Chapter 1

436 16 44
                                    

CHAPTER 1: Whippersnapper

DALA ANG sama ng loob, padabog akong naglakad sa hagdanan, habang nakatiim bagang at naririnig ang walang tigil na pagtawag ng pangalan ko sa likod. Sinabayan pa iyon ng mga mabibigat na yabag ng kung sino na alam kong sinusundan din ako. Nearly feeling the heat getting out of my ears, I continued descending the staircase and giving cold shoulders to what I'm hearing.

"¡Por dios santo, Zavia! Pwede ba minsan makinig ka naman sa'kin?!" si Dad iyon at sa tono pa lang ay alam ko na napatid na ang kahuli-hulihang pisi ng pasensya niya.

We've been quarreling for almost an hour now that's why, but I don't give a tinker's damn. May it be days of arguing or whatever, my stand still 'no' and that's final. Even Mom can't stop us. She's trying but it's no use at all. Lalo pa ngayon na naririto kami sa kahuli-hulihang lugar na gusto kong puntahan at iyon na ata ang naging ugat ng pagiging mainitin ng ulo ko sa ilang araw na nagdaan.

Lahat din ng kanilang gusto ay sinusuway ko para lang malaman nila kung gaano ko kaayaw itong pansariling desisyon nila na ginawa noong nakaraan! And if anyone will ask me right now what I really wanted? Without wasting a damn second, I'll answer to simply gone back to Manila and be free from their strings!

"Zenais Davina!" telling off my first name means I was correct in how much anger seared him.

Pansin ko ang panginginig ng mga kasambahay dahil sa nangyayare. Ang ilan ay halos napatalon pa sa pagkabigla sa bawat sigaw na naririnig. Of course who wouldn't be? My father is a proud politician and we're a family rooted from an old and rich clan in Del Gallego. So it's a shock to know and witnessed this one before their eyes.

Siguro ngayon lang din kase nila nasilayan itong tila gera naming away simula nang dito namin naisipang tumuloy sa isang bahay, kaysa sa manor ng Casa Herrera. Araw-araw din naman kami hindi nagkakasundo ni Dad, pero ngayon lang talaga ako napuno at umabot sa ganito ang lahat.

"I'm not yet done talking to you, Zavia! Ano ba?! Nakikinig ka ba?!"

"Alejandro!" hearing my Mom throwing in, I can't help but fold my arms and raise an eyebrow while heading to the living room as cool as cucumber.

Kumpiyansa kase akong sinasaway na ni Mom si Dad. Pero sa tatag pa lang ng desisyon ng huli, hindi ko alam kung syento porsentong oobra pa iyon. Mas lalo lamang sumama ang mood ko dahil doon. Growing hate to what I was thinking, I forced myself as well to not mutter any curses by keeping my lips shut in a grim line. Although gritting my teeth as a consequence however.

"What now, Sarah?! Kakampihan mo na rin ba?!"

"For heaven's sake, I wasn't!"

I then run my fingers through my wavy brunette lob hair in frustration and grab the keys placed at the coffee table which I requested from one of the maids. Now that I have the keys with me, I was planning somehow to remain ignoring Dad and take this chance of breaking out while my Mom is trying to hold him back, but I couldn't able to do it after hearing them at the moment that almost at each other's throats.

Halos lahat naman ng kasambahay sa bahay bakasyunan ay hindi na alam ang gagawin.

"This is for her, Hon! Mahirap ba maintindihan 'yon?! Eh paano kung mapahamak siya?!"

"But she doesn't like it! Anong magagawa natin kung ayaw ng anak natin—"

"Todo tiene solución, menos la muerte!" he rose his voice and it was annoying as hell. "Hindi ko hinihingi na magustuhan niya! Ang gusto ko lang ay malaman niya kung ano ang importansya no'n!"

A flag of anger hits me because of his words. My mouth then set in a firm line remembering things way back. Kuyom ko ang palad, pinigilan ang sarili ng sobra-sobra na hindi sumigaw sa galit.

Lullaby For The Ashes (Del Gallego Series #3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon