That Childish Girl Is My Slave

Chapter Thirty

[Chapter 30- Kiss in the rain]

Phobie's POV

Magkasama kami pero hindi ko s'ya kinakausap, hawak n'ya ang aking kamay pero wala akong naramdamam na spark, hinakalikan n'ya ang aking noo at kamay pero hindi ako nakaramdam ng tuwa. Palagi n'yang sinasabi na mahal n'ya ako, pero hindi ako makatugon pabalik. Pero bakit ang manhid ko? ganito ba ang pakiramdam dahil sa sobrang nasaktan? ginawa ko naman ang lahat, pero sa huli ako parin ang kailangang magsugal, ako parin ang kailangang bumitaw.

Tinatanong n'ya ako kung bakit ako nagbago? ang sagot ko ay 'Hindi naman ako ng bago' halos pauulit ulit ko yang sinasabi sa kan'ya.

September 26--- umpisa ng narinig ko na buntis si Natalie ay naging ganito ako, lalo na dahil kinausap n'ya ako, ni Natalie.

---Flashback---

Iniwan ko si Jing at tumakbo palayo sa mga students. I want to be alone, but I was shocked dahil may tumawag sakin mula sa likuran ko. Noong humarap ako ay laking gulat ko dahil iyon ay si Natalie. She was gently looked into my eyes.

"Phobie can we talk?" Mahinahon n'yang sabi. Tumango lang ako dahil alam kong hindi n'ya naman ako saktan. Dinala n'ya ako sa bakanteng room dito sa HRM building.

"Phobie siguro alam mo na ang balita, dahil kalat na iyon sa buong Campus?" Tanong n'ya, wala sa sariling napatango ako, ewan ko ba simula ng narinig ko iyon parang nawawala na ako saking sarili. It seemed I lost everything! I lost my dream and I lost him.

"I'm pregnant' at alam ko naman ikaw ang mahal n'ya at ikaw ang girlfriend n'ya. But for now magkakaroon na kami ng anak Phobie, and please hiwalayan mo s'ya para naman matutunan n'ya kaming mahalin ang maging anak namin" Nakikiusap na sabi n'ya. I can't imagine that Natalie was doing this! Natigil naman ako! whuttt? paano ako? susugal ba ako? para sa kaligayahan nila?

"Hindi n'ya ako mamahalin pag nandyan ka palagi sa kanya! Phobie wag mong hintayin na si Dad Gino pa ang gagawa ng paraan." Medyo nainis na s'ya sakin dahil hindi parin ako umimik. Hindi ko kaya ang pinapagawa n'ya. Ayaw kong masaktan kaming pareho ni Charles but Natalie is pregnant and my boyfriend was the father.

"N-Natalie I won't do that! I love Charles so much!" Sabi ko ng mahimasmasan na ako. I won't give him up, even he hurt me again and again.

"What the fuck! his the father of my baby!" Galit na sigaw n'ya. Nakukunsensya naman ako, bakit naman ako makunsensya dahil ako naman ang mahal ni Charles? ang gulo gulo na ehhh!

"I love him Natalie, I won't hurt him. If he would leave me, I will let him go but if he would stay I won't let him go." I said coldly. She was so furious

"Kung hindi mo s'ya kayang hiwalayan! ako mismo ang gagawa ng paraan para mag hiwalay kayo! I'm just doing this for my baby's sake! hindi ko gusto na may mahal na iba ang Ama n'ya. I want a perfect and happy family na hindi ko pa naranasan in my entire life" galit na sigaw n'ya at iniwan ako. Bumalik lahat ng sakit sa puso ko! sakit at pighati ang bumalot sa buong pagkatao ko.