BEGONVİL|| YARI TEXTİNG

25. Bölüm

Herkese merhaba begonvillerim.

Nasılız? Neler yapıyorsunuz?

Oy ve yorumlarınız eksik olmasın

Bölüm şarkısı: Sezen Aksu, Acıtmışım canını sevdikçe.
**
Kuvars'ın kolunu sıkıca kavradım, hiç yoktan bir de çok yakışıklı olması elimi ayağımı titretiyordu. Önümüze geldiğinde kasılan çenesini, belirginleşen elmacık kemikleriyle bir an bayılacağımı düşündüm.

Saçmalama, Tanem. Posta koyacaksın!

"Tanem?" dedi sakin ama içerisinde vaveylalar barındıran sesiyle, usulca gülümsedim.

"Ah, Andaç sende mi buradaydın?" dedim şaşkın bir şekilde. Bak sen rollere bak!

"Biraz gelsene." dedi bakışları Kuvars'a takıldığında.

Hani yangın yerinde, sevmiştim ben seni. Darmadağın akşamlarda.

"Ah Kuvars'tan çekiniyorsan hiç çekinme, kendisinden gizlim saklım yoktur." dedim şuh bir şekilde kahkaha atarak. Kaşlarını çatınca daha bir yakışıklıydı sanki.

Bir avuç kül uzattın bense kırık bir cam, yıkıntılar arasında.

Sus Tanem!

"İyi eğlenceler." dedikten sonra hızla arkasını dönüp kalabalığa karıştı.

Ah neden korktun?
Ah neden korktun?
Bir uyandım ki, artık yoktun.
Uzanıp eşsiz hatırandan öptüm.

"Fazla sinirlendi." dedi Kuvars beni localardan birine çekip.

"Evet öyle oldu, ama ne yapabilirim ki?" dedim gülerek, aslında yapmak istediğim şey kesinlikle somurtmaktı.

"Senin konuşmaman iyi oldu, sinirini daha da çıkartmamış olduk." dedim düşünceyle hızla başını salladı. Sanki komik bir şeyler konuşuyormuş gibi gülümsüyordum.

Yaklaşık yarım saattir Kuvars'la yakın şekilde konuşuyorduk. Kuvars bazen eliyle saçımı okşuyordu bazen elini yanağımda gezdiriyordu. Göz ucuyla Andaç'ı kontrol ettiğimde yerinde olmadığını fark etmemle Kuvars'a döndüm: "Ben bir tuvalete gideyim." dedim sakince. Kuvars başını salladıktan sonra hızlı adımlarla döndüğü yerden dönüp nereye gittiğini düşündüm. İleride terasa açılan kapının açık olduğunu görmemle koşturarak oraya gittim.

Meğer nasıl da acı, nasıl da gece. Kanatmışım yaranı sevdikçe.

Andaç, elledini terasın trabzanlarına dayanmış başını gökyüzüne kaldırmış sakin bir şekilde gökyüzünü izliyordu. Hangi manzaranın daha güzel olduğunu düşündüm. Aklıma gelen şiirle hafifçe gülümsedim. Yanına gidip arkasından sarıldığımda kaskatı kesildiğini hissettim.

"Anla merakım yıldızlara değil,
gökyüzünde gördüğüm sana.
Anla merakım goncalara değil,
yeryüzünde rastladığım sana."

Yüzümü sırtına bastırdım. Sakince beni dinliyordu.

"Yüzünden âlâ şiir yok,
ezbere bile şair yok..
Sen göğe bak, ben sana,
ikiside aynı şey sonuçta.

Bir manzara oluşundan,
habersiz kalan duruşun.
Güneşimsin gökyüzünde,
ya da gök senin yüzünde." diyerek şiiri sonlandırdığım içine derin bir nefes çekti, başımı omzuna yasladım: "Bir manzara oluşundan habersizde duruşun. Gökyüzünden daha güzelsin." dediğimde, tebessüm etti.

"Beni sevme." dediğinde kıkırdadım, "Sanki mümkünmüş gibi." dediğimde beni kendinden ayırıp karşıma geçti: "Benden uzak dur." dedi sinirle.

Meğer nasıl karanlık, ne beyhude acıtmışım canını sevdikçe.

"Ben senden nasıl uzak dururum, kalbimi sende bırakmışken?" dediğimde yutkundu.

Bırakıp gittin, yok olup yittin. Gözlerindeki hüzün hüzün, bak siliniyor yüzün yüzün.

"Sevgilin değil mi içerideki?" dedi sinirle, elini saçlarına atıp karıştırdı. O'na ona deliler gibi aşık baktım.

"Sevgilim mi?" dedim sorgular gibi. Sinirle bana yöneldi, kolumu tuttuğunda gülümsedim.

Karanlık gözlerinden öpmüştüm ben seni, paramparça akşamlarda.

"Benimle oynama." dedi dişlerinin arasından tıslayarak. Keyifle gülümsedim.

"Oynarsam ne olur?" dediğimde birbirimize çok yakındık ve o çok güzeldi. Anlatabiliyor muyum?

"Hiç iyi olmaz." dedi keyifsizce gülümseyerek. Kollarımı boynuna doladım. "Öyle mi?" dedim alttan alttan ona bakıp gülümseyerek.

"Sen aşıksın bana." dedi sanki yeni fark etmiş gibi.

Isınmıştık birlikte, bu soğuk dünyada, yıkıntılar arasında.

"Ben aşığım sana." dedim yüzümü yüzünün yakınlarına yanağının kuytusuna yasladım: "Ben çok aşığım sana." dedim fısıltıyla. "Bir tek sana."

***
Bölüm Sonu.

Düşündüm, düşündüm ve karar verdim aşık olsan hangi karakterin gibi olurdun deseydiniz bana kesinlikle Tanem derdim. Bir insana sevmek bu kadar mı yakışırdı? Tanem sen ne güzel seviyorsun..

Tanem gibi fütursuzca seven başka kimler var?