Η συμφωνία

Νομιζω...κατι αλλαξε

- Καλησπέρα σας έχετε αποφασίσει;

Ρωτάει το γκαρσονι.

Τον κοιταω λιγο 
Μμμ Μάικ  λέει το καρτελακι .

Ωραίο όνομα σκέφτομαι και χαμογελαω .

Ανταποδιδει με ένα χαμόγελο ,εγώ όμως δεν έχω αποφασίσει τι να πάρω και αχγωνομαι κοπέλια .

Κοιταω τον Ματέο μήπως έχει αποφασίσει εκείνος και με βγάλει απο την αμήχανη κατασταση του να κοιταω το γκαρσονι και το γκαρσονι εμένα θέλοντας μια απαντηση, αλλα η στάση του με εκπλήσσει αφού ο ίδιος έχει σκοτεινιάσει.

Τα χέρια του έχουν γίνει λευκά απο τη δυναμη που ασκεί στον κατάλογο ,ενω το βλέμμα του είναι καρφωμένο εκεί αρνούμενος να μας κοιτάξει

Τι σκατά έγινε..

Γυρναω το βλέμμα μου στο σερβιτόρο .
Ακόμα περιμένει

-Εε εγώ δε ξέρω ακόμη

Λέω αμήχανα και δειλά

-Εσύ;

Απευθύνονται στον Ματέο μετα απο λίγο 

Ακομα δε με κοιτάει και εγώ αρχίζω να νιώθω άσχημα και άβολα

Τι έγινε;
Εκανα κάτι;

-Το 4 μαζί με ενα ροζε κρασί αν γίνεται αφριζον

Λέει απότομα

-Κάποια σαλάτα;

Ρωτάει το παιδι λίγο μετα αφού γράψει τη παραγγελία

Κοιταω το κατάλογο μου

σαλάτες;

<<τωρα να πω;;>>

Σκασε αναθεματισμενη

-Του καίσαρα .

Στη θυμηση του κοτόπουλου ξυνιζει ασυναίσθητα το προσωπο μου

- ακύρο .... Μια ναπολιτάνα

Πριν προλαβω να δείξω τη αρνιτηκη μου ανταπόκριση για τη παραγγελία του την αλλάζει

-Μάλιστα...

Μουρμουριζει καθώς γράφει το μπλοκακι του

-Εσείς;

Γυρίζει σε εμένα

Ηρθε και  η σειρα μουυυ

Φ
Α
Κ

Δε ξέρω γαμω είναι τοσα πολλά  που τσιου

<<α είσαι τρελή εσύ>>

Ρακουν είμαι τρελη είσαι εσύ

<<λέει αυτή που μιλάει με το κεφάλι της >>