"neden burada değilsin bilmiyorum, sana aşkımı verdim ama sen umursamadın.
öyleyse doğru ve yanlış nedir? bana bir işaret ver." what is love, jaymes young
☆ o zaman benimle evlen
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
kapı çaldığında jimin onu zorlayan alerjisinin etkisinden ancak çıkabilmişti, rahat bir şeyler giyinmiş belki de iyi bir şeyler izleyebilme umuduyla televizyonu açmıştı. inatla çalan kapıyı duymamazlıktan gelerek koltuğa biraz daha yayıldı ancak kapıdaki kişi onun gibi oldukça inatçıydı.
"geliyorum!" diye seslendi ve yavaş adımlarla kapıya ilerledi, açtığı kapıda başkan kim duruyordu. üstünde hala kutlamaya giderken giydiği takım elbise vardı ve yüzü oldukça asıktı.
"sekreter park?"
"başkan kim, burada ne işiniz var?"
karşısındaki adam jimin'in onu davet etmesini bile beklemeden onun üzerine yürüdü ve içeri geçerken oldukça huzursuz görünüyordu, bir şeyler söylemek ister gibi duruyordu ama ağzını açıp bir kelime söylemiyordu. içeri girdi ve arkasından kapıyı kapattı, jimin'in ince bileğini kavrayarak onu kapıya yasladı ve üzerine eğilerek saklayamadığı bir merakla konuştu.
"arabada bahsettiğin kişisel sebepler neydi? bu benim zeki aklımı tamamen meşgul ediyor, bir cevap bulamıyorum."
jimin gözlerini devirme dürtüsüyle savaştı, ne de olsa karşısındaki adam hala patronuydu ve bu yüzden ona her zamanki gibi sakin davranmalıydı. jimin, çoğu zaman mükemmel bir kişisel kontrol sağlardı. kim taehyung ile birlikte geçirdiği onca zaman sonra kazandığı en önemli özelliklerden biri buydu, duygularını nazik bir gülümsemenin arkasında ustaca saklardı ve kendini tamamen gizlerdi. tıpkı şu anda olduğu gibi. nazikçe gülümsedi ve uzun zamandır düşündüğü şeylerden bahsetmeye karar verdi.
"ben... ben artık yoruldum başkan kim, biraz kendime vakit ayırmak istiyorum. belki bir kadınla veya bir erkekle, birlikte olmak ve aile kurmak istiyorum." taehyung bir süre sessiz kaldı, keskin gözleri jimin'in üzerindeydi. jimin, onun ne düşündüğünü anlayamıyordu. adam asık yüzünün aksine oldukça ifadesizdi.
"demek evlenmek istiyorsun?"
"evet, öyle de denebilir."
taehyung bir adım atarak jimin'i iyice kapıya yapıştırdı, onun üstüne biraz daha değildi. jimin onun mükemmel yüz hatlarının bu kadar yakınında olmasıyla yutkunmasını engelleyemedi. ilk gençliğine geri dönmüş gibiydi, birazdan yanaklarının utançla yanacağını biliyordu.
"o zaman benimle evlen."
"ne?" jimin utancını bir kenara bırakarak şaşkınlıka adama baktı. içmiş olabileceğini düşünerek adamın boynuna doğru yaklaştı ve onu kokladı. herhangi bir içki kokusu alamıyordu, bu jimin'i daha da çok şaşırttı.
