Bir Katilin Günlüğü [ TAMAMLANDI ]

3. BÖLÜM

Sevgili Günlük

Her zaman alışık olduğum, yürüdüğüm bu sokaklarda gecenin sefilliği haricinde karanlık bir sokağın köşesinde bir anda bitiveren bir kurban gibi , aşk önümde dikildi..
Bu tarifsiz duygu tüm vücudumu sarmıştı. Göğsümde bir çarpıntı hissettim.. Yıldırım gibi... O da böyle çarpar değil mi? Ya da bir hançer gibi... Öyle saplandı göğsüme.

Bu aşk mı gerçekten? Hayır, belki de sadece aklımı kaçırdım. Düşünemiyorum, çalışamıyorum, dünyadaki hiçbir şey umurumda değil gibi. Tanrı aşkına! Normalde işkence çektiren ben bu kalbimdeki sancıyla acı çekiyorum!

Beni saniyesinde bu hale getiren çocuğu takip ettim. Evet çocuk dedim küçük duruyordu. Ama arkadaşlarıyla yol kesiminden ayrılırken kampüs hakkında konuştuklarını duydum. Sanırım göründüğü gibi değilmiş. Onu evine kadar takip ettim. Evi yakındı...

Bir an çok mutlu oldum ,ama bir kaç dakika içinde acılar içindeydim, çünkü beni kabul etmezdi... Yarım saat sonrasında ise ondan nefret ettim, beni asla sevmeyecek olması.. Bu beni deli ediyor. Fakat sonra da onunla on dakika birlikte olabilmek için canımı verecek duruma geldim. Şimdiyse ne hissettiğimi, niçin hissettiğimi bilmiyorum... Tamamen saçmalık bu, ama yine de son derece güzel...

O bir erkek, ama çok güzel. Elleri, yüzü, vücudu, saçları ve gözleri... Tanrım, özellikle o gözler ; onlar o kadar masum bakıyordu ki etrafında gezen tehlikelerin farkında bile değillerdi. Eve girdiğinden emin oldum. Güvenli bir şekilde...

Onu korumak istedim. Ah, hayır. Onu kendime istiyorum. Bana bakmasını... Sadece bana baksın istiyorum.