TAINTING THE INNOCENT (Obsession Series 2)

Sulk

Chapter 12

Mas lalong dumagdag ang pagtatampo niya ng hindi man lang siya sinundo ni Darius. Nag commute siya pauwi sa bahay nila. Hindi siya umuwi sa bahay ni Darius dahil sa sama ng loob.

Isang tahimik at madilim na bahay ang nadatnan niya. Ang dating masaya na bahay nila ay napalitan ng lungkot at poot. Kahit naman gusto niyang makalaya ang ina wala siyang magagawa dahil sa kaso nito. Wala rin siyang maibibigay na pera dito na dahilan ng pag-aaway nila. Mas mabuti na siguro yun para mabawasan ang pagtatampo niya sa tuwing mag-aaway sila.

Maayos parin ang buong mansyon. Pumupunta siya minsan dito ng palihim para maglinis para naman hindi mapabayaan ang bahay na kinalakihan niya. Kumuha siya ng plato at kutsara  para ilagay ang pagkain na binili niya sa tabi tabi. Ito ang magsisilbing pagkain niya sa gabi.

Pasado alas siyete na ng gabi. Mabuti at nakakabayad pa siya ng kuryente at tubig. Pagkatapos niyang kumain umakyat siya sa taas at nagtungo sa kaniyang kwarto. Amoy araw na siya at nanlalagkit na ang kaniyang katawan sa pawis. Ikaw ba naman ng mag commute plus siksikan pa.

Bigla niya tuloy namiss ang stuff toy na binili sa kaniya ng kaniyang ama. Malaking hakbang ang ginawa niya bago tumalon sa kama kasabay ng mahigpit na yakap niya sa pinakapaborito niyang pusa.

"I miss you baby" she pout her lips and kiss the stuff toy head.

Natigil siya sa paghalik dito ng maamoy na naman niya ang kaniyang sarili. Walang pag-aalinlangan na hinubad niya ang kaniyang suot saka nagtugo sa banyo.

She made a quick shower. She even dry her wet hair. Sinuot niya ang pantulog niya dati binili pa ito ng ina niya.

Ang tanging suot lang niya panloob ay isang red thong. She can wear whatever she wants. Hindi inaalala na may ibang makakakita sa suot niya. And she's not afraid. Nasa legal na edad naman na siya so she can do whatever she want.

Sana ganito nalang palagi... I feel so alive and free.

Less worries wala na siyang iisipin pa. Yung walang problema gaya ng kaklase niya. Nakatatawa at walang inaalala na problema. She miss her dad so damn much pero anong magagawa niya iniwan na siya nito. Kung umalis dapat sila yung bumalik. Pagod na siyang maghintay sa taong alam naman niyang hindi na babalik. Unti-unti narin nawawala ang pagtitiwala niya sa lahat.

Even Darius ni hindi nito masabi sa kaniya ang trabaho nito. Simple lang 'yon pero ang laki ng impact sa kaniya. Wala ba itong tiwala sa kaniya kaya ganon.

"Hindi ba ako katiwa-tiwala kitty?" she asked her cute pussy toy. A tears escaped from her eyes. She's hurt. "Lahat nalang ba? Sa tingin mo iiwan n-niya rin ako?" pumiyok siya habang kinakausap ito.

Natigil ang pagdra'drama niya ng may mag doorbell. Tumayo siya at pinunasan ang hilam na luha. Hindi n siya nag-abala na buhayin pa ang ilaw sa living room. Tama na ang tanglaw ng ilaw ng poste sa hallway at garden nila. Lumabas siya ng ganon ang suot. Sinilip muna niya bago buksan ang gate. Halos hindi siya makahinga sa taong nakita niya naghihintay sa labas.

Napuno na naman ng lungkot, galit, at hinanakit ang kaniyang puso. Hindi siya gumawa ng kahit anong bagay na ikakapansin ng presensya niya. Tahimik siyang nakamasid sa lalaking nagbigay ng sakit sa puso niya.

Inis na pinindot ulit nito ang doorbell. Nakakunot na ang noo nito at hindi masabi ang hulma ng mukha.

Is he angry? she asked herself.

Bakit siya pa yung galet?Dapat ako....

Nagdoorbell ulit ito ng hindi na naman niya pinagbuksan.

She heard him cursed in annoyance. Mas lalong kumunot ang kaniyang noo at nagalit dito.

Minumura niya ba ako?

"Damn, i know you are there Callia. Open this fucking door." galit na hinampas nito ang gate nila. Dahil sa sumisiklab na galit dito binuksan niya ang gate at matalim na tumingin dito.

He was surprised....

"What do you want?" agsik na tanong niya.

"Why are you here?" he asked ignoring my question.

"Ha! Baket wala na ba akong karapatan na pumunta sa bahay namin?"

"You're mad" he said.

"Of course i am. So please leave,I don't need you"

"Don't say that" nagmamakaawa ito.

"What?"

"You fucking need me" nasasaktan na wika nito.

No no no... Wag ka magpadala sa panlilinlang niya...

"No, I don't... so leave before  i call the security" pagtataboy niya rito. Sakit ang bumalatay sa gwapo nitong mukha.

"Don't do this to me Callia. And what the fuck are you wearing?" tinapunan nito ng masamang tingin ang suot niya. Siya naman ang nasaktan sa sinabi nito. Bakit wala na ba siyang karapatan na mag suot ng ganito? Hindi ba bagay sa kaniya o pangit sa kaniya. For Pete's sake hindi man lang nito na appreciate ang suot niya.

"Pati ba naman suot ko pinapakialaman mo. Wala kang karapatan. Hindi nga kita pinapakialaman so mind your own business" she's mad. Pwede ka na maglaga ng itlog sa sobrang inet ng ulo niya.

"Sorry" hinubad nito ang suot na suit at nilagay sa balikat niya para matakloban ang kaniyang suot. Marahas niya itong inalis sa kaniyang katawan at tinapon sa kalsada.

"I don't need you. Kaya pwede ba umalis ka na?" gigil na sigaw niya. Not minding kung may makarinig sa kanilang kapitbahay niya. Tinulak tulak niya ito papalayo sa gate nila. Hindi naman ito nagsasalita o nagrereklamo sa ginagawa niya.

Ang kaninang pagtatampo niya ay napalitan ng galit at hinanakit.

"Please leave" nawika niya bago sinara ang gate at pumasok sa loob. Sa konting bagay na 'yon umabot sa ganitong pag-aaway.

"Damn you self for being immature"

Gusto niya itong balikan at papasukin. Pero mas nangingibabaw ang sakit na binigay nito sa kaniya. A simple trust from him hindi man lang nito maibigay sa kaniya. Paano pa kaya yung iba? Nagsisimula pa lamang sila ang dami ng problema.

******

Sad moments HAHAHAHHAHW