That Childish Girl Is My Slave

Chapter Fifteen

  [Chapter 15 - The hill of Love ]

Phobie's POV

Sa kabila ng pagkalito ay may naging masaya ako ngayon. Kanina pa kaming nandito ni Kamahalan sa burol. Hindi naman ako na bored dahil ang ganda ng tanawin sa ibaba, kitang kita dito ang mga nag tataasang buildings. Ang sarap rin ng ihip ng hangin, feeling ko nasa probinsya na ulit ako. Noong tinawag n'ya ako kanina sa garden habang kasama ko si Lester ay hinila n'ya nalang ako bigla at dinala dito. Ang layo rin ng byahe namin hanggang sa nakarating kami dito.

Naka-upo kami ni Kamahalan sa malaking ugat ng puno ng mangga. Nakakatuwa nga dahil may tree house din sa taas, parang nakalimutan ko tuloy ang pag amin ni Lester dahil sa ganda ng lugar. Am I really selfish?

Tahimik lang si Charles, wala yata s'yang balak na kausapin ako dahil nasa malayo ang mga paningin n'ya. I think he is thinking something. Is it about what Lester said earlier? But i didn't understand everything.

"K-Kamahalan bakit mo ako dinala dito?" Pag basag ko sa katahimikan namin. Hinawi ko ang buhok ko sa mukha dahil sa malakas hangin. Ang mga dahon na patay ng puno ng mangga ay naglalagasan din. Feel na feel ko tuloy ang atmosphere rito.

"I want to be with you." Cold na sabi n'ya, sumabog naman ang tuwa at kilig sa puso ko, natigil lang ito dahil sa paninikip. Hays palagi nalang naninikip ang puso ko sa hindi ko alam na dahilan.

"K-Kamahalan." sambit ko nalang

"What did my cousin said?" Tanong n'ya at tumingin sakin. Nag iwas naman ako ng tingin. Dapat ko bang sabihin ko ba sa kan'ya?

"S-Sabi n'ya mahal n'ya daw ako--------"

"Do you like my cousin? answer me Phobie."  Ma awtoridad n'yang tanong na parang kung hindi ako mag sabi ng totoo ay babarilin n'ya ako.

"A-ah Kamahalan naman, Hindi ko naman s'ya gusto no!" Dahil hanggang mahal kita hindi babaling sa iba ang atensyon ko dahil sayo lang at wala ng iba. Idugtong ko sana pero ayaw kong malaman n'ya na mahal ko s'ya.

Hindi na ulit s'ya nag salita gano'n din ako. Napangiti nalang ako dahil may nag patutog ng ubod ng lakas na hindi ko alam kong saan. Siguro isa sa mga bahay sa baba ng burol na ito. May tawag din sa lugar na ito. Kanina kasi noong naglalakad kami patungo dito ay may naka paskil na.

'Welcome to The hill of love'

Ayaw ko namang mag assume no! siguro dinala n'ya ako dito dahil Slave n'ya ako at mapag usapan namin ang about sa Love. Diba? sabi kasi na Jing inlove daw si Kamahalan, ang lungkot ko tuloy. Napangiti ako dahil ang ganda ng sumunod na tumugtog.

'I'm in love with you'

🎵just a gentle whisper,
Told me that you'd gone
Leaving only memory,
Where did we go wrong?
I couldn't find the words then,
So let me say them now
I'm still in love with you🎵

"Kamahalan ang ganda dito." Masayang sabi ko

"Do you really like this place? My Mom always bring me here back then when I was feeling sad, and you're the first girl I've bring here, cause you were always reminds like my Mom." Sabi n'ya at ngumiti sakin. I want more smile from him. Para daw akong Mom n'ya, so Love n'ya rin ako? Ewan ko ba! ayaw kong mag assume.

"G-Gustong gusto ko nga dito Kamahalan." Sabi ko. He just nodded and give me a smile once again. I want more! Gusto kong ma spoiled ng mga ngiti niya! Grabe kakaiba talaga kapag ngumiti yung cold person. Ang sarap sa paningin!