Beautiful Lie with Scars ✔

31

Kabanata 31

@ascnnabelle: Can we talk?

Pabagsak kong nilapag ang phone sa kama ko. I covered my face using the soft pillow and scream because of sudden frustration.

Hindi na kami nagkikita ni Lucas. Ang huli naming pagkikita ay nung hinatid niya si Nanay sa hospital, hindi na nasundan 'yon.

At aaminin kong, nangungulila ako sa presensiya niya.

Ang rupok ko talaga eh.

My phone beep. Inalis ko ang unan saka kinuha ang phone sa gilid ng paa ko. Umayos ako ng pagkakaupo at binasa ang reply niya.

@fernankkaa1: Sure. Gimme your number.

Huh?! Hindi 'yon ang ibig kong sabihin! Dito lang sana kami sa Insta mag-uusap!

Bakit hinihingi niya phone number ko?

I bit my lip and type my number. Seconds later, my phone rang.

Nabitawan ko pa nga ito dahil sa gulat. Shit, tatawag talaga siya? Paano ba 'to? Nawala tuloy ang sasabihin ko, naghahalo-halo na 'yon sa isipan ko at hindi ko alam kung ano ang uunahin kong sasambitin.

Kinuha ko muli ang phone at pinindot ang answer button. Mabilis kong kinuha ang unan at niyakap ito ng mahigpit.

"Hi," Lucas said in his deep voice.

Nakuyom ko ang kamao at hinahanap ang boses para magsalita ng normal. Hi lang naman 'yon pero bakit nakiliti ako?

Bwisit.

"U-Uh...A-Ahm, Ano...U-Uh-" napikit ko ng madiin ang mata dahil sa nautal ako.

Lucas chuckled. "Are you moaning?"

My eyes widened and sat properly on my bed.

"Hindi noh!" asik ko.

Lumunok muna ako bago huminga ng malalim para pakalmahin ang sarili.

"Ano kasi...gusto ko lang sana magpasalamat dahil nag-abala ka pa talaga na magpadala ng kasambahay." kinagat ko ang labi saka sumandal sa headboard ng kama.

"No need to thank me, Belle. That's my responsibility. Si Beauty ang pinadala ko diyan sa inyo dahil sa tingin ko ay maayos niyang maalagaan si Nanay habang wala ka. By the way, how's your day?" He asked.

Nakiki-Nanay? Anak ka?

Pinilig ko ang ulo dahil sa walang-kwentang naisip. Inipon ko pa kasi talaga ang lakas ko para lang mag-send ng DM kay Lucas sa Instagram. 'Yon lang kasi ang tangi kong alam na makakausap siya dahil natandaan ko yung unang message niya sa akin na nag-seen lang ako.

Yung araw na inakala kong anak niya si Rex.

"Okay lang naman, ikaw?" balik kong tanong sa kanya.

"Okay lang din," He whispered.

Tumayo ang balahibo ko nang bumulong ito. Nailayo ko muna ang phone sa tainga ko saka tiningnan ito ng ilang segundo bago binalik ulit sa tainga ko. Tumihaya ako ng higa.

"A-Ano nga palang ginagawa mo?"

"Masturbating while talking to you..." He chuckled.

W-W-What?!

I ended the call, leaving my phone on the bed, and went to the bathroom to see my face all over red. Shit! Shit! Ano bang pinagsasabi niya?! Biglang pumasok sa isipan ko ang mukha nito na humahangos sa pawis, ang mahinang ungol nito habang hawak-hawak ang a—