DÜZENLENECEK AMA ŞİMDİLİK BÖYLE OKUYUN BEN Bİ ARA DÜZELTECEĞİM HİC İÇİME SİNMİYOR BÖLÜMLER .
Emanetin ardından güzel bir duş aldım daha sonra Gül teyzenin getirdiği çorbayı ardındanda ilaçlarımı içtim zaten uyku yapacağını bildiğimden uykusuzluk problemi çekmeyeceğime sevinirken hunharca çalınan kapıma çevirdim gözlerimi buda neydi ? böyle kapımı çalınır ?
"Gel " Kapıya doğru hafif yüksek sesle seslendikten sonra kapı ani bir şekilde açıldı içeriye giren iki kişi beni hiç ama hiç şaşırtmamıştı " Sen hasta oluyorsun hastanelere yatıyorsun ve bizim haberimiz olmuyor öylemi Aslı hanım ? " Bunlara kim haber verdiyse kesinlikle bana sormalılardı . " Önceden haber vermediğim için üzgünüm Nisa hanım ne zaman hasta olacağımı kestiremiyorum ... Ayrıca ben hasta değildim ki ! "
İçeri giren Nisa ve Özge'den başka kimse değildi . Onlara göz devirerek baktığımda Özge bi anda yatağıma doğru zıplayıp bana baktı suratını eşkitip " Ruhsuz bu ne surat be ? " diye çirkefleşince bende suratımı eşkiterek onun suratına yaklaştırıp " Asıl böyle kapı çalmak nedir bide hasta ziyaretine gelmişsiniz ? " Suratımı geriye çekere onlara ayıplar gibi bakıp dilimi şıklattım ardındanda ilacın etkisiyle kısa sayılmayacak kadar esnedim .
" Tamam bebeğim sen uyu yorgunsundur bizde gidip odamıza yerleşelim . "
Tamam yarIn kahvaltıda görüşürüz " Özge istemsizce yatağımda yuvarlanmayı kesip yavaş hareketlerle odamdan ayrılırken bende yatağıma iyice sinerek huzurlu uykunun kollarına bıraktım kendimi .
_________
" Aslı " nazik ses kulaklarımı doldururken her zaman yaptığım gibi sese arkamı döndüm uyanmak istemiyordum ben yeniden ismimin söylenmesiyle " Ezberlediysen izin ver az uyuyayım " hep yaptığım gibi sese arkamı dönerek uykuma devam etmek için hareketlendiğimde kabaca kolumdan tutulup " HADİ KALK " diye bağırması bir oldu Özge'nin okkalı bir küfür savurarak yatağımda doğrulduğumda Özge hiç bir şey yapmamış gibi giysi odama yöneldi . Ben ve yanımda olduğunu yeni fark ettiğim Anıl abim Özge'nin ardından şaşkın bakışlar atarken bir an onun Özge olduğunu unutmuştum .
Yatağımdan kalkmak için üstümdeki pikeyi tekmeleyerek yere attım . O sırada Anıl abim yemek odasında bekleyeceğini söyleyerek odamı terk etmişti hemen ardından Özge elinde siyah kot pantolon ,beyaz hafif göbeği açık swit ve beyaz spor ayakkabılarla kıyafet odamdan çıktı yatağımın üstüne bıraktığı kıyafetlere son kez bir bakış attıktan sonra bana dönerek " Aşağıda seni bekliyor herkes çabuk giyin gel " diyerek benim konuşmama fırsat vermeden odamdan ayrıldı .
______________
" GÜNAYDIN MİLLLET "neşesiyle girdiğim yemek odasından "Herkes salonda toplansın " ciddiyetiyle ayrılmıştım .
Bu iş artık çok uzamıştı beni neden yatağa bağladıkarını açıklamak zorundalardı .
Yaklaşık 10 dakika boyunca onların toplanmasını beklemistim , onlarda sırasıyla salona gelip koltuklara yerleşirken anlatmalarını sabısiozca beklediğimi belirttim .
" Aslı , aslında ... "
" Aslında ? "
" ... "
" Artık anlatacak mısınız ? Mesela annemler neden geldi ve ben onlarla bir kelime dahi konuşamadan geri gittiler ? Yada beden her uyandığımda uyutuluyordum ? Yadaaaa her uyanfığımda neden yatağa BAĞLI OLARAK UYANIYODUM "
YOU ARE READING
EMANETİN İHANETİ
Teen Fiction"YETER ! " " Ne oldu ? " "Bilmemezlikten gelme ! " "Sana ne oldu dedim ! " "Yazık gerçekten yazık sana . Neden yine hırpaladın onu ? " " Ne ? ben bir şey yapmadım " " BANA YALAN SÖYLEME " " BANA BAĞIRMA ! " " İstemiyorum ... Karışma artık ye...
