A Dad Like You. (KIM TAEHYUNG FF.) COMPLETED.

CHAPTER 25.

...

JIMIN'S POV.

Kung hindi lang talaga sya babae ay baka kanina ko pa sya sinapak. Ayoko lang ipakita sa barkada ko na wala akong respeto sa babae but damn, Nakakairita na ang pag eeskandalo niya dito.

"Hindi nyo ba talaga ilalabas ang Anak ko o baka naman gusto nyong puntahan ko pa siya sa kwarto nya?" Pagtataas pa rin ng boses niya.

"Subukan mo!  nang makita mo kung ano talaga ang hinahanap mo!" Pagharang ni Taehyung sa dadaanan niya at laking gulat na lang namin dahil nakahaya na ang kamao nito sa pagmumukha niya.

Hindi na biro ang galit na nararamdaman ni Taehyung ngayon, Ngayon lang namin sya nakita na ganito ka-defensive kay Amarra.

"Hindi ko inaasahan na ganito ang gagawin mo sa pamamahay na pinaglakihan ng Anak mo! kung talagang desidido ka na makuha ang Anak mo sa'kin, Pagbibigyan kita na makilala ka nya pero kung sapilitan mo syang kukuhain sa'kin, Magkita na lang tayo sa Korte!" Matinis na ang tinig nito sa pananalita.

Umakyat si Jungkook papunta sa kwarto ni Amarra. Alam na niya ang papel nya doon habang ako naman ay hindi na makapag pigil na palayasin ang babaeng ito sa Dormitory namin.

Hinila ko na siya palabas bago pa magdilim ang paningin sa kanya ni Taehyung.

"Let me go!!!! Ano ba?" Pagpupumiglas niya sa'kin nang mailabas ko na siya.

"You will pay for this! All of you!!! Dare me all you can and let's see kung sino ang magmama kaawa sa'kin!" Matigas niyang duro sa'kin.

Ayoko pa naman sa lahat nung dinuduro ako. Pakitaan ko nga ito ng mas kapilyuhan.

Hinila ko papunta sa'kin ang hintuturo niya at tinawanan ko siya ng maigi.

"Hrrr.. Ano ba??" Nagpupumiglas siyang muli sa mahigpit kong pagkakahawak sa hintuturo nya.

"Alam mo kapag hindi ka nanahimik dyan sa kakakuda mo! Hahalikan kita, Naiintindihan mo?" Taliwas kong baling sa kanya at umikom naman ang labi nya na para bang takot na takot mahalikan.

"Sinabi na... ng... " Paghiyaw pa nya. Gusto nya yata talagang mahalikan kaya pinagbigyan ko na siya at agad ko rin naman pinakawalan ito.

Binitawan ko na sya at nakakalokong pinagmamasdan ko ang pamumula niya.

"Bas..." Sasampalin niya ako pero sinalag ko siya.

"First kiss mo ako? So sweet!" Pang aasar ko pa sa kanya.

"Babalik ako tandaan mo yan!" Matigas pa nyang diin sa'kin.

"Just do it and i will kiss you again!" Mariin kong sabi sa kanya na may pang iinsulto.

Napaka tabang naman ng labi niya para ipagdamot sa'kin, Asa pa na hindi nya nagustuhan ang paghalik ko, mukha naman na gusto pa niya ng 2nd round.

I will sue you Maldita. Malalaman ko rin kung sino ka talaga.

.
.
.
.

...

JUNGKOOK'S POV.

Pagkarating ko sa kwarto ni Amarra ay nag iiyak pala siya habang kayakap si Cooky. (BT21 stuff) na iniregalo ko sa kanya last year. Ipinadala ko pa iyun sa Taiwan para lang matanggap niya iyun. Pang-Comfort pala niya iyun.

"Amh... Hi!" Sandali lang nya akong tiningnan at bahagyang nagpapahid na siya ng luha nya.

"Ok ka lang?" Tanong ko pa sa kanya. Obvious naman na hindi. Sh*t bakit ba naiilang na ako na makausap siya ng harapan. As usual na Close naman kami dati. 9 years old pa lang pati sya pero nag aalangan na akong makausap siya ng ganito.

Nag aalala lang naman pati ako sa kanya.

"Bakit po ganun si Daddy sa'kin? Galit po ba sya sa'kin kase hinahanap ko si Mommy at Daddy?" Pagtunghay na niya sa'kin.

Hindi ko sya kayang tingnan ng tuwid kaya sa ibang dereksyon ko na lang ibinaling ang pagtingin ko.

"Hindi naman galit si Taehyung este yung Daddy mo sa'yo! Syempre hindi pa nya ganun kakilala ang Parents mo kaya natatakot siya na may ipakilala sya sa'yo!" Hindi ko malaman na paliwanag ko sa kanya.

"Tinanong naman po kita dati kung kilala mo si Mommy pero bakit hindi nyo po nasabi sa'kin na Ampon nyo lang ako?" Kunoo't noo niya sa'kin.

"Eh.. Kase..." Kamot ko sa ulo ko. Paano ko ba dapat sasabihin sa kanya na si Taehyung ang may desisyon nito.

"Hindi nyo po ba ako Mahal?" Derektang tanong niya sa'kin na hindi ko agad masagot.

"Hindi naman porke't Ampon ka namin ay hindi ka na namin Mahal! Mahal kita! Mahal ka ng Daddy mo at Mahal na mahal ka nina Tito's at Ninong's mo!" Paglilinaw ko sa kanya.

Humagahulhol na ulit siya sa pag iiyak niya at nagulat na lang ako sa biglaan na pagyakap niya sa'kin.

"Tahan na... Ang iyakin naman ng Prinsesa namin!" Haplos ko sa likuran niya.

Ayokong masira pati ang tiwala niya sa'kin bilang nag iisang Kuya niya dito sa loob at labas ng Dormitory namin.

"Trust me again Amarra!" I just simply said.

Narinig ko na lamang na humihilik na siya sa aking dibdib kung kaya't inihiga ko na siya ng maayos at hinayaan siyang matulog ng mahimbing. Habang tumatagal sa pagmamasid ko sa kanya ay sadyang napaka inosente niyang bata para pagdaanan ang ganitong klase ng bagong buhay niya sa oras na mapatunayan namin na si Jessica talaga ang tunay na Ina nya.

What i'm thinking about is i won't let her go.

.
.
.
.
.

...

AINA'S POV.

Mukhang hindi na makakapasok si Amarra ngayon. Sana naman ay nasa mabuting kalagayan na ang kalooban nya kung maipaliwanag man sa kanya ni Taehyung ang sitwasyon nila.

Hoping din ako na makilala na niya ang tunay na mga magulang nya, dahil ang sa totoo lang ay hindi na ako makampante sa bawat minutong iniisip ko na isa siyang Ampon.

Baka hindi rin kase 'Hae' ang Username nya at baka sakaling naisip lang iyun ni Taehyung. Nagkataon lang iyun Aina. Nagkataon lang.

Hanggang sa matapos ang klase ko ay hinding hindi ko nakita sa klase ko si Amarra. Bibigyan ko na lang siya ng Special Reviews sa napag iwanan niyang lectures ngayon.

Uuwi na sana ako pero may gustong makipag kita sa'kin sa isang malapit na Restaurant.

"Hon..." Nakakagulat na makita ko siya ngayon dito.

Ipinasarado pa yata niya ang Restaurant na ito para lang sa pagkikita namin muli.

Hahalikan nya ako pero umiiwas ako sa kanya.

"Dave long time no see!" Nginitian ko siya.

"Talaga pala na hiwalay na tayo!" He said in a sad tone.

"It's been 2 years Dave but kinaya ko!" Mariin kong anas sa kanya.

"Can we go back to the times that we're together?" Marahan niyang hinawakan ang kamay ko pero iniwasan ko agad iyun.

"You can't?" Pagtataka niya. Hindi na kaseb ako tulad nung dati na naghahabol pa sa kanya sa tuwing aayawan nya ako.

Natutunan ko na rin iyun dahil sa pagod ko na intindihin siya.

"Dave hindi na tayo katulad nung dati! Hindi ko na kaya pang makipag balikan sa'yo! Ayoko nang masayang pa ang mga pinaghirapan kong pagbuo sa sarili ko! Ayoko nang magpasira ulit sa'yo! Maraming oras na sinisisi ko ang sarili ko dahil nawalan ako ng kontrol para sa sarili ko noon but look at me now! Look at all the things that i had when i'm not with you!" Tuwid ko pang sabi sa kanya.

"Miss na miss ka na ni Yeonjun!" Sambit niya na kaya ko naman paniwalaan pero araw araw kaming nagkakasama sa Classroom kung kaya napaisip ako kung ano ba talaga ang pakay niya para makipag balikan sa'kin.

"Sorry Dave pero mas mabuti pa na ganito na lang tayo!" Pagkasabi ko ay agad na rin akong umalis. Pinagmasdan ko ang reaksyon niya sa kinaroroonan ko sa labas ng Restaurant.

Tinadyakan niya ang upuan at para bang inis na inis sa kanyang sarili. Halata naman na hindi talaga siya sinserong makipag balikan sa'kin.