EMANETİN İHANETİ

9. BÖLÜM

DÜZENLENECEK AMA ŞİMDİLİK BÖYLE OKUYUN BEN Bİ ARA DÜZELTECEĞİM HİC İÇİME SİNMİYOR BÖLÜMLER .

Eveeeeeeeeet size acayip hüzünlü bölümler yazdım burda yokken ama bu bölüm yine doğaçlama olacak :)

________________________

Doktorun söyledikleriyle yıkılan adam kardeşi için o kadar endişeleniyordu ki ya öğrenirse durduramazlardı artık o yaşını doldurmuş genç bir kızdı öğrenirse gider diye çok korkuyordu genç adam . Kardeşine bunu söylemeliydi ama söyleyemezdi bunca zaman sonra ona sen ...

____________

Yaklaşık 1 hafta olmuştu , hastaneye yatalı ama halâ bana bir açıklama yapılmamıştı ben neden hala hastanedeydim ? neden bu lanet uyku yapan ilaçları içmek zorundayım ? Annemler niye geldi ? Neden kimse gözlerimin içine bakmıyor ? Ve neden her seferinde ellerim yatağa bağlı uyanıyorum ?

Tamam fazla abartmış olabilirim ama onların bana olan ilgilerinin artması gerekirken onlar daha da ilgisizleşiyordu ! Hepsi sevgililerinin yüzünden ! Onları daha çok seviyor olmaları canımı yakmıyordu bana olan ilgilerinin nerdeyse yok olması canımı yakıyordu .

Ben onları her şeyden çok kıskanıyordum ama onların yine umrunda değildi ! Ben yattığım yerden saatlerce kapının açılmasını beklerken onlar sevgilileriyle vakit geçiriyorlar üstelik buda yetmiyormuş gibi gelip anlatıyorlardı .

1 haftadır sırf bu yüzden defalarca sinir krizi geçirmiştim nedenini bilemem ama bana her seferinde sakinkeştirici verdiklerinde derin bir uykuya dalamdan önce biri başımı okşayıp ' Özür dilerim kalbimin ritmi ' diyordu kim olduğunu bilmiyordum çünkü sesi gerçekten uğultu şeklinde geliyor ve anlamamı güçsüzleştiriyordu .

Uyandığımda ise kimsenin olmadığı boş odayla yüzleşip canımın acımasına yol açıyorlardı . Her seferinde kollarım bağlı olduğu için krem rengindeki tavanla aramızda gayet olumlu bir iletişim kurmustuk ben ona imalı imalı bakarken o sadece yerinde durmakla yetiniyordu , iç ses ise ona bir isim bulmamız konusunda ısrarcıydı .

Yine bağlı uyandığım günün ilk saatlerinde erken olduğuna kanat getiren iç sesle beraber ortak karar alarak yeniden derin bir uykuya yelken açmıştık . İsmimim sürekli söylenişi ve tempolu bir sekilde anlımın öpülmesiyle gözlerimi araladım .

Sürekli anlımı öpmekle uğraşan Oğuz abime uzay mekiği görmüş gibi bakarken anlımı öpmeyi bırakıp eğelnceli bir yüz ifadesiyle "Hadi Aslı kalk artık şu yataktan sende amma uykucu çıktın " Oğuz abime aynı yüz ifadesiyle bakmaya devam ederken Murat abim onu yana ittirerek " Çekil lan şurdan bide biz görelim kardeşimizin prenses yüzünü " Murat abimin sarf ettiği sözlerle birlikte dudağımın sağ tarafıda yukarıya doğru kıvrıldı .

"Aslı uyandı mı ? " Özgürün kısık tutmaya çalıştığı sesiyle odaya girişini izlerken ellerimin bağlı olmadığını fark ettim . " Asıl soruları şimdimi istersiniz ? yoksa evde mi ? " Sorduğum soruyla tüm gözler beni bulurken Buray abim "Ev daha mantıklı " Diyerek omuz silkti .

( Arkadaşlar gercekten şu an sabah 04.45 ve benim gözler kendiliginden kapanıyor işte buda bu bölümün emeği - Bölüm yarine sarktı çok üzgünüm - )

Annemler sabah Bursa'ya geri dönmüşler . Anıl abim kıyafetlerimi dolaptan alırken Berkay abim almasını istemedi evde yenileri var diyerek itraz etti .

__________

Eve geleli yaklaşık 3 saat olmasına rağmen ben halâ yatağımda uzanıyordum tavanı boş boş seyretmekten sıkılınca yavaş hareketlerle yatağımdan kalkarak banyoma gittim suyu açarak bir süre akışını izledim o sıradan "Aslı gelebilirmiyim ? " Emanet kapıyı tıklatınca " Ja " diye karşılık verdim sorusuna .