İlaçlar

940 98 96
                                    


Dove: aşkım?

Hızlıca geri çekildim. Hatta neredeyse düşüyordum. Onun yanındayken kendime engel olamıyordum. Ama artık olmalıydım. Benim bir kızım vardı, onunda bir sevgilisi. Ruggero arkasını dönüp sevgilisine baktı. Ne yalan söyleyeyim kız güzeldi. Hatta bir an kıskanmıştım onu. Belinde biten kahverengi saçları ve üzerindeki kırmızı çiçekli kısa yaz elbisesiyle çok hoş gözüküyordu. Ama benim kıyafetim daha güzeldi. (Evet giydirdiğim kıyafete düşüyom çünkü ksjssk)
Aslında biraz benziyorduk. Birazdanda fazla. Benimde saçlarım belimde bitiyordu ve kahverengilerdi. Fiziğimiz ve yüz hatlarımızda oldukça benziyordu. Kız yanımıza yaklaştı.

Dove: ne yapıyorsunuz burda?

Gülüyordu ama bana gıcık bakışlar atıyordu.

Ruggero: hiç bir şey, sana kızımdan bahsetmiştim ya.
Dove: evet
Ruggero: o kızımın annesi.

Dedi beni göstererek.

Dove: bu sürtükle ve kızıyla tanışmaya niyetim yok.

Demesiyle ağzım açık bir şekilde ona baktım. Ruggeroda çok şaşırmıştı ve çok kızgın bakıyordu ona.

Karol: ağzını topla, ne benim, ne de kızım hakkında böyle konuşamazsın. Eğer konuşursan senin o ağzını yırtarım.
Dove: yırt bakalım, tabi sende o yürek varsa.

Saçlarını güzelce elime doladım ve çektim. Ruggero ellerini belime dolayıp çekerek beni ayırmaya çalışıyordu. Ama bırakmıyordum.

Dove: bırak ya psikopat.
Karol: kızımın her hangi bir şekilde adını ağzına alamazsın anladın mı?, ondan bahsedemezsin.

Biraz daha çekiştirip bıraktım. Zaten bırakır bırakmaz ruggeronun kollarındaydım.

Karol: bırak

Ona doğru döndüm.

Karol: sevgilin olucak insanları iyi seç. Ne bana ne de kızıma laf etmesinler.
Ruggero: kızımıza karol! Kızımıza!

Sinirlice nefesimi bıraktım.

Ruggero: seninlede ayrıldık, bitti dove.
Dove: ne? Bana bunu-
Ruggero: yaptım bile.

Kolumdan tutup beni hızlıca ordan uzaklaştırdı. Sahile doğru gidiyorduk. Romalarda ordaydı.

Karol: kolumu bırakıcak mısın?
Ruggero: hayır
Karol: peki neden?

Aniden bana dönmesiyle göğsüne çarpmıştım. Çok yakındık.

Ruggero: giydiğin şeyler çok kısa değil mi?
Karol: ben nasıl giyiniceğimi biliyorum ruggero. Bekar bir anneyim ben. Üstelik bunlar bana çok yakışıyor.
Ruggero: o yüzden giymemen gerekiyor zaten.
Karol: ne?
Ruggero: boşver, hadi gidelim.

Gözleriyle romayı aradı ve bulduğunda ona doğru yürümeye başladık. Geldiğimizde roma elinde iki tane pamuk şekerle beni bekliyordu. Caronun elindede pamuk şeker vardı.

Roma: al anne.
Karol: neden başlamadın bebeğim?
Roma: sen olmadan yemek istemedim.

Gülümsedim ve aldım.

Karol: o zaman başla bakalım.

Gülüp pamuk şekeri açtı ve yemeğe başladı. Ruggero ise bir bana bir romaya bakıyordu. Bakışları beni rahatsız etsede bir şey yapamadım. Bir süre sonra hep beraber kızlarla bizim evimize gittik. Ruggero, ben ve roma İçerideki koltuğa geçtik. Roma kucağımdaydı. Caro ise yalnız kalalım diye odasına çıkmıştı.

Karol: roma, annecim seninle bir şey konuşmalıyız.
Roma: neyle alakalı?
Karol: babanl-
Roma: şşşşşş anne bu konu seni üzüyor, zaten her akşam onun için ağlıyorsun daha fazla üzülmeni istemiyorum.

Gözümden bir damla yaş geldi. Bunları ona yansıtmış olmak beni çok üzüyordu. Minik Elleriyle göz yaşlarımı sildi. Gülümsedim ve avucuna bir öpücük kondurdum. Ruggero şaşırmış ve üzülmüş bir şekilde bakıyordu bize.

Ruggero: annen babanı nasıl biri olarak tanıttı roma?
Roma: tatlı ve cömert biri olduğunu söyledi. Çok yakışıklı olduğunu ve onu hep güldürdüğünü söyledi. Bir gün anlaşamayıp ayrılmışlar ve babamın şuanda başka bir sevdiği varmış. O zaten benim annemi hak etmiyor. Neler çektiğini bilip acı çekmesini çok isterdim.
Karol: roma!
Roma: pardon annecim.

Gülümsedim.

Karol: tamam ama bir daha olmasın tamam mı?
Roma: tamam
Karol: şimdi sana söyleyeceğim şey, kı-kızım bu adam ba-baban.

Roma durup yüzüme baktı. Daha sonra ruggeroya döndü. Yanağıma bir öpücük kondurup kucağımdan indi ve ruggeroya gidip sarıldı. Ruggeroda ona sımsıkı sarılıp kokusunu içine çekti.

Ruggero: kızım
Roma: baba

Mümkünmüş gibi Dahada sıkı sarıldılar. Gözlerim dolu ama gülümser bir şekilde onlara bakıyordum. Ruggero bir kolunu açıp gelmemi işaret etti. Ne kadar istemesemde gitmek zorunda kaldım. Yanına geldiğimde benide kollarıyla sarıp sımsıkı sarıldı. Dışardan gören bizi mutlu bir aile sanırdı ama öyle değildik işte, biz aile bile değildik. Biraz böyle durduktan sonra ayrıldık.

Roma: dur, ben biraz önce acı çekmeni istediğimi söyledim.

Ruggero güldü. Ama bu gülüş zorla bir gülüş gibiydi.

Ruggero: boşver onları kızım
Karol: siz yukarı çıkıp biraz konuşun bence
Roma: sen anne?
Karol: ben sonra gelirim bebeğim.

Dedim ve yaklaşıp onu boynundan öptüm. O da yaklaşıp beni yanağımdan öptü.

Ruggero: bana yok mu ama?

Dedi sırıtarak. Roma onada yaklaşıp yanağına bir öpücük kondurdu.

Roma: anne sen?
Karol: nE? Yani, yok kızım ben-

Biraz romanın yüzüne baktım, düşmüş gibiydi. Ah bebeğim yapma ama bunu. Ruggeroya uzandım ve yanağından öptüm.

Karol: oldu mu bebeğim?

Roma gülümsedi.

Roma: oldu, hadi gidelim baba, ama dur anne senin gözlerin neden kızarık.

Büyük ihtimalle korktuğumda ağladığım için kızarmıştı.

Karol: yok bir şey annecim uykusuz kalmışımdır.
Roma: anne sen ağladın mı?
Karol: hayır bebeğim, hayır.

Elini alıp tekrar öptüm.

Karol: hadi gidin siz.
Ruggero: gel kızım kovulduk burdan
Karol: hey.

İkiside gülüp yukarı çıktı. Ona bu kadar bağlanmamalıydım. Mutfağa gidip kendime bir kahve hazırlamaya başladım. Caro mutfağa girdi ve konuşmaya başladık.

Ruggero

Karola bakmaya aşağıya indiğimde caro ile konuşmalarına kulak misafiri olmuştum.

Caro: ilaçlarını aldın mı?
Karol:...
Caro: karolll?
Karol: caro, onlar beni halsizleştiriyor.
Caro: hemen, gidip onları içiyorsun itiraz yok.

Diyip ona birkaç ilaç uzattı.

Karol: peki.

Karola birde su verdi ve içmesini bekledi, karol içince rahatladı ve konuşmaya başladı.

Caro: ben bu gün agusta kalıcam çıkıyom kendine iyi bak kuzum
Karol: sende balım.

Hızlıca beni görmeyeceği bir yere saklandım ve o da evden çıkıp gitti. Bu ilaç meselesi neydi ki.

Karol

Evden çıkar çıkmaz banyoya koştum ve ağzıma parmağımı sokup kusmaya başladım. Birkaç dakika sonra boğazım acısada daha iyiydim. O ilaçları aldığımda haraket edicek halim olmayacaktı. Haliyle romayla ben ilgilenemiyecektim. Bunu yapamazdım. O yüzden hep ilaçlarımı bu şekilde çıkarıyordum. Onlarda etki etmiyordu...

Lafı uzatmayam, sizi seviyom.

Ciao bella🌌🌌

Little Do you Know (Finish)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin