မနက္ခင္းအာရုံဦးတြင္ေနမင္းႀကီးကတစ္စတစ္စေလာကႀကီးတြင္းသို႔တိုးထြက္လ်က္ရွိသည္။ေဆာင္းတြင္းမို႔
အရြက္မ်ားေပၚတြင္တင္ေနေသာနွင္းစက္ေလးမ်ားသည္
လည္းေနမင္းႀကီးေၾကာင့္တစ္ျဖည္းျဖည္းအရည္ေပ်ာ္ကာ
ေျမေပၚသို႔တစ္စက္ခ်င္းစီ က်ဆင္းေနသည္။ထြက္ျပဴစျပဳ
ေနတ့ဲေနမင္းႀကီးရဲ႕အလင္းေရာင္ရယ္ စိမ္းစိုေနတ့ဲပတ္ဝန္း
က်င္ေလးရယ္ ငွက္ေလးေတြရဲ႕ေတးတီတီတာတာေအာ္
ျမည္သံေလးေတြက မနက္ခင္းလူ၏စိတ္ကိုႀကည္လင္ေစသည္
"မင္ေလး ဒီေန႔ဘယ္မွာမသြားနဲ႕ေတာ့ေနာ္ ေနလည္က်
ဝန္ႀကီးပတ္လာမွာ"
"ဟုတ္က့ဲပါ ဦးေလးရယ္မင္သိပါတယ္"
ေနလည္ေလာက္ေရာက္ေတာ့လူတစ္ေယာက္ေရာက္လာခ့ဲတယ္။သားသားနားနားနဲ႔အဆင့္တန္းျမင့္ပုံရတယ္လက္ထဲတြင္လည္းဓားရွည္တစ္လက္ကိုကိုင္ထားသည္။ထိုလူပုံကနန္းတြင္းတပ္မွဴးပုံပင္
"ပတ္ဂ်ီမင္းလားမသိဘူးဒီဘက္က"
"ဟုတ္ပါတယ္ဘာကိစၥရွိလို႔"
"သခင္ႀကီးပတ္ကအေခၚလႊတ္လိုက္လို႔ပါ"
"ဗ်ာ…ဘာလို႔ေခၚတာလဲ"
"အဲဒါေတာ့သခင္ႀကီးနဲ႕ေတြ႕မွာေျပာပါအခုေတာ့က်ေတာ္လိုက္ခ့ဲရပါမယ္"
"ဒါဆိုက်ဴပ္တို႔တူအရီးႏွစ္ေယာက္လိုက္ခ့ဲပါမယ္"ေဘးက
ေဆာ့ဂ်င္းတစ္ေယာက္ဝင္ေျပာလိုက္ျခင္း
"မရဘူးသခင္ႀကီးကပတ္ဂ်ီမင္းတစ္ေယာက္တည္းကိုဘဲ
ေခၚခိုင္းလိုက္တာ"
"ဟုတ္က့ဲပါဒါဆိုလည္းက်ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းလိုက္ခ့ဲပါမယ္"
"ျဖစ္ပါ့မလားမင္ေလးရယ္"
"ရပါတယ္ဦးေလးရယ္စိတ္မပူနဲ႕မင္ျပီးတာနဲ႕အျမန္ျပန္ခ့ဲ
မယ္ ဒါဆိုသြားရေအာင္"
ဦးေလးေဆာ့ဂ်င္းကိုႏႈတ္ဆက္ကာထိုလူေနာက္လိုက္ခ့ဲ
သည္။လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လုံးလဲအေတြးမ်ားစြာျဖင့္သာ
ဝန္ႀကီးပတ္ဆိုတ့ဲသူကိုေတြ႕ရင္ဘယ္လိုေခၚရမလဲဘယ္လို
မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ရမလဲနွစ္ နွစ္ဆယ္လုံးလုံးမသိသလိုမရွိ
သလိုေနခ့ဲျပီးမွာခုက်ဘာလိုေခၚေတြ႕ရလဲ။
YOU ARE READING
မင္းသားေလးရဲ႕ႀကင္ယာေတာ္(completed)
Fanfictionzawgyi&unicode Start date-6.7.2020 End date-20.10.2020
