Little Do you Know (Finish)

Her şey ters

Bu bölüm Karol_Sevilla_1 e yani balıma.

Ruggero: karol, lütfen önce beni bir dinle.
Karol: tamam, dinliyorum. Konuş.
Ruggero: ona hesap sormak için gittim oraya, o beni kendisi öptü ben öpmedim, yalvarırım bana inan.

Biraz yüzüme baktı. Halsizleşmiş gibiydi.

Karol: sana-

Derken nefes nefese kaldı ve gözleri kapandı. Bayılmıştı.

Ruggero: hayır, hayır karol uyan. Karol. Küçüğüm.

Lanet makina ötmeye başladı. Kalbi duruyordu. Hayır, beni bırakamazdı değil mi? Yapamazdı bunu bana. Kapıya kadar koşup doktorları çağırdım. İçeriye girip beni dışarıya çıkardılar. Ağlamaya başladım. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya. valu ve caro ortalıkta yoktu. Ne yapıcağımı bilmiyordum. Ben ona zarardım ama onu öylece bırakıpta gidemezdim. Peki bana ne diyecekti. Bana inandığını mı, yoksa inanmadığını mı söyleyecekti. Doktorlar kalp masajı yapmaya başladılar. Cama vurmaktan başka yapabileceğim bir şey yoktu. Çaresizdim.

Ruggero: KAROLL, YAPMA, NOLURSUN YAPMA. BİZ SENLE DAHA ÇOK ŞEY YAŞAYACAĞIZ, SEN ANNE OLUCAKSIN DAHA, YAPMA. DAHA YENİ KAVUŞMUŞKEN OLMAZ YAPMA.

bağırırken kızlarda uzaktan gelmeye başladı.

Carolina: ne okuyor bur- KAROL.

valu: KAROL

Onlarda cama vurmaya başladı. Elimizden başka bir şey gelmiyordu. Hepimiz bağrıyorduk karola, bizi bırakma diye. bu bana en büyük ceza olurdu. Peki o bana ceza vermeyi, benim acı çekme mi ister miydi? Nolursun istemiyor olsun. Daha fazla buna katlanamayarak içeri daldım. Hemşireler beni sakinleştirmeye ve çıkarmaya çalışıyordu ama nafile. Umrumda olan tek şey karolumdu.

Ruggero: GİDERSEN BENDE GELİRİM, SANA YEMİN EDERİM GELİRİM. YEMİN EDERİM. SENSİZ YAŞAYAMAM.

bir anda şokla ve hızlıca gözlerini açıp derin nefesler almaya başladı. Nefessiz kalmıştı. Rahatlamaya çalışır gibi gözlerini kapattı ve nefes alış verişlerini kontrol etmeye çalıştı.

Karol: ruggero.

Sadece sayıklıyordu.

Ruggero: karol

Diyince durdu ve bana baktı.

Ruggero: o iyi mi?
Doktor: evet, sadece fazla stres altında kalmış. Kalp o düşüşte zaten çok hasar almış, bu tür şeyler ona en büyük zararı verir, dikkat edin, geçmiş olsun.

Diyip dışarı çıktı. Ardından diğerleride çıktı. Hemen karolun yanına gidip sarıldım. Sımsıkı. O da bana sarıldı. Ayrılıp öptüm onu. Seviyordum bu zaten kesindi. Onsuz yapamam. O benim ilk bahardaki en güzel çiçeğim, trilyonlarca çiçeğin hatta daha fazla çiçeğin arasından en güzel çiçeğim. Beş dakika sonra ayrıldım. Gözlerime bakıyordu.

Ruggero: k-karol, bayılmadan önce, bana bi-
Karol: sana güveniyorum diyecektim.

Dedi ve gülümsedi. Gülüşünü sevdiğim kadın. Kendimden bile kıskanmaya başladım şuan. Hemen onu kendime çekip sarıldım. O da bana sarıldı. Kızlar daha fazla dayanamayıp içeri daldı. Dejavu yaşıyormuş gibi oldum. Karol Kızlarlarda sarıldıktan sonra doktordan izin alıp çıktık. Eve gelip eşyalarımızı toplamaya başladık. Karol odasına girdikten birkaç dakika sonra bende arkasından girdim. Valizini topluyordu.

Karol: bir şey mi oldu rugge?
Ruggero: aşkım, söyleyecek o kadar kelimenin içinden bana rugge mi diyorsun?
Karol: ne demeliyim.

Yavsşça yaklaştım ve iki ellerini valizden elime aldım.

Ruggero: aşkım, sevgilim, bitanem, hayatım, bebeğim, canım. Ne bileyim ama ruggeyi arkadaşken dediğini söylemiştin. Biz arkadaş değiliz sevgilim.
Karol: evet değiliz, seni seviyorum
Ruggero: seni seviyorum.

Karol: tamam, şimdi izin verirsen kıyafetlerimi toplayacağım.
Ruggero: karol eskisi gibi kısa mı giyeceksin.
Karol: ıııııı evet
Ruggero: hayır
Karol: evet
Ruggero: hayır.
Karol: hayır.
Ruggero: evet, ay dur hayır.

Gülerek yerinde zıpladı.

Karol: kaçış yok evet dedin bir kere
Ruggero: ona giydiğin zaman bakarız.
Karol: offf

Yanağından öptüm. Kıyafetlerini toplamaya devam etti. Bende odama gidip eşyalarımı toplamaya başladım. Herkes topladıktan sonra aşağıya indim ve karolla ben aynı kızlar aynı arabaya binerek yola koyulduk. Yolda karolla little do you knowu dinliyorduk. Karol söylemeye başladı. Bende ona eşlik ettim. Kızı karol, erkeyi ben söyledim. Şarkının sonuna geldiğimizde karol gülmeye başladı.

Ruggero: hey ne oldu?
Karol: bu şarkıda bile küçüğüm diyor.

Güldüm.

Ruggero: evet, bunun bizim şarkımız olmasına var mısın aşık olduğum küçüğüm.
Karol: varım.

Dedi bana bakıp. Bende ona döndüm. Arabayı çarpmam an meselesiydi. Gözlerinde kaybolmuştum. O anda bir sürü araba önümüzü kesti. Ani bir frenle arabayı durdurdum. Arkaya baktığımda bizi çember içine almıştılar. Alttan onlar görmeden silahımı çıkarttım. Arabalardan bir sürü adam çıktıktan sonra onlardan iki tanesi bize doğru gelmeye başladı.

Ruggero: sakin ol tamam mı?

Olumlu anlamda başını salladı. Kapımızı açıp kollarımızdan çekerek bizi dışarı çıkardı. Karol çığlık attı.

Ruggero: dokunma lan ona.

Karol ne kadar güçlü görünmeye çalışasada korktuğu belliydi. Adam elimden zorla silahı alıp bana diz çöktürdü ve diğer adamda karolu sürüklemeye başladı.

Ruggero: DOKUNMA ONA.
karol:RUGGEROOO
ruggero: korkma, korkma alıcam seni.
Adam: o biraz zor, hatta baya zor.
Karol: BIRAK BENİ

adam elini karolun ağzına koyup kafasına silah dayadı. Karolun gözünden yaşlar geliyordu.

Ruggero: kaldır o silahı, SAKIN, SAKIN. KAROLA ZARAR VERİRSEN SENİ GEBERTİRİM.
adam: sen ne dersin karol, ruggeronun canı mı? Kendi özgürlüğün mü? Hangisini rahat bırakalım.

Derin nefes alıp hiç düşünmeden cevap verdi.

Karol: ruggeroyu
Ruggero: HAYIR, YAPMA
adam: gidelim.
Ruggero: KAROL

Adam karolu sürüklemeye devam etti ve zorla arabaya bindirdi. Karol camdan bana bakıyordu. Adam beni biraz dövüp bıraktı. Karolda arabanın camına üfleyip oraya seni seviyorum yazdı. Daha ne kadar canımız yanabilir ki?