Chapter 13
Today is Thursday of the last week of September.
Tomorrow will be the day I get to meet Ms. Luna, the Chief Executive Officer of Luna Corporation.
I felt nervous but also excited about the thought of meeting her in person.
Pagkabukas ko ng pintuan ng office ko ay dumiretso ako sa swivel chair na andito at umupo, napatingin ako sa CCTV.
While watching the CCTV do nothing, the telephone rang.
I picked up the telephone, and I heard an angelic voice.
"Hello?" I started.
[Why are you looking at the CCTV, Mr. Blanco?] she asked, chuckling.
And because of that, I turned my gaze to something else which cause her chuckling, for the second time.
[Why turn your gaze somewhere else?] she asks while chuckling.
"About the dinner," I said, changing the topic.
[Oh, so its a dinner,] she said.
"Why? Don't you like dinner? I can change it into breakfast." I offered.
[No, it's fine,] she immediately said.
"Okay, I'll send you the details," I said then hang up the call.
I made sure I don't have any appointments tomorrow I'll try my best to finish it all at once so that I can be free tomorrow until dinner.
Kinuha ko yung cellphone ko at in-email kay Ms. Luna yung details ng dinner bukas.
Pagkatapos kong ma-send yun ay tinapos ko lahat ng kailangan kong gawin ngayon para wala na kong gawin bukas.
* * *
Maaga akong nag-prepare sa sarili ko para maagang makaalis at makapunta sa location na pinili ko.
Sinabi kong 6 PM ang diner kaya umalis ako ng condo ko ng 5:30 para mas maaga akong makarating, mas magandang ako maghintay kaysa siya ang maghintay sakin.
Pagkadating ko dun ay tama ang hula ko na dadating siya ng on time dahil pagkarating ko dun ay wala pang tao.
Umupo ako sa upuan na pinareserve ko. Nasa VIP kami ng paborito kong Italian Restaurant.
Habang nag-aantay ay naglaro muna ako ng Zombie Tsunami sa cellphone ko.
Makalipas nang ilang oras ay may narinig akong nagsalita.
"This way, Ma'am" rinig kong sabi nung waiter kaya naman agad kong inalis ang tingin ko sa nilalaro ko at ibinulsa iyon.
Pumasok ang isang di gaano katangkad na babae, I think she's 5'5 or 5'6.
Her skin was pale that matches the color of her black hair. She's wearing a sunnies kaya hindi ko makita nang buo ang pigura ng kanyang mukha. Hindi nakalampas sa tingin ko ang mga labi niyang mapupula. Isang kissable lips.
Nang makalapit siya sakin ay kumurba ng isang ngiti ang kanyang mga labi.
"Good evening, Mr. Blanco" her angelic voice greeted me then offered her hand.
Naiilang na tumayo ako at inabot ang kamay niya. "Good evening," sabi ko at hindi pa din mabitawan ang malambot niyang kamay.
Parang hindi gumagawa to ng kahit na anong bagay na magdudulot ng pag-gaspang ng mga malalambot niyang kamay.
