Beautiful Lie with Scars ✔

WAKAS

[Warning: Abusive Content]

"Fuck! Christopher's assailing our members. We should get back or else, many of us will die!"

I lowkey turned my head to this bastard and looked at him, deadly. "Are you a fucking coward, Jeffrey?" ang pinaka-ayaw ko sa lahat ang duwag sa grupo. Wala akong pakialam kung umaatake ang grupo ni Christopher sa base namin.

His brows furrowed. "No! And why would I? I'm just protecting our member, Lu, especially the new ones."

Bumaling ako sa ibaba kung saan kitang-kita ko ang laban ng duguan. Mas marami ang ibang grupo kaysa sa amin. May mga bago kami pero kailangan pa ng training sa pakikipag-away at wala akong pakialam kung mamatay man sila.

Pumasok sila sa mundong ito kaya desidido silang mamatay sa laban...kung kaya nilang ipagtanggol ang sarili nila, edi maganda. Ligtas sila.

"They can handle themselves, bastard. Just shoot all that fucking assholes and kill them..." I throw the cigarette to the floor and blew some smoke in the air.

Kinuha ko ang MK23 Hitman style socom gas pistol with silencer sa ibabaw ng lamesa na nasa gilid ko. Marami pa ang nakahain na mga armas doon, 'yon ang unang nahawakan ng kamay ko.

Jeffrey gave me a look. I pushed the button to slide down the glass door. Ipinwesto ko ang baril at walang sinayang na segundo na sunod-sunod na pinagbabaril ang mga kalaban gamit ang isang kamay ko. Nasa beywang ko ang kabilang kamay dahil masaya kong pinapanood ang pagtalsik ng dugo nila.

I chuckled.

"And now, where's that bastard? Is he scared that I might end his life now?" Binaba ko ang baril at tinapon sa baba dahil ubos na ang bala. I shrugged my shoulders, chuckling. "Probably."

Aalis na sana ako nang makita na humahangos na lumapit sa akin si Yvanovich. "Shit, man! You killed Justin! Christopher's younger brother!" He panicky said.

"Well, that's good. Kapag pupunta ka nga dito magsabi ka ng may kabuluhan. Walang kwenta naman 'yang sinabi mo." Nilagpasan ko siya ng lakad.

I want to drink some alcohol...

Kakapasok ko pa lang sa loob ng kotse ay tumunog na kaagad ang phone ko. Walang tingin-tingin na sinagot ko ito. I tapped the speaker button.

"Sweetheart..." Aira whimpered. Bumuga ako ng marahas na hininga at pinatunog na ang makina para puntahan siya. She's just one of my flings. And most importantly, ginagamit ko lang siya para sa mga plano ni Christopher. Aira is Christopher's girlfriend. That woman is cheating on her boyfriend.

"Wala rito si Christopher. I want to see you na huhuhu"

"I'll be there in a minute." I turned the steering wheel to the right. Ito na ang pagkakataon na isagawa ko na ang plano ko. Gusto ko na itong matapos.

I called Yvanovich. "Get ready." Pinatay ko kaagad ito at binilisan ang pagmamaneho.

Sinalubong niya ako sa pintuan. Hindi naman niya ito bahay. Ito ang mansion kung saan nila dinadala ang mga inosenteng bata. Hindi para alagaan o ampunin, kung hindi, kukunin ang laman ng loob at ibebenta sa malaking halaga.

Aira hugged me. "Oh, sweetie! I miss you!" she tried to kiss my lip but I pushed her slightly. "Why? Is there something wrong?"

Nginitian ko siya. "Wala naman. Tara pasok na tayo."

"Okay!"

Inobserba ko ang paligid. Wala ang mga tauhan. Rinig ko ang iyak ng mga bata sa itaas. Kahit na mahina 'yon ay rinig na rinig ko. Pumunta si Aira sa kusina. Tahimik ko namang kinuha ang kutsilyo sa pocket jeans ko.