga. Birthday na birthday ko pa naman tapos ganito!

" Birthday mo pala" Tinignan niya ang paperbag na nakalapag lang sa sahig. Hindi ko pa ito binubuksan, mamaya na lang sa bahay. "Narinig ko lang, nasaan na siya?"

"Huh?"

"Yung boyfriend mo. Today is your birthday but he's not with you?"

"May pupuntahan daw sila ng mom niya." Umiling si Lance na para bang hindi siya naniniwala sa sinasabi ko.

Matagal itong tahimik bago muling nagsalita. "Your boyfriend is rude."

"Don't call him rude. In fact, naging mabait siya sa akin. Hindi niya ako iniiwan kahit pa inaayawan na ako ng mga taong nakapaligid sa amin."

"I still think that you're too good for him. I'm saying this because you're my friend and because he's a lucky bastard." Awtomatikong lumawak ang mga ngiti ko nang marinig kong sinabi niyang kaibigan niya ako. Parang nung isang araw lang ay pinipilit ko pa ang sarili ko na maging kaibigan siya pero ngayon sinasabi na niyang kaibigan niya ako.

Muling humiga si Lance and this time ay ginamit na niya ang mga kamay niya para gawing unan niya.

"Hey Lance." Tumingin siya sa akin saka ibinaling ulit sa mga ulap. "Bakit hindi na lang ang best friend mo ang i-date mo, i meant, ligawan ulit?"

"You're insane. We didn't really date each other. Wala rin akong oras sa mga ganyan. Lagi kaming may practice ng weekend."

"Kawawa naman ang magiging girlfriend mo sa'yo. Ang boring mo." Ngumiti ito at saka tumingin sa akin.

"I don't think so. I'm actually a sweet lover. If I have a girlfriend, I'll treat my girl like a queen, like she's the only woman I see." Ang sarap sa tenga na marinig ang mahinang tawa nito. Siguro kasi simula noong nagtransfer siya ay ilang beses ko pa lang siyang narinig na tumawa. Saka isa pa, lagi kasi itong mag-isa at parang walang pakialam kung mukha siyang loner. Kahit nag mag-isa siya ay pinagtitinginan pa rin siya ng mga babae. Palibhasa ay malakas ang dating nito. Ang princey kasi ng aura nito.

"Hey Sadist."

"Stop calling me a sadist because I am not a sadist"

"You're still a sadist." Umupo ito at tiningnan ako. "Huwag kang masyadong dumidikit sa akin. Mamaya, pag-initan na naman ako ng boyfriend mo. I want a peaceful life, Sharlot."

"Sinabi ko sa kanyang kaibigan kita. Mabait si Jake, promise!" Itinaas ko ang kanang kamay ko bilang tanda na nagsasabi ako ng totoo.

"I'm still a guy, Sharlot."

Sadist Lover (Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon