*** Shortlist We Write 2022 ***
Wanneer Dahlia, superster en hot topic, voor de zoveelste keer ongewenst op de cover van een magazine verschijnt, is de maat vol. In een poging om Dahlia's reputatie te redden, wordt er besloten om een neprelatie op p...
'Hoi, dit is Laurel! Ik eumh... Ik ben er even niet! Bel me later terug. Of... Of spreek iets in na de biep!'
Dahlia glimlachte bij het horen van Laurels chaos. Het was zo eigen aan de blondine, dat het Dahlia niet verbaasde dat Laurels voicemail zo ingesproken was. Dahlia schudde haar hoofd en schraapte haar keel.
'Laurel? Dahlia hier. Kan je me even terugbellen als je dit hoort? Ik heb een ideetje om op date te gaan.'
Dahlia tuitte haar lippen terwijl ze naar het computerscherm voor haar neus staarde.
'Wel, eumh, tot snel dan maar?'
Ze kromp in elkaar door haar ongemakkelijkheid en drukte haar telefoon uit. Bellen was niet haar sterkste kant, zoveel was duidelijk. Al helemaal niet als er niemand antwoordde. Ze draaide met haar ogen en maande zichzelf aan om zich niet zo aan te stellen.
Ze scrolde naar beneden in het artikel op haar computer en negeerde de tekst bij Robyns foto. Wat haar meer interesseerde, was wat er over Laurel en haar geschreven werd. De prijsuitreiking was het eerste grote evenement waarop Laurel verschenen was. Dahlia wilde weten wat de wereld te zeggen had over de blondine. Het kon bijna niet anders dat ze even lovend waren als Dahlia. Ze kwam eindelijk terecht bij de foto die ze zocht en viel even stil bij het beeld. Laurel keek glunderend in de camera, trots en prachtig in haar jurk. Wat Dahlia echter opviel, was de manier waarop zij breed lachend naar Laurel staarde. Als een verliefde puber. Hemel, wat had haar bezield? Het was niet eens alsof ze... Alsof ze verliefd was op Laurel. Het was niet alsof Dahlia zich perfect kon inbeelden hoe Laurel lachte. Of dat ze wist hoe Laurels haren naar appels en munt roken. En al helemaal niet dat ze nog altijd dacht aan hoe het gevoeld had om naast Laurel te slapen, na de prijsuitreiking. Absoluut niet. Dit was en bleef een zakelijke overeenkomst. Dahlia schudde gefrustreerd haar hoofd en sloot het artikel, niet meer in staat om verder te lezen.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
'Niet lachen, maar ik denk dat het al tien jaar geleden is sinds ik dit voor het laatst gedaan heb.'
Dahlia wierp Laurel een blik van ongeloof toe.
'Meen je dat?'
Laurel knikte en haalde haar schouders op. Ze zette een wankele stap vooruit en verloor bijna haar evenwicht.
'Ik zou elke week op een schaatsbaan staan als ik het niet zo druk had.'
Laurels wenkbrauwen schoten omhoog.
'Wel wel, wie had dat ooit gedacht? Dahlia Roberts, superster en schaatstalent.'
Dahlia draaide met haar ogen en schaatste vlot weg van de kant.
'Misschien is er wel meer over me te ontdekken dan het internet weet te vertellen, ms. Crawford.'
Een lichte blos kleurde Laurels wangen.
'Dat is niet eerlijk! Het is niet dat je zoveel over jezelf vertelt...'
Laurel duwde zich weg van de kant. Dahlia probeerde niet te lachen met de manier waarop de blondine haar benen wijd uit elkaar zette en haar armen om zich heen zwaaide. Ze schaatste naar Laurel en bood haar haar arm aan.
