မင္းသားေလးရဲ႕ႀကင္ယာေတာ္(completed)

Part 30🐥🐰

အေမွာင္ေတြကိုျဖိဳခြင္းျပီးအလင္းေတြထိန္
လင္းဖို႕ေနမင္းၾကီးကေတာ့ေတာင္စြယ္တစ္
ေနရာကေနထိုးထြက္လာခ့ဲျပီ……နန္းေဆာင္
ေလးထဲမွာေတာ့မိုးလင္းျပီးဆိုတာနဲ႕နိုးလာတ့ဲ
မင္းသားေလး…ရင္ခြင္ထဲကၾကင္ယာေတာ္
ေပါက္ေလးကေတာ့အိပ္မက္ကမာၻထဲမွာပင္
ေကာင္းစြာလည္ပတ္ေနတုန္း………
ရင္ခြင္ထဲမွာအိပ္ေမာက်ေနတ့ဲကေလးရဲ႕နဖူး
ေပၚအနမ္းတစ္ပြင့္ေပးကာထဖို႔ျပင္ဆင္ရေတာ့
သည္…ကေလးငယ္ေလးလိုေခါင္းအုံးေပၚေသခ်ာက်ေပးျပီးေစာင္ေလးလႊာေပးျပီးတ့ဲထိနိုးမလာတ့ဲကေလး……

ဒီေန႕ဆိုျပီးျပီ…အရာအားလုံးကိုနွိမ္နွင္းနိုင္မယ့္ဒီေန႕ေနာက္ဆုံးေတာ့ေရာက္လာခ့ဲျပီ…

"ကုကီး…………"
ေဂ်ာင္ကုဝတ္ရုံဝတ္ေနခ်ိန္မွာမွနိုးလာတ့ဲၾကင္ယာေတာ္အိပ္ပုတ္ေလး…ေဘးနားသြားလိုက္ျပီးအိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတ့ဲကေလးကိုဆြဲထူကာထိုင္
ေစလိုက္ျပီးလက္ေဖာင္းေဖာင္းေလးနွစ္ဖက္ကိုကိုင္ကာ
"ကေလး…ဒီေန႕နန္းတြင္းမွာအရမ္းရူပ္ေနလိုက္မယ္ဒါေၾကာင့္ဘယ္မွာမသြားနဲ႕ေနာ္…"
"ကုကီးတစ္ခုခုျဖစ္ေနတယ္မလားဟင္…မင္ကိုေျပာျပပါလား"
"ဟင္……ဒါကေလ…"

ေဂ်ာင္ကုလည္းဖုံးကြယ္ထားလုိ႔မရတာ
ေၾကာင့္အကုန္လုံးကုိေျပာျပလိုက္သည္…မ်က္လုံးေလးဝိုင္းျပီးေျပာတာေတြကိုေသခ်ာနား
ေထာင္ေနတ့ဲကေလးကတကယ္အသဲယား
ဖြယ္……ျပီးမွာထိုမ်က္လုံးဝိုင္းေလးေတြက
ေနမ်က္ရည္ေတြစီးက်လာခ့ဲသည္…ထိုကေလးဘာေၾကာင့္မ်က္ရည္က်တာလဲဆိုတာေသခ်ာသိတာေပါ့…ဒီကိစၥမွာသူအေဖဝန္ၾကီးပတ္ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ေနတာမလား…ဘယ္ေလာက္ဘဲပစ္ထားပစ္ထားေသြးသားေတာ္စပ္ေနတ့ဲအေဖဘဲမလား…

"ကေလးရယ္တိတ္ပါေနာ္………"
ေျပာျပီးတာနဲ႕ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လာကာပိုတိုး
ဖက္ျပီးငိုလာတ့ဲကေလး…ငိုေနတ့ဲသူ႕ေက်ာျပင္
ေလးကိုလက္နဲ႕ဖြဖြပုတ္ေပးျပီးနွစ္သိမ့္ေပးေနမိသည္…ငိုလို႔ေက်နပ္ေလာက္မွာရင္ခြင္ထဲက
ထြက္လာျပီး

"ကုကီ…ဒါဆိုက်ေနာ္နဲ႕ကုကီးခြဲရမွာလား
ဟင္………"
"ဟင္………"

ကေလးေမးတ့ဲအေျဖကိုက်ေနာ္ခ်က္ခ်င္းအေျဖျပန္မေပးမိ…ဘာလို႔ဆိုက်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္းဒီအရာကိုေၾကာက္ရြံေနခဲ့မိတာအမွန္……ဒီခ်ိန္မွာေတာ့ခမည္းေတာ္တစ္ခ်ိန္ကေပးခ့ဲတ့ဲသားၾကင္ယာေတာ္ကိုကာကြယ္ေပးပါ့မယ္ဆိုတ့ဲစကားေလးတစ္ခြန္းကိုသာယုံၾကည္ၾကရေအာင္ကေလးရယ္……