2. Bölüm

289 91 188
                                    

Mutluyum hemde çok mutluyum sonunda başarmıştık ben üniversiteyi bitirmek için çabalamadım ben mesleğimi elime alıp birilerine umut olabilmek için uğraştım ve başardım galiba?
'Galiba fazlalık atmalısın onu dila' içi sesim ile birlikteliğim göz yaşartıcı.
Seviyorum seni iç ses
Ela!!
oda benim gibiydi yine ve yine ikizliğimizi konuşturmuştuk. Okuyacak ve birilerine umut olacaktık belki küçük belki büyük ama umut umuttur.
23 yaşına gelmiş ve artık tam tamına psikologtum. Bu okadar gurur verici bir durumduki benim için anlatamam size. ama mutluluğumu ve insanlara vereceğim umutlarımı belkide yansıta bilirim..

**
"hayır dedim"

Sabahtan beri dedemi ikna etmeye çalışıyorduk ama malesef ki başarısızlık diz boyu

"ne olur versen sanki? bu bizim ilk iş günümüz dedemizin arabasıyla havadamı atmayalım"

"atmayın hazır arabama bir şey yaparsınız ben bırakırım sizi"

En son yine ve yine dedeme karşı gelememiş ve onu dinlemiştik
Bir gün arabam olursa seni arabama bindirmeyeceğim dedee

Ela ile dedemi çok sinir ettiğimiz için ve biraz daha uğraşırsak patlayacağı için sessizce uslu bir kız olup arabaya biniş yaptık normalde hep 'ön koltuğa ben oturacağım' kavgası yaparken şimdi sessizce ikimizde arka koltuktaydık

Dedem biraz öcü gibi görünüyordu şu an gözüme bu haldeyken öne binemezdim elada öyle.

Artık elada benim gibi çok sıkılmış olacakki

Usulca
"dede biraz müzik açarmısın "
Dedem dikiz aynasından

"o iğrenç müziklerdense hayır!!"

Ben direk söze atlayarak
"bu gün kaptan sensin senin istediğin açılsın"

Bana da sert ve tatmin olmuş bir bakış atarak radyoyu açtı biraz ilerledikten sonra yeni akım olan bir müzik'de durmuştu.. Ela ile şok şeklinde otuz iki diş sırıtıp

" dedee"
Bağırıp müziğe son ses eşlik etmeye başladık
Bu adam bir bal bal çok seviyorum onu. ne kadar bize sinirlensede bize çaktırmadan istediklerimizi yapmaya devam ediyor

Hastane evimize biraz uzak ama yol bugün bizim şansımıza boş gibiydi ve çabucak hastaneye ulaşmıştık.
Kendime ait bir odam, isimliğim umut vereceğim insanlar hepsi benimdi gerçekti
Halen şaşırmıyorum değil hani. ela o ben gibi değildi bugün mutluydu çok mutluydu ama o gözlerin arkasında bir tedirginlik vardı. Nedeni neydiki?

"iyimisin ela"

Hızlıca bana dönüp gülümsedi
"iyiyim ama Biraz korku var üzerimde dünkü olaylar geliyor aklıma korkuyorum ister istemez"

"ya oda bir hastadır bir daha göreceğini sanmıyorum"

"peki Lina?
O bu hastanenin sahibinin kızı ve o adamı tanıyor illaki bir bağları var ve bu beni çok tedirgin ediyor anlatabiliyormuyum? "

Haklıydı lina onun anlattıklarından yola çıkarsak büyük ihtimalle onu tanıyordu

"sakin ol ve ilk iş gününün keyfini çıkar"

Sesli bir kahka atıp

"bu günümü kimse mahvedemez kızım artık zenginim lan"

"yav he hee senide gören milyoner oldun sanır"
"milyonerden iyi benim işim kendi alın terimle alacağım o paraları. ha bu arada senin odan kaçıncı kattaydı?"

"4.katta benim işim sakin olduğu için yukarı bir oda hazırlandı galiba"

-"desene ayrılıyoruz ben ikinci kattayım Veee en kötüsü diğer çoçuk doktoru izinli olduğu için beni yazmışlar nöbetçi doktor olarak ilk iş günüm acilde hayırlı olsun"

FEDAWhere stories live. Discover now