မင္းသားေလးရဲ႕ႀကင္ယာေတာ္(completed)

Part 19🐥🐰

မိန္းကေလးယူရီေျပာလုိက္တ့ဲစကားကက်ေနာ္ဘဝတစ္ခုလုံးကိုေမွာင္မိုက္သြားေစသည္။
"ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ …က်ေနာ္…က်ေနာ္နားမလည္ဘူး"
"တစ္ရက္ေန႔ျပီးရင္အကိုေဂ်ာင္ကုနဲ႔တို႔လက္ထပ္မွာေလ အဲခါက်တို႔ကိုဂုဏ္ျပဳေပးပါအုံးေနာ္ ခုေတာ့ခြင့္ျပဳပါအုံး"

ဘာေတြလည္းက်ေနာ္လည္းတစ္ခုမွမသိရပါလား…မယုံနိုင္ဘူးဘာလို႔ေဂ်ာင္ကုကယူရီနဲ႕လက္ထပ္မွာလဲ……ကု…
ကုကီးကက်ေနာ္ကိုခ်စ္တာေလ…ဘာလို႔တစ္ျခားတစ္
ေယာက္ကိုလက္ထပ္မွာလဲ…………

"ဂ်ီမင္းေလး…အဆင္ေျပရဲ႕လားဟင္"
"အကို…မ…မဟုတ္ဘူးမလားဟင္……ကုကီးက
က်ေနာ္ကိုဘာမွမေျပာဘူးေလ…သူလိမ္သြားတာဟုတ္တယ္္မလား……အကိုေျဖေလက်ေနာ္ေမးတာကို………"
"ဂ်ီမင္းရဲ႕စိတ္ထိန္းပါေနာ္………"
"မယုံဘူးက်ေနာ္ကုကီးကိုသြားေမးမယ္"

ဂ်ီမင္းကိုႀကည့္ျပီးဟိုေဆာ့တစ္ေယာက္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရုံမွာလႊဲ…………မင္းသားနန္းေဆာင္ဆီေျပးသြားတ့ဲဂ်ီမင္း
ေနာက္သာေျပးလိုက္ရေတာ့သည္…………

~~~~~~~

ညကစိတ္ညစ္ကာေသရည္ေတြေသာက္ထားတာေႀကာင့္
မနက္ေရာက္ေတာ့ေခါင္းကမႀကည္မလင္ျဖစ္နိုးလာခ့ဲသည္
တစ္ရက္ေနျပီးရင္ယူရီကိုလက္ထပ္ရေတာ့မယ္……ခုထိကေလးမသိေသးဘူး……သူသိရင္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာဆိုးလို႔အထိန္းေတာ္ေတြကိုမေျပာဖို႔မွာထားခ့ဲတယ္……ခုလိုမေျပာတာကပိုဆိုးသြားမလားေတာ့မသိေပမယ့္ကိုယ္မေျပာဖို႔မွာခ့ဲတယ္……မေန႔ညကတည္းကသူနန္းေဆာင္ဘက္ကိုမသြားျဖစ္ခ့ဲ………အေဆာင္မွာသာေနျပီးေသရည္ေတြကိုမူးေအာင္ေသာက္ခ့ဲတယ္…ကေလးကိုယ္ကိုခြင့္လႊတ္ဖို႔လည္းဆုေတာင္းေနခ့ဲတယ္ဆိုတာအေသအခ်ာပင္………

"ကုကီး………"
"ဟင္ကေလး……"
ရုတ္တရက္အေဆာင္ကိုေရာက္ခ်လာတ့ဲက်ေနာ္ခ်စ္လွစြာ
ေသာသူ……မ်က္နွာမွာလည္းဝမ္းနည္းရိပ္မ်ားသန္းေနျပီ
တစ္ခုခုကိုလည္းစိုးရိမ္ေနပုံ
"ဘယ္လိုလုပ္ေရာက္လာတာလဲ ကို္ယ္ေတာင္အခုကေလး
နန္းေဆာင္ဘက္ကိုလာမလို႔……"
က်ေနာ္ေျပာတာကိုျပန္မေျဖဘဲက်ေနာ္ကိုသာစိုက္ႀကည့္ေနသည့္လူသားေလး
"ကေလးဘာျဖစ္လာတာလဲဟင္……ကိုယ္ကိုေျပာေလ"
"ကုကီး…ယူရီနဲ႕လက္ထပ္မလို႔ဆို"
ဟင္……ကေလးသိသြားျပီ…ဒါေႀကာင့္ဒီလိုပုံျဖစ္ေနတာ
ေပါ့…ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကေလးရယ္………
"ေျဖေလ…က်ေနာ္ေမးေနတယ္ကုကီးလက္ထပ္မွာလားလို႔"
"ကေလး………"
"မဟုတ္ဘူးမလားဟင္……ညာေနတာမလားဟင္ဟုတ္
တယ္မလား…ကုကီးေျပာေလ…က်ေနာ္မွားသိတာပါလို႔…မဟုတ္ပါဘူးလို႔"
"ကေလး………ကိုယ္……"
"ဘာလို႔လဲ………ဘာလို႔ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုကုကီးဘဝထဲဆြဲေခၚရတာလဲ……"
ေျပာျပီးငိုေနတ့ဲသူနားသြားျပီးကိုယ္ေလးကိုဆြဲျပီးရင္ခြင္ထဲ
ထည့္ကာဖက္လို္က္ေတာ့ျပန္ရုန္းထြက္သြားျပီးအေဆာင္ထဲမွာရွိတ့ဲပစၥည္းေတြကိုပစ္ခြဲေနတ့ဲကေလး……ဘယ္လိုထိန္းထိန္း ထိန္းမရပစၥည္းေတြကိုပစ္ျပီးငိုေနတ့ဲသူကိုေနာက္
ထပ္တစ္ဖန္ရင္ခြင္ထဲမွာအတင္းအက်ပ္ဆြဲဖက္ထားလိုက္
သည္။ရုန္းေနေသာ္လည္းမလႊတ္ေပးဘဲဖက္ထားလိုက္မွာျငိမ္က်သြားေတာ့သည္…
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္……ကိုယ္ကိုခြင့္လႊတ္ပါေနာ္"
"ဟင့္……ဟင့္……"
"ကိုယ္ကိုစိတ္ဆိုးခ်င္ဆိုးပါ ဒါေပမယ့္မုန္းေတာ့မမုန္းလိုက္ပါနဲ႔ေနာ္"
က်ေနာ္ကသာတဖြဖြေတာင္းပန္ေနေပမယ့္သူဖက္ကာဘာမွတုံျပန္႔ျခင္းမရွိ……ျပီးမွာက်ေနာ္ရင္ခြင္ထဲကထြက္ျပီးက်ေနာ္ကိုႀကည့္ကာ……
"မယ္ေတာ္ႀကီးခိုင္းတာလား……"
"ကေလး………"
"က်ေနာ္ကိုနန္းေတာ္ကမထြက္သြားေစခ်င္လို႔ယူရီနဲ႕လက္
ထပ္မွာမလား"
ကေလးကဒါေတြကိုဘယ္လိုသိေနတာလဲ……
"က်ေနာ္ေႀကာင့္ကုကီးသူနဲ႕လက္ထပ္မွာမလား……အဲဒါေႀကာင့္ဆိုလက္မထပ္ပါနဲ႕ေနာ္……က်ေနာ္နန္းေတာ္ကဘဲထြက္သြားလိုက္မယ္…ကုကီးတစ္ျခားတစ္ေယာက္နဲ႕လက္ထပ္မွာကိုေတာ့က်ေနာ္မျမင္ခ်င္ဘူး……ဒါေႀကာင့္လက္မ
ထပ္ပါနဲ႕ေနာ္က်ေနာ္နန္းေတာ္ကထြက္သြားပါ့မယ္"
"ဒါဆိုကိုယ္ကေကာ ကိုယ္အတြက္ေကာမစဥ္းစားေပးေတာ့ဘူးလား…ကိုယ္ေဘးနားက ကေလးထြက္သြားတာကို
ကိုယ္ႀကည့္ေနနိုင္မယ္ထင္လို႔လား…ကေလးမရွိဘဲကိုယ္မ
ေနနိုင္ဘူး…"
"ဒါဆို က်ေနာ္ကေကာကုကီးကယူရီကိုလက္ထပ္တာႀကည့္
ေနနိုင္မယ္ထင္လို႔လား"
က်ေနာ္ရင္ဘတ္ကိုထုကာငိုျပီးေမးေနတ့ဲကေလး……
"အထိန္းေတာ္ေဂ်ာင္……"
အျပင္ဘက္ကအထိန္းေတာ္ကိုလွမ္းေခၚလိုက္ျပီး
"ဟုတ္က့ဲမင္းသား"
"ႀကင္ယာေတာ္ပတ္ကိုအေဆာင္ကိုေခၚသြားေတာ့…ဒီရက္
ပိုင္းတြင္းသူကိုနန္းေဆာင္ျပင္မထြက္ေစနဲ႕"
"ကုကီး……"
"ေခၚသြားေတာ့…ႀကင္ယာေတာ္ကိုေစာင့္ႀကည့္ဖို႔ကိုယ္ရံ
ေတာ္မင္ကိုပါထည့္ေပးလိုက္မယ္…သူကိုေသခ်ာေစာင့္
ႀကည့္ထားပါ…တစ္ခုခုျဖစ္ရင္မင္းတို႔မလြယ္ဘူးဆိုမွတ္ထား"
"ကုကီး ဒါဘာလုပ္တာလဲ"
"ေခၚသြားေတာ့………"
"ႀကင္ယာေတာ္ေလးျပန္ရေအာင္ေနာ္ လာပါ……လာ"