DÜZENLENECEK AMA ŞİMDİLİK BÖYLE OKUYUN BEN Bİ ARA DÜZELTECEĞİM HİC İÇİME SİNMİYOR BÖLÜMLER .
Diğer bölümü okuduğunuzdan , oyladığınızdan en az bir yorum yaptığınızdan emin olarak ve aynılarını bu bölüme uygulamanız önemle rica olunur :)
Başlar biraz saçma olsada efsane bir bölüm oldu okumadan çıkan yada başını okuyup saçma bularak çıkan olursa pişman olur .
_______________
" Sesiz olun uyandıracaksınız . Hazır uyumuşken hazırlıklara başlayalım "
" Ne hazırlığı ? "
" Bu günü unutacak kadar aptal olduğun için kendini tebrik etmelisin Oğuz "
" Ne ki bu gün ? Doğum günü değil daha çok var doğum gününe kız kardeşimin doğum gününü bilemeyecek kadar cahil değilim Allah'a şükür "
" Sonra anlatırım ben sana şimdi sen Aslı'yı yukarıdaki odaya götür bizde malzemeleri eve taşıyalım "
Son duyduğum sesler bunlardı evet bu gün önemli bir gün hem benim hem de ailemiz için büyük öneme sahip olduğunu iddia eden Murat abim her sene bu günü kutlatırdı .
______________________
Yumuşacık yastığa daha çok sarılarak daha rahat bir pozisyonda uykuma devam etmeye çalıştım ama malesef yatağın üstünde zıplayan Özge buna izin vermedi .
" Lan uyansana bak bu sefer üstüne zıplarım "
" Ehh yeter be ! İki dakka uyutmadınız "
Uyku bu hayatta en sevdiğim şeylerin arasına giren 10. Maddeydi . İlk sıralarda tabikide ailemdeki insanlar geliyordu uykuysa onlardan hemencik sonra geliyordu .
" Ne iki dakkası tam 3 saat 17 dakikadır uyuyorsun !"
" Saydın mı ? "
" Tatbikî de "
Bide böbürlenerek söylüyordu boşuna gereksiz demiyordum ben bu Özge'ye ne kadar gerkesiz şey varsa hepsini bilirdi ama gerekli olan tek bir şeyi dahi bilmezdi .
" Tamam ne istiyorsunuz benden ? "
" Aşağıda herkes seni bekliyor "
" Sebep ? "
" Aşağıya inince görürsün ama önce şu kıyafetleri giy sen bir öyle aşağıya inersin "
Her neyse bunlarla uğraşmayacak kadar yorgunum evet uyku beni yoruyor insanlar dinlenmek için uyurlar ve uyandıklarında dinlenmiş , dinç olurlar ama ben yorgun oluyordum . Bu konuyu da psikologla konuşmam lazım yani unutmazsam .
Nisa yanağımdan makas alarak telefonuyla ilgilenen Özge'nin kolundan çekiştirerek odamdan ayrıldılar .
Bana gösterdiği , yatağın karşısında duran koltuğun üstünde benim için seçtikleri kırmızı bir sweet ve siyah pantolon vardı . Hızlıca duşa girip benim için seçtikleri kıyafetleri giydim .
Elbiseyi giyip saçlarımı taradım , omuzlarıma bıraktığım saçlarımı geriye doğru itip odadan çıktım . Gözlerime yabancı olan koridorda ilerlerken etrafı inceliyordum bulunduğum katta benim çıktığım odadan hariç 3 kapı daha vardı ne oldukları merak etsemde şimdilik merakıma dur diyebilmeliydim çünkü aşağıdan biraz sonra sinir küpüne dönüşeceğini belli eden bir ses tonuyla seslenen Oğuz abim bağırdı .
YOU ARE READING
EMANETİN İHANETİ
Teen Fiction"YETER ! " " Ne oldu ? " "Bilmemezlikten gelme ! " "Sana ne oldu dedim ! " "Yazık gerçekten yazık sana . Neden yine hırpaladın onu ? " " Ne ? ben bir şey yapmadım " " BANA YALAN SÖYLEME " " BANA BAĞIRMA ! " " İstemiyorum ... Karışma artık ye...
