Şu dünyada hep birşeylerden vazgeçmemek için yada bir sonuca ulaşabilmek için feda ettiğimiz şeyler vardır değilmi ?
Bir düşün illaki vazgeçtiğin bir şeyler vardır büyük yada küçük. Peki sonucuna katlana bilecekmisin bu FEDA'nın??
Ben...
Bilmiyorum
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Baba; bu kelime bazı insanlar için arkandaki dağ, ilk aşk demektir,herşeyidir. Ama benim için bu kelime asla taşımadı bu içerikleri onu hiç affetmeyeceğim. Bana çocukluğumu yaştmadığı için hayallerimi çaldığı için...
Ah be baba ah biz sana ne yapmıştıkta bize bu acıyı yaşatmıştın. Annem,güzel annem onunda suçu yoktiki sevdiği aşık olduğu adamın böyle bir insana dönüştüğü acısına acı katmıştı. Çok üzüldü. gün geçtikçe tek değişen babam olmadı. O kötüleştikce annem sesizleşti, kederlendi. Bir annemmi değişenler arasında ela ve bende içindeydik git gide babamızdan gördüğümüzün acısını çıkartmak ister gibi hırçınlaşmıştık.
Sonra annemin acısını gördükce biz bizden geçtik. Onunda suçu yokki. Babamı unutmaya çalışıp sadece annemin sevgisiyle yetindik kendimi övmüş gibi olmayayım ama çok güzel kızlar yetiştirmiş be annem
Güzel annem, melek annem kızının ilk iş günü heyecanla dinliyordu. Elanında ondan farkı yoktuki heyecanını her harfinde dorukta yaşayarak anlıyordum.
Bende sezsizce oturmuş onları izlemekle meşgulüm. Lan öldümmü yoksa? sessizliğim hiç hayra alamet değil ama ela beni eve gelene kadar sert bir dille uyardığı içindi bu sessizliğim. Yoksaa kim beni sustura bilirki? Aslında yine susmazdım anneme her şeyi anlatırdım. küserim demişti. Damarımdan yakalıyor zalımın kızı.
Biz bu haldeyken dedem huysuzca kapıya yaslanmış bizi izliyordu. Ona baktığımı anladığında doğrularak tekli koltuğa geçti.
Annem elanın anlattıklarına ağladı ağlayacak bir vaziyette ve birazda gururla "allahım bana bu günlerde gösterdin ya sana şükürler olsun yarabbim"
Yapmıştık be sonunda...
"acıktım ben, doyurun şu ihtiyar ve bunak adamın karnını"
Kaşlarım havalanarak ayaklandım. Koltuğun koluna oturarak"ayıp ediyorsunuz beyfendi. Nasıl kendinize yaşlı dersiniz bakın bunak kelimesini söylemiyorum bile "
" ne yalanmı? "elada diyer koluna oturarak
" yalan tabi siz çok yakışıklısın bikere ve de şimdiki gençlere taş çıkarırsınız "
Dedem sitemli bir ses tonuyla" hadi oradan, sizinde gönlünüzü çalar biri "
Bu dedikleri bize değilde sanki kendine verdiği bir cevapmış gibi kısık bir ses tonuyla birazda tedirginlik barındırıyordu.
Hiddetle kafasını kaldırıp
" kimse benim torunlarımı benden alamaz bu sefer aynı hatayı yapmayacağım oturun dizimin dibinde"
Vurguladığı kişi babamdı...
Ah be baba!
Ela ile aynı anda dedemin kollarının arasına girmeye çalışıyorduk ama sadece çalışmakla kalıyorduk yine.
