Part 2

3.7K 285 6
                                    

Βγήκα από την καφετέρια και αρχισα να τρέχω ,έφτασα έξω από την πολυκατοικία της Claire και χωρίς να το σκεφτώ μπήκα μέσα ,ηταν μεσημέρι ,χτύπησα την πόρτα και περίμενα να μου ανοίξει αλλά δεν  άνοιγε ,έσπασα την πόρτα και μπήκα μέσα φωνάζοντας το όνομα της,η ησυχία κυρίευε παντού  ....Δεν απανταγε κανείς ,έψαξα σε όλα τα δωμάτια και δεν την βρήκα ,μόνο ένα μέρος έμεινε,έσπρωξα την πόρτα του μπάνιου και το τρίξιμο της πόρτας διαπέρασε τα αυτιά μου και μια ανατριχίλα κυριάρχησε στο σώμα μου,μπήκα μεσα με αργά βήματα αφήνοντας την πόρτα πίσω μου,κοίταξα πίσω και είχα κάνει μόνο τρία βήματα,δεν την έβλεπα,έστριψα αριστερά προς την μπανιέρα ,σήκωσα το βλέμμα μου και είδα την Claire μέσα στην μπανιέρα,πήγα κοντά,την άγγιξα και ήταν παγωμένη,πήγα μπροστά της και ήταν μέσα στο νερό ,μόνο που το νερό είχε πάρει άλλο χρώμα ,ήταν κόκκινο,οι χαρακιές στα χέρια της ήταν βαθιές και γεμάτο αίμα  ...Τρόμαξα και άρχισα να ουρλιάζω...

Επεσα από την καρέκλα ,άνοιξα τα μάτια μου και ήμουν στο πάτωμα...Η μνήμη μου αρχίζει να ,εικόνες επανέρχονται στο μυαλό μου σαν ταινία από εχθές,σηκώθηκα απάνω και έσυρα τα πόδια μου μέχρι το μπάνιο .Κοίταξα όλο το μπάνιο,συνέχισα να περπατώ και πήγα μπροστα από τον νιπτήρα,στηρίχθηκα με τα δύο μου χέρια στις δύο άκρες,σήκωσα το κεφάλι μου και έριξα τα μαλλιά μου πίσω, κοίταξα το πρόσωπο μου,χλωμό ,τα μαλλιά μου ακόμα ηταν ανακατεμένα και τα μάτια μου κόκκινα ...Άνοιξα την βρύση,έβαλα τα χέρια μου από κάτω και τα χέρια μου γέμισαν με νερό .Με μια κίνηση το έριξα στο πρόσωπο μου,ήταν αρκετά κρύο αλλά με συνέφερε στο σήμερα .. Σήκωσα το βλέμμα μου και ξανά κοιταχτηκα στον καθρέφτη....ακόμα χάλια ήμουν....Δεν μπορώ να χωρέσω στο μυαλό μου ότι η Claire δεν ζει,ότι δεν θα την ξανά αγκαλιάσω,ότι δεν θα την ξανά φιλήσω...ότι...ότι δεν θα μυρίσω ξανά το  σαμπουάν της που έβαζε πάντα στα μαλλια της,πάντα φράουλα...Γυρνάω στο σαλόνι και το κεφάλι μου γίνεται πιό βαρι, ζαλίζομαι αρκετά,κάθομαι στην καρέκλα που καθόμουν πριν και βλέπω μια καφέ δερμάτινη ατζέντα πάνω στο τραπέζι ,την φέρνω κοντά μου και ανοίγω το πρώτο φύλλο ...

<Δεν νιώθω καλά ,η Claire με άφησε...την αγαπούσα ,γιατι με άφησε?νιώθω σαν να μην έχω πια οικογένεια...γιατί Claire..2 χρόνια μηδένισαν σε ένα απόγευμα...Αν είχα πάει την ώρα που είχαμε συμφωνίσει...τώρα..τώρα θα ήσουν εδώ..θα είμασταν ακόμα μαζί...>

Είχα γράψει πράγματα που ήθελα να πω στην Claire,να τα πω στον εαυτό μου ,να τα πω σε κάποιον ,αυτή η ατζέντα θα ηταν ο φίλος μου,μπορούσα να γράψω τις σκέψεις μου χωρίς να φοβάμαι να τις αποτυπώσω όπως τις σκέφτομαι,χωρίς να φοβάμαι μήπως κάποιος με κατακρίνει ....Θα ηταν κάτι σαν το ....ημερολόγιο μου...
Το ημερολόγιο του Derek ...

Derek DiaryΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα