Η συμφωνία

Νομιζω με παρακολουθουν

Τι κανεις ηλίθια;!
Τι;! Πας να χαραμισεις τη ζωή σου ....καλά όχι όλη αλλά ενα σημαντικό μέρος της που δεν θα ξανά γυρίσει σε έναν ανθρωπο που θα σε βασανίσει ,δεν θα νοιαστει λεπτο για το πως νιώθεις και δεν θα μπορείς να πεις και κάτι γιατί πολύ απλα θα έχεις συμφωνήσει σε όλο αυτό!

Θα έχει την πληρη άδεια πανω σου, στο σωμα σου!

Και όλο αυτό γιατί;
Γιατί σε τραβάει τόσο που ο αέρας χάνεται από τα πνευμονία σου κοντά του
Γιατί ξέρεις πως τα χέρια σου κλειδωνουν ακριβως πανω στο σώμα του .
Ξέρεις πως τα τατουάζ που έχει,έχουν σημαδευτεί και πανω σου και ξέρεις πως χωρίς αυτή τη γαμημενη συμφωνία θα μετανιωνεις μια ζωή αλλά θα πονας και μια ζωή αν συμφωνησεις

Γιατί τώρα ξέρεις....ξερεις πως κάθε λεπτο που περνάει και κάθε λεπτο που τον σκέφτεσαι οτι τίποτα δεν είναι τυχαίο και οτι θα νιωσεις ζωντανή μονο μαζί του .

Πως είναι δυνατόν να απαρνηθω κάτι τόσο μεγαλο που άλλοι ίσως να ψάχνουν απεγνωσμενα.

Κάτι με τραβάει σαν να είναι γραφτό τα κομματια μου να ενωθούν με τα δικά του.
Οχι του Μυστηριώδες άντρα αλλά της ιστορίας που μου προσφερει

Το τηλέφωνο χτυπάει και βάζω το χέρι μου στη τσέπη για να  το πιάσω

Το όνομα που αναγράφεται στην οθόνη με παραξενευει αρκετά και συνειδητοποιω οτι ουτε καν μου είχε περάσει απο το μυαλό  τόσο καιρό .

-Γεια Λια
Πως και με θυμήθηκε αυτή .
Εχω να μιλήσω μαζί της απο τοτε που μου έκανε τον ψυχολόγο

Η περιέργεια και διάφορα σενάρια γυρίζουν στο κεφάλι μου

-Γεια σου Θαλή μου

Λέει με ναζί.

-Τι κανεις;

Πήρε να δει τι κάνω;
Οχι  συνηθισμένο απο εκείνη

Ισως και να κατάλαβε το λάθος της.
Ποτε δεν είναι αργά άλλωστε

Η ίσως  απλα ψάχνω την Λια που γνώρισα καποτε....
Μια πολύ διαφορετική Λια και τη δικαιολογω.

Πάντως αν με θυμήθηκε είναι μια αρχή

-Καλά...εσύ;

Ρωταω ακόμη περίεργη με τη συμπεριφορά της

-   Μια χαρά...ε ήθελα να σε ρωτησω αν μπορείς να μου δώσεις το μαύρο μπουφάν που σου δάνεισα πριν μια εβδομαδα  γιατί εχώ ενα ραντεβού απόψε και το χρειάζομαι