to kidnapped | liskook

0.7

[Balıksan suyunu sev
Meleksen gökyüzünü
Taşsan toprağını
Ölüysen mezarını]

-Büşra yılmaz \ Ölüme Fısıldayan Adam-

Şu anda yaşadığım olay filmlere konu olacak bir olaydı ki olmuştu bile.
Bir çok filmde aynısı oluyordu.

Bir kız kaçırılırdı sevdiği adamda arabanın arkasından kızı kurtarmak için koşardı.

Saçma

Neden polisi aramak yerine arabanın arkasından koşarsın ki?

Ama maalesef öyle değilmiş.

O an benimde polisi aramak aklıma gelmemişt. Tae' yi aramak gelmişti.

"Taehyung!"

"Efendim Jungkook? Lalisa ile barıştın mı?"

"O kaçırıldı! Lalisa kaçırıldı Taehyung."

"Ne! Nasıl? Neredesin şuan? Polisi aradın mı?"

Gözümden akan yaşları sildim ve titreyen sesimle konuşmaya devam ettim.

"Banpo köprüsü deyim. Hayır polisi aramadım ama arabanın plakasını aldım."

"Bekle geliyorum sonrada senle beraber karakola gidiyoruz."

"Tamam."

Telefonu kapattım ve kafamı kaldırdım. Köprüden geçenler bana bakıyordu.

Köprünün ortasında yerde oturan ve ağlayan birisini görsem bende bakardım. 10 dakikadır yerde öylece oturmuş göz yaşlarımın betonun üstüne düştüğünde çıkarttığı sesi dinliyordum.

Yanıma birisi oturduğunda Taehyung olduğunu anlamıştım.

"Jungkook."

Ses vermediğimde koluma girdi.

"İyimisin? Gel hadi eve gidelim dinlenmen gerek."

"Ne istiyorlar Taehyung? Ne yapacaklar Lalisama?"

"Bilmiyorum Jungkook ama iyi değilsin. Hadi eve gidelim. Yarında erkenden karakola gidelim."

"Yarına kadar Lisama zarar verirlerse?"

Söylediğim şeye o da inanmıştı ki geri cevap vermemişti.

Gözümü sildim ve ayağa kalktım.

"Nereye gidiyorsun?"

"Sence?"

Ona biraz daha yaklaştım ve konuşmaya devam ettim.

"Lisa kaçırıldı ve ne yapacakları belli değil. Ben karakola gideceğim."

"Bende geliyorum."

Arkama dönüp arabaya doğru ilerlediğimde o da arkamdan gelmeye başlamıştı.
Ayak sesleri geliyordu.

"Arabayı ben sürücem. Şimdi senin ne yapacağın belli olmaz.