Derek Diary

Part 11

"θα πρέπει να σας γράψω σε ένα σχολείο..." μουρμουρισε ο θειος Ben, ΟΧΙΙΙΙ ΔΕΝ ΠΑΩ! Η συνείδηση μου άρχισε να ουρλιάζει από την επιθυμία να πάρει τον έλεγχο του σώματος μου και της φωνής μου ... "νναι..ναι..." ήταν το μόνο που κατάφερα να πω συνεχισα να μασάω με το κεφάλι κάτω "θα ναι ωραία... "είπε δυνατά η Lila σηκωνοντας τα χέρια της στον αέρα.

"Ξέρεις να οδηγας?" με ρώτησε ο θείος Ben "ν..ναι.." "πιασε! " μου πέταξε τα κλειδιά "τ..τι θα οδηγησω το αυτοκίνητο σου? " ήμουν τρομοκρατημενος "χαχα όχι...έλα! "

Σηκώθηκε και με οδήγησε έξω "είναι στο γκαραζ το δικό σου..." πάτησε το κουμπί και η πόρτα άνοιξε αυτόματα προς τα πάνω "μου κανείς πλάκα?" Τα μάτια μου άνοιξαν διαπλατα "τι δεν σαρεσει, το είχα πάρει για εμένα αλλά τελικά δεν με βολεύει, ο σκαραβεος μου είναι μια χαρά για μένα.." ανασηκωσε τους ώμους του

"Πλάκα κανείς.... είναι φοβερό!αλλα δεν μπορω να το δεχτω..λυπαμαι''

"Μα τι λες?δεν θα στο χαρισω..απλα θα πηγαινεις σχολειο με αυτο εσυ και η Lila" ανασηκωσε τα χέρια του "εεε... τότε καλά..."

Με αγκάλιασε και πηγαμε μέσα, η θεία Rose έπλενε τα πιάτα και η Lila τα στεγνωνε με την πετσέτα "Lila!έλα θα πάτε να γραφτειτε σχολείο! " είπε ο θείος Ben σχεδόν φωνάζοντας "τι...σήμερα?" ρώτησα "όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο... παλιά Ελληνική παροιμία.. χεχε " ο θείος Ben με χτύπησε στην πλάτη και συνέχισε "άντε να αλλάξετε! "

Ανεβηκαμε στα δωμάτια μας και αλλαξαμε, η Lila με έσυρε μέχρι το αυτοκινήτο ,της άρεσε τόσο πολύ το σχολείο...''θα γυρισω νηπιο, θα γυρισω στο νηπιο " ήταν το μόνο που έλεγε και ξανά έλεγε και το τραγουδούσε και το φωναζε..."εντάξει σταματά, σταματά το κατάλαβα...απλά ηρεμησε,φτασαμε!"

Παρκαρα το αυτοκινήτο και βγήκα έξω, η Lila είχε βγει ήδη με το αρκουδακι της στο χέρι "θα το πάρεις μαζί σου?" Την ρώτησαν δειχνωντας χαμηλά στο χέρι της "φυσικά, δεν θα αφήσω Τομ αγκαλιτσα μόνο του!" Ήρθε δίπλα μου και έπιασε το χέρι μου, οοοου... δεν περίμενα να με πάρει από το χέρι !Εσφυξε το χέρι μου και αρχησε να περπατά, οι ρόλοι αντιστραφηκαν, της χαμογελασα και άρχισα να περπατώ!Το προαύλιο δεν είχε κόσμου,συνανταγαμε που και που στους διαδρόμους,μάλλον θα έχουν μάθημα, βρήκαμε την γραμματεία και χτύπησα "θα κανείς ησυχία τώρα " της είπα βάζοντας το δάχτυλο μου μπροστά από το στόμα μου σε ένδειξη ησυχίας...

ΤΌΚ ΤΟΚ

"Ναι?" Έσπρωξα την πόρτα και μπήκαμε μέσα "γεια σας " είπα και κόντρα στο γραφείο της γραμματέας, το γραφείο ήταν 4×4,ένα γραφείο και παντού φάκελοι ,η γραμματέας ήταν μια κυρία γύρω στα 50 με γυαλιά μιωπιας στην μύτη "εσείς θα είστε του Ben Watson " αρχησε να ψάχνει τα χαρτιά της, το δάχτυλο της έτρεχε σε κάθε σελίδα που άλλαζε "α!εδώ!" Είπε και χτύπησε το δεχτυλο της πάνω στο βιβλίο.... "μπορείτε να αρχησετε, Πατρέων τους χάρτες του σχολείου και εσύ νεαρε πρέπει να συμπληρωσεις αυτά και να τα φερεις στο γραψειο μου αύριο πρωί πρωί "

Όλα εδώ κινούνται πολύ γρήγορα... σκέφτηκα, της εγνεψα και πήρα τον χάρτη, βγήκα από το γραφείο κλείνοντας ελαφρά την πόρτα πίσω μου "λοιπόν...από δω..." είπα στην Lila και την πήγα μέχρι την τάξη της "αν έχεις πρόβλημα έλα να με βρεις... ότι και να θες! " "εντάξει...εεε Derek?"

"Ναι?" "Σκυβεις να σου πω κάτι?" "Ν..ναι..'' εσκυψα και ήρθε κοντά στο αυτί μου, μου έδωσε ενα γρήγορο φιλί και μπήκε στην τάξη της .

Ήταν γλυκό, έπιασα το μαγουλο μου και χαμογελασα... Σηκωθηκα και περπατησα μέχρι την δική μου τάξη, ήταν σε άλλο κτήριο, περπατησα κάνα πενταλεπτο συγουρα, χτύπησα την πόρτα ''ναι?" Η φωνή του Καθηγητή ακούστηκε από την άλλη πλευρά, άνοιξα την πόρτα και κατευθυνθηκα προς το γραφείο του, του έδωσα το χαρτακι για την μεταγραφή μου ''ωραία,πάρε αυτό το βιβλίο και...καθησε εκεί πίσω " μου είπε και μου έδειξε την τελευταία θέση, αρχησα να περπατω ,με κοιταγαν όλοι και το τελευταίο που ήθελα ήταν προσοχή...Καθισα στο θρανίο και προσπάθησα να περασω απαρατηρητος, μόλις καθισα μετά από πέντε λεπτά χτύπησε το κουδούνι,χα ωραία... όλα με το μέρος μου!

Ο Καθηγητής εφυγε από την τάξη μαζί και οι μισοί μαθητές, σηκωθηκα πάνω και πήρα το βιβλίο, έβαλα από πάνω τον χάρτη και βγήκα από την τάξη, υποθέτω είναι διάλειμμα αφού όλους είναι έξω...Πηγα στην εξωτερική καφετέρια και κοιταξα γύρω γύρω, αρχησα να περπατω και υπβρχε πιο πέρα ένας κύκλος από παιδιά που φώναζαν "ξύλο,ξυλοοο " πήγα εκεί και εσπρωξα μερικούς, βγήκα στην πρώτη σειρά, υπηραν τρεις τύποι, οι δυο κραταγαν έναν και άλλος που λογικά ήταν το αφεντικό τον χτυπαγε, ήταν χαζο όλοι φώναζαν και κανείς δεν τον βοηθαγε ΤΈΛΟΣ!

Είπα και πήγα εκεί, εσπρωξα το αφεντικό και τους άλλους δυο

"Πατε καλά?" Μόλις τον άφησαν όταν τους εσπρωξα ο νεαρός που κραταγαν έπεσε κάτω, προσπάθησα να τον βοηθήσω να σηκωθεί "πιάσουν από τον λαιμό μου" τον σηκωσα και οι τύποι ήρθαν μπροστά μου "μην ανακατευεσαι! " μου είπε το αφεντικό κοιτώντας με από πάνω μέχρι κάτω

"Θα κάνω ότι θέλω! " του φωναξα δυνατοτερα