အစ္ကိုေလးရံုးသြားရန္အတြက္အဝတ္အစားျပင္ေပး
ေနရင္း မ်က္လံုးခ်င္းမဆံုမိေအာင္ ေနေနရေလသည္။ က်ေနာ္အစ္ကိုေလးကို မၾကည့္ရဲေသးဘူး။ အစ္ကိုေလးကညကကိစၥေတြဘာမွမသိေပမယ့္ က်ေနာ္ကအကုန္သိေနတာဆိုေတာ့ မေနတတ္ဘဲ မ်က္ႏွာေတြပူေနေလေတာ့သည္။ အခုမွပင္တူန္ရင္ေနသည့္လက္ေတြေၾကာင့္ ၾကယ္သီးကလည္းတြယ္ရတာခက္ေနေလသည္။
"ေ႐ွာင္းက်န္႔"
"ဗ်ာ"
"ေနမေကာင္းဘူးလား?"
"ေကာင္း ေကာင္းပါတယ္"
"မင္းမ်က္ႏွာက ျဖဴစုတ္ေနတာပဲ "
"ရ ရပါၿပီ"
နဖူးကိုလာစမ္းမွာစိုးကာ ေနာက္ကိုအျမန္ဆုတ္လိုက္ၿပီး အိတ္ကေလးယူေပးလိုက္ေတာ့ အစ္ကိုေလးကသက္ျပင္းခ်ကာ အိတ္ကိုဆဲြယူလိုက္ရင္း ကုတင္
ေပၚေနာက္ျပန္ပစ္လိုက္ကာ က်ေနာ့္ကိုခါးကေန ဆဲြ
ယူေပြ႔ဖက္ပစ္လိုက္ေလသည္။
"မင္း ကိုယ္ေတြပူေနတယ္"
"မ မဟုတ္ပါဘူး အေႏြးခန္းထဲ အက်ႌလက္႐ွည္ဝတ္ထားလို႔ေနမွာပါ"
"ဟုတ္လို႔လား ဒါဆိုမင္းနႈတ္ခမ္းေတြကလည္း ဘာလို႔တအားနီေနတာလဲ?"
"...."
"ေျခာက္ေနတာပဲ"
"...."
"ကိုယ္ စိုေအာင္လုပ္ေပးမယ္"
"အစ္ အစ္ကိုေလး မလုပ္ပါနဲ႔ ဟင့္အင္း"
နမ္းရိႈက္ရန္ ျပင္ေနသည့္က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကို သူက
တြန္းထားကာ အတင္းေ႐ွာင္ေနေလသည္။ က်ေနာ္
ကလည္း မရမကအတင္းဖက္ကာနမ္းေနေပမယ့္
နႈတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းမရတာမို႔စိတ္တိုလာရသည္။
"ေ႐ွာင္းက်န္႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း"
"ဟင့္အင္း အစ္ကိုေလး မလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္ ဟင့္အင္း"
"ေ႐ွာင္းက်န္႔"
႐ုတ္တရက္အားနဲ႔တြန္းထုတ္လိုက္မိေတာ့ ေနာက္ကိုယိုင္သြားသည့္အစ္ကိုေလးက က်ေနာ့္ကိုမယံုႏိုင္
သလိုျပန္ၾကည့္လာေလသည္။
"အစ္ အစ္ကိုေလး က်ေနာ္ေတာင္းပန္"
"မနက္စာျပင္ထားၿပီးၿပီမလား?"
