Chapter 10

20 2 2
                                    


Alas singko na ng umaga ng makabalik kaming Hotel Seleno pero yung utak ko ay nasa Dennington pa rin.

I killed people ..

"Hey, are you okay?" I looked at Aegan dahil kanina niya pa tinatanong yan sakin. Papunta kaming office ni Mama dahil kailangan niya daw kaming kausapin.

Ibinaba ko ang zipper na nasa leeg ko hanggang level ng collarbone ko. Para akong nasusuffocate eh.

"We-I just killed someone. Do you think I'm okay?"

Napabuntong-hininga siya at diretsong tumingin sa hallway.

"Those people are bad people, Uriel. They killed and poisoned innocent lives. They gamble and did horrible things we did not know. Sila ang salot sa lipunan."

"I know. Pero hindi ba mali din to? We put the law in our hands. Police should do this not us! And hindi tayo Diyos para kumuha ng buhay ng iba."

"Then why are you doing this?" Seryosong tanong sakin ni Aegan. Napaiwas ako ng tingin. Andito na pala kami sa tapat ng office ni Mama ng di ko namamalayan.

Sa halip na sagutin siya ay ipinihit ko na ang doorknob at pumasok. Mama is sitting their while doing something on her laptop.

"You're here. Good Job the both of you." Nakangiting wika niya. Bumeso naman sa kanya si Aegan habang ako ay dumiretso sa sofa at humalukipkip.

"What's with the long face anak?" Tumabi siya sakin at umupo naman si Aegan sa single seater na nasa tapat ko.

"Mom, makakasanayan nalang ba namin to?"

She pursed her lips.

"I know masasamang tao sila pero do we really need to do this?"

"I thought napag-usapan na natin to?"

Napatingin ako kay Aegan when he mouthed "stop" pero di ko na ito pinansin.

"Yeah but .. pakiramdam ko ako ang masama." I looked at my hands. These hands kill 5 people. What a great morning to start a day huh.

"I know you'll feel sorry pero hindi ikaw ang masama. Hindi tayo." Hinawakan niya ang kamay ko.

"Mr. Uychengco is the mastermind sa shootout na nangyari sa Ildefonso. His men tried to rob a bank pero natunugan ito ng mga pulis kaya nagkagulo. Namaril nalang bigla ang mga taong iyon ng kahit sinong haharang sa daraanan nila para lang makatakas sa pulisya."

She continued. "You see, marami pang mas masasama kay Mr. Uychengco at sa mga tauhan niya kaya kailangan ng mga taong gaya natin. Police and soldiers cannot outnumber them all kaya tayo nakikipagtulungan sa gobyerno. They need secret agents to put them in bars. They need people with such abilities as their secret weapon."

Napanguso ako. Naiintindihan ko naman tlaga pero ang sama pa rin ng loob ko. Siguro nga dahil una ko palang ito. Eh bat si Aegan parang di naman apektado? Chill lang siyang nakaupo doon at may kinakalikot sa cellphone. Ako lang ba apektado dito?

"Okay fine. I will keep that in mind and pakisabi kay Mr. President paki enlighten pa ako please kasi matigas ang ulo ko." I joked.

"Hahahaha oh sure I'll tell him na kausapin ka " napaismid naman ako sa joke ni Mama.

"Anyway, pinatawag ko kaya dito to well, congratulate you two dahil successful ang first mission niyo."

Naglakad si Mama pabalik sa table niya at naupo sa gilid nun mismo paharap samin. In this moment, she doesn't look like my mother but our superior.

"However, nakatakas ang tagapagmana niya and mukhang namukhaan niya si Agent Saraya. I just want you to be ready dahil hindi impossible na maghanap sila ng information about satin. They have all the resources to know about us though hindi naman nila malalaman ang buong ginagawa natin pero I'm certain that they are starting to investigate about us."

Project LUNAWhere stories live. Discover now