Derek Diary

Part 3

Η βροχή σταμάτησε ,σήκωσα το κεφάλι μου και κοίταξα τον ουρανό ,τα σύννεφα άρχιζαν σιγά σιγά να υποχωρούν ,κατέβασα το κεφάλι μου κοίταξα τον τάφο ... "Σ'αγαπώ" της ειπα "ΣΑΓΑΠΩΩ!" της ξανά ειπα πιό δυνατά ,είναι περίεργο αλλά περίμενα απάντηση...Τα μάτια μου άρχισαν να μουσκευουν,συνέχισα να κοιτάω τον τάφο ,δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μεσα ηταν η Claire,δεν καταλαβαίνω γιατί το έκανε ,αν δεν με αγαπούσε μπορούσε να με χωρισει,αν είχε προβλήματα θα μπορούσε να μου μιλήσει,σκούπισα τα μάτια μου,όσο και να ήθελα να της θυμώσω και να της φωνάξω δεν μπορούσα ...

γιατί απλά δεν

ηταν εδώ... Σηκώθηκα πάνω και τα γόνατα μου ηταν γεμάτο λάσπη ,με τα δύο μου χέρια έδιωξα την περισσότερη αλλά υπήρχε ακόμα λίγη ,σήκωσα τον γιακά από το τζακετ μου ,έφερα κοντά στο πρόσωπο μου τα χέρια μου και προσπάθησα να τα ζεστάνω με την ανάσα μου ,άρχισα να περπατώ για να πάω σπίτι,παντού έτρεχαν νερά από το λιωμένο χιόνι και την βροχή και όπου υπήρχε χώμα κυριευε η λάσπη...

Έφτασα έξω από το σπίτι μου ,ένα συννεφο καπνού το είχε κυκλωσει,χαμογέλασα ...

Οι γείτονες είχαν βγει έξω και προσπάθησαν να την σβήσουν ,έτρεξα εκει και έπαιξα τον πανικόβλητο ...

Flashback

Άνοιξα την πόρτα για να φύγω αλλά είχε πολύ κρύο και τα αφτιά μου έγιναν κατακόκκινα,γύρισα πίσω και φόρεσα ένα σκουφάκι...Κοίταξα το σπίτι μου και παντού έβλεπα την Claire,σε κάθε γωνία ,χαμογέλασα βλέποντας την εδώ αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι ηταν λάθος να ειμαι εδώ αφού εκείνη δεν ηταν,πήρα ένα σακουλάκι με ποπκορν,το έβαλα μέσα στο φούρνο μικροκυμάτων,γύρισα τους διακόπτες μέχρι όσο δεν πήγαινε άλλο,έκλεισα το πορτάκι,πήγα στο σαλόνι ,έβαλα την καφέ ατζέντα στην τσέπη μου και έφυγα...

Τέλος Flashback

"ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΜΟΥ!!" άρχισα να φωνάζω ,η κυρία Jownse ηρθε  δίπλα  μου "λυπάμαι πολύ...παιδί μου!" μου είπε και με χάιδεψε στην πλάτη με κυκλικές κινήσεις...

Δεν είχε μείνει  τίποτα από το σπίτι,μόνο τα τούβλα ...

"έλα...έλα...θα μείνεις για λίγο καιρό σπίτι μου,εξάλλου πρέπει να πάρεις και τον πατέρα σου..." μου ειπε και με οδήγησε στο σπίτι της ,η κυρία Jownse είναι 70 χρόνων πάνω κάτω ,είναι χείρα εδώ και δεκαπέντε χρόνια και μένει εδώ από τα δέκα της ,όταν πέθανε ο άντρας της ηταν μόνη της γι'αυτό αγόρασε μια γάτα ,αργότερα άρχισαν να μαζεύονται όλες οι γάτες τις γειτονιας στον κήπο της για ενΑ περίεργο λόγο ,εκείνη τις λυπήθηκε και άρχιζε να τις ταΐζει ,μετα από δύο μέρες τις έβαλε όλες μεσα στο σπίτι της και απο τότε έχει 15 γάτες.Την ακολούθησα και μπήκαμε μέσα,είχα να έρθω εδώ από τότε που της είχα πει τα κάλαντα όταν ήμουν 11 ,τα πάντα εδώ μεσα ηταν μπεζ και παλιά ,οι γάτες υπήρχαν παντού,πάνω στους καναπέδες,κάτω από τους καναπέδες και σε όλο τον διάδρομο "μην φοβάσαι ,τώρα έφαγα..." μου ειπε και γέλασε με ενα περίεργο γέλιο στο τέλος ,της χαμογέλασα δείχνοντας της ότι ηταν αστεία "το τηλέφωνο είναι εκει" μου ειπε και μου έδειξε το τραπεζακι δίπλα από το παράθυρο ,έκανα ενα βήμα και πάτησα μια γάτα ,η γάτα ούρλιαξε και έφυγε τρέχοντας "συγνωμη..." ειπα και συνέχισα μέχρι το τραπεζακι πιό προσεχτικά ....Σήκωσα το τηλέφωνο και έγραψα τον αριθμό ,το σταθερό της ηταν παλιό και έκανα λίγη ώρα μέχρι να καταλάβω πως δούλευε,κοίταξα πίσω και είδα την κυρία Jownse να κάθεται στην μέση του καναπέ χαϊδεύοντας γάτες,της χαμογέλασα και έβαλα το ακουστηκα στο αυτί μου ,το είχε κλειστό αλλά μπορούσα να του αφήσω μήνυμα 'μπαμπά?το σπίτι κάηκε ,δε..δεν υπάρχει τίποτα ,έγινε στάχτυ ,θα μείνω σήμερα στην κυρία Jownse ,πάρε με τηλέφωνο σύντομα...'

Έκλεισα το τηλέφωνο και γύρισα για να μιλήσω στην κυρία Jownse,δεν ηταν εκει ,μα που πήγε τόσο γρήγορα? "ΚΥΡΙΑ JOWNSE!!" Άρχισα να φωνάζω για να με ακούσει "ΕΔΩΩ...ΕΔΩ...ΤΑΙΖΩ ΤΑ ΑΛΛΑ ΓΑΤΙΑ " άκουσα να μου φωνάζει ,ανασηκωσα τους ώμους μου και κοίταξα έξω από το τζαμί και είδα τον Thion να πηγαίνει στο σπίτι μου ,τράβηξα την κουρτίνα για να μην με δει και συνέχισα να τον παρακολουθώ...Έφτασε στο σπίτι μου,έβγαλε την κουκούλα και τα χέρια από την τσέπη ,έκανε μια βόλτα πάνω κάτω και έφυγε "δεν είναι σωστό να παρακολουθείς τον κόσμο" τρόμαξα και γύρισα ,η κυρία Jownse ηταν πίσω μου ,πραγματικά είναι τρομακτική αυτή η γυναίκα σκέφτηκα "οχι...δε..δε καταλάβατε ,κοίταγα το σπίτι μου..." της ειπα και απομακρύνθηκα από το τζάμι "να σου βάλω να φας..." μου ειπε "δεν πεινάω..." της απάντησα γρήγορα "όπως θες παιδί μου..." μου ειπε

Όλη η μέρα πέρασε με εμένα στον ενα καναπέ και την κυρία Jownse στον άλλο κοιτώντας παλιές ταινίες και πλεκοντας...Το βράδυ κοιμήθηκα στον καναπέ,όσο κοιμήθηκα γιατί ο εφιάλτης μου ξανά ήρθε στον ύπνο μου,πετάχτηκα στον ύπνο μου και μετά δεν ξανά κοιμήθηκα ,στις 6.30 σηκώθηκα από τον καναπέ και πήγα στον τάφο της Claire's,πιστεύω ότι δεν είναι τυχαίο που έρχεται στον ύπνο μου "απλά πες μου τι θες από ΕΜΕΝΑ!!" φωναξα στον τάφο της...