Η συμφωνία

Ψυχη δικη του σπασμενη

Τι ηταν αυτό;

Για κάποιο λογο νιώθω τη καρδιά μου να πηγαινει γρήγορα .

Αργά συνεχιζω τον δρόμο μου προς τον κάτω οροφο .

Μέσα στα σκοτάδια ολα,στο σαλόνι δεν διακρινω τίποτα .

Ψάχνω το διακόπτη με το χερι μου και όταν τον βρίσκω ακούγεται το χαρακτηριστικό κλικ που χαρίζει φως στο δωματιο

Για το  θέαμα όμως που ακολούθησε δεν με προετοίμασε κανεις έτσι τώρα   με κρατάει στη θέση μου χωρίς ανάσα

Η καρδιά μου δεν χτυπάει γρήγορα ...νομιζω δεν χτυπάει καθόλου πια

Γυαλιά παντού  γύρω του και αυτός στο πάτωμα σχεδόν αναίσθητος με την πλάτη του να στηρίζεται στην πόρτα ..

Φαίνεται αδύναμος μέχρι και για να αναπνεύσει

Τα μαλλια του κολλημένα στο μέτωπο του απο τον ιδρώτα και εκείνος με ενα σπασμένο χαμόγελο κολλημένο στα χείλια του

Το ενα μανίκι του σηκωμένο αποκαλύπτει το μελάνι στο δέρμα του ενω τα ματια του είναι κλειστα

Το μέτωπο του αποκαλύπτει ταραχή ,σαν να πονάει όμως το απολαμβάνει

Η μάλλον όχι...δεν το απολαμβάνει...τιμωρεί τον εαυτό του

Τον πλησιαζω τρομοκρατημένη όταν ξυπνά κάπως .

Τι έγινε;

Γιατί είναι έτσι ;

Πονάει;

Αραγε χτυπησε;

Με όλες αυτές τις σκέψεις όμως αγχωθηκα

Ηρέμησε επιτέλους θάλασσα....ολα θα πανε καλά....θα γίνει καλά...

Γονατιζω δίπλα του.

Προσπαθώ να δω τι έχει συμβεί

Εχει μεθύσει;

Μα δεν μυρίζει αλκοόλ

-Τι έγινε;

Λέω καθαρίζοντας το μέτωπο του απο τις μαύρες τούφες του που πέφτουν στα ματια του

Γελάει ..γελάει με ενα γέλιο που βγαίνει απο τη ψυχή του...σπασμένο και αυτό

-Ολά καλά.... Ολά είναι τέλεια

Λέει γελωντας

Δεν ξερω αν αυτά είναι ασυναρτησίες

Τα ματια μου τρέχουν πανω του μέχρι που το αιμα μου παγώνει

Δεν τρόμαξα ποτέ στη ζωή μου

Οχι γιατι ειμαι ατρομητη αλλά γιατί ουτε σαν παιδι ,ουτε σαν έφηβη αλλά ουτε και σαν ενήλικας δεν έγινε κάτι που με με φοβησει