"Sivilce izlerin gitmiş, ne kullandın?"
Taehyung parmak uçlarını yanağımda gezdirirken başını yana eğerek sorduğunda oflayarak elini kaba olmayacak şekilde itmiştim.
"Yabancı markalı bir sabun kullanıyorum. Hacı Şakir mi ne, o iyi geldi" diye mırıldanarak oyuna odaklanmaya devam ettiğimde Taehyung benimle uğraşmayı bırakmamıştı. Elleri bu sefer de saçlarımı bulduğunda odağımın kaymaması için dikkatimi oyunda toparlamaya çalışıyordum fakat saçlarımı karıştırıp tutam tutam kavrıyor ve hafifçe çekiştiriyorken bu çok zordu.
"Bıraksana beni bir ya, oyun oynuyorum şurada"
"Oyun oyna diye mi geldim ben onca yolu. Biraz benimle ilgilenmen gerekmiyor mu?"
"Misafirmişsin gibi konuşma" dediğimde omuz silktiğini görmüştüm ekrana yansıyan gölgesi sayesinde. Ardından ayağa kalkarak odadan çıktığında ise oflayarak oyunu kapatmış ve ben de peşinden gitmiştim.
"İkidir senin yüzünden maçın ortasında çıkıyorum"
Sızlana sızlana uzandığı koltuğa doğru giderek bacaklarını kaldırmış ve koltuğa oturup bacaklarını kucağıma uzatmasını sağlamıştım. Ellerim anında bileklerine sarılırken masaj yaparcasına sıkmaya başlamıştım.
"Banane? Ben mi diyorum çık diye?"
"Evet, sen söylüyorsun?"
"Yapmak zorunda değilsin" diyerek omuz silktiğinde sabır istercesine bir nefes almış ve kumandayla oynamayı bırakıp bir filmin olduğu kanalda durmaya karar verdiğinde bakışlarımı televizyona çevirmiştim.
"Bu filmi duymuştum ama hiç izlemedim" diye mırıldandığında bakışlarım filmin ismine kaymıştı ve ben o an aklıma doluşan sahneler yüzünden yutkunmadan edememiştim.
Call me by your name. Şeftali. Yasak aşk. Şeftali.
"Ben izledim, o kadar da güzel değil. Başka neler varmış baksana?"
Normal bir şekilde söylemiştim çünkü endişemi fark etmesini istemiyordum. Onunla o sahneleri izlersem fena utanırdım ve o da benimle büyük dalga geçerdi.
"Hayır ya, herkes çok beğeniyor ve filmden bahsederken şeftali diyip duruyorlar. Merak ediyorum, olay ne? Sen biliyor musun?"
"Çocuk şeftaliyi çok başka bir şey için kullanıyor, görürsün birazdan"
Taehyung salak değildi ve beni tanıyordu. Garip bir şekilde bir kez izlediğim şeyi asla unutmaz, hatta saçma sapan anlarda alakasız alıntılar yapardım. Bu yüzden içten içe utansam da yalan söylememeyi tercih etmiştim.
Sessiz kaldığı ve dikkatle izlediği sırada tam da vaktinde açmış olduğumuza inanamıyordum. Gerçi hayatta hep böyle saçmalıklar beni bulurdu ve Taehyung da yanımda olduğu için o da utanışıma şahit olurdu. Üstü kapalı bir şekilde bahsettiğim olay gerçekleştiği sırada Taehyungun kıkırdadığını duymuştum.
"Yok artık ya" demişti gülmeye devam ederek. "Bu kadar da değil yani"
Bir şey söylememiştim. Onunla bu sahneyi izlemek garipti ve biraz sonra gelecek olan sahneyi bildiğim için utanmaya devam ediyordum. Kızaracağıma emindim, bu yüzden de sessizce kızarmayı bekliyordum.
"Jungkook, baksana, şu büyük olan çocuk senin başka bir boyuttaki versiyonun galiba. Görünüşün farklı ama özelliklerin aynı." Diyip sinsi sinsi baktığında bir an anlayamamıştım fakat zaten o hemen sonrasında açık açık söyleyerek beni aydınlatmıştı. "Paralel evrende bile saksocusun"
