Bir Katilin Günlüğü [ TAMAMLANDI ]

5. BÖLÜM

Sevgili Günlük

Asher, benim değerli hazinem ,
Bugün eve gitmek için hep kullandığın yol üzerinde bu sefer o korkunç, ağzından salyalar akan, sana karşı umarsızca dişlerini gösteren köpeği hatırlıyorsun değil mi?..

Ona duvar dibinde gördüğün bir demir parçası ile saldırmayı düşündün, ta ki kenarda yatan minik yavruların varlığını görene kadar , senin gözünde bu köpek artık "Kuduz" bir köpek olmaktan çıkıp "Beş yavrunun annesi" konumuna geçivermişti. Yalnızca senin gözünde ama. Oysa ben yanına gelip, sana saldırmayı düşünen bu kuduz köpeği öldürmeyi düşünürdüm. Ama sen farklısın... İşte seni en güzel anlatan anekdotlardan biri bu. Senin bir değer sistemin var , duyguların var, vicdanın var. Küçük bir yavrunun varlığı saldırgan , öfke , parçalanmak gibi kavramları bir anda arkaya iteleyiveriyor. Arabanın önüne atlayan kedi yavrusunu ezmemek için frenlere asılmak gibi yani.

Benim hatta diğer tüm insanların gözünde, o köpek , yavrularının getirmiş olduğu korumacı tavrı, analık duygusunu önemsiz kılar, örter..

Sen, onu ürkütmeden sadece kenardan geçip gittin. Köpek de hiçbirşey yapmadı sana. O da sezmiş olmalı, senin masumiyetini, iyi niyetini.
Fakat korkmuş olmalısın belki de onların sokakta olmasına üzülmüştün bilmiyorum. Çünkü eve vardığın an , salya sümük ağladın. Çok tatlısın...