My Sweet Gulf (Completed)

26

Mew's POV

"Gulf Kanawut is back"

Oh sh*t. That name. Hearing his name is enough to make my heart beating this fast.

But of course ayaw ko naman magmukang kawawa ulit.

Tinuloy ko lang pagkain ko. Nararamdaman ko mga tingin nila. I won't act pathetic na in front of them. I'm so done with it.

Umalis din si Sir Tul pagkasabi nun.

Ganun ba siya kagalit na hindi man lang ako masabihan na babalik na sya.

"Bro. Why are you here?" Tanong ni Ohm sa dumating na matangkad na lalaki.

"Nilakad ko papers ko. I'm transferring here. Dahil andito naman fam ko. I decided to come with G.... Can I sit here for a while?"
Pinakilala naman siya sa amin ni Ohm. Kaibigan nila Gulf dati ng mga bata sila.

"Syet nababakla ako dude." Bulong pa sa akin ni Boun.

"Asan si Gulf?" Tanong ni Ohm sa kaibigan.

"Kausap niya yung prof kanina... Wait he's calling.. yes honey? Here. With Ohm. Good good. Wait for me there. Don't leave without me." Naglalakad pa siya paalis habang kausap si Gulf sa phone.

Act normal Mew. Breathe.

"Kaibigan lang namin yun Mew" Paliwanag agad ni Ohm.

"Wala naman ako sinasabi."

"Honey tawagan tapos kaibigan.. I doubt." Si Boun yung pinakagalit kay Gulf.

"Remember ganun din mga tawagan namin ni Gulf dati." Sagot pa ni Ohm kay Boun.

"Let's just eat."

Nang uwian ay hindi ako mapalagay. Nagdrive ako papunta sa kanila pero hindi ako nagpakita. I saw him,nakangiti siya. He looks good. Mukhang naging masaya siya.
Napalingon siya sa gawi ko kaya nagdrive ako paabante. I really want to talk to him.

~~~~~~
Gulf's POV

One year has passed and I'm still broken. I saw him earlier having his lunch. He looks happier.

I called my bestfriend Ja to meet me in the gate so I can avoid them. He is there for me when I'm in US. He guided me and everything. He is like Ohm, he helped me in so many ways.

Nang nasa bahay ako kanina hindi ko alam kung namalik mata ako pero parang nakita ko si Mew kanina. Sana nagkakamali ako. I hope he's really happy na and narealize niya na he really needs a girl para hindi naman masayang effort ko.

~~~
Maaga ako pumasok sa school kasi madami pa kong papel na lalakarin.

Nang lunch time nagtext sa akin si Ja na kasama niya si Ohm at sabay daw kaming tatlo mag-lunch. Sabi niya sumunod daw ako sa cafeteria.

Nang andun na ko, parang hindi ako makagalaw. Five of them sitting together in one table.

"Hon" sigaw ni Ja. Parehong pareho talaga sila ni Ohm.

Lumapit ako sa kanila, hindi na rin ako makaatras kasi nakita na nila ako.

"Hi.. long time no see." Bati ko sa kanila pero mukang hindi sila masaya makita ako. Sino ba naman magiging masaya diba.
Nginitian ako ni Kao, tinaasan lang ako ng kilay ni Boun at wala lang reaction si Mew. I can't blame them though. I left without saying anything.

"Hon, are you tired?you want us to eat here?" Concern na tanong niya sa akin..This is how he normally call his friends, honey or darling, and I just got used to it.

"Akala ko tayong tatlo ni Ohm?" Tanong ko sa kanya.

"I thought he is alone but his friends came.. Ohm buddy are you coming with us?" Aya niya pa sa kaibigan namin.

Nakita ko naman tumingin siya kanila Mew na parang nagpapaalam. Inalalayan pa ko ni Ja tumayo at binuhat niya mga gamit ko.
"Ja, I can manage." Nakakahiya, baka sabihin pa nila boyfriend ko to si Ja.

Pagkatayo ni Ohm,niyakap ko siya. "I miss you so much. Akala ko galit ka sa akin." Pinitik niya lang noo ko. "Silly. Kilala kita. I know you have reasons." Habang naglalakad kami palabas ng cafeteria ay selfie ng selfie si Ja kaya ang bagal namin. Maliban kay Mew, si Ohm ang pinakanamiss ko.

Mew's POV

Mukhang pasado naman no reaction-acting ko. Mukang wala lang siya iniwan dito kung makabati sa amin.

Nag-abang talaga ako ng uwian para makausap siya.

I saw them walking, hindi sila mapaghiwalay ng kaibigan niyang parang poste.

Naglakas loob ako humarap sa kanya.

"It's time to talk." Nakita ko yung gulat niya.
Nagpaalam siya sa sandali sa kaibigan.
Dinala ko siya sa parking lot, sa lugar kung saan kami palagi nag-uusap kapag may hindi kami pagkakaunawaan dati..

"Now tell me what happened a year ago. Why did you left without telling me?"

"I need to study there. Sinamahan ko si dad."

"Not that. The real reason."
I know there is something else.
Napansin ko na maluha luha naman mata niya.

" Please tell me. I deserve to know the reason. After that night,you just left me. Naging harsh ba ko sayo? Tell me cause nababaliw ako kakaisip ng ginawa ko sayo para bigla ka na lang mawala ng ganun"
I still love him. I still do.

"I want to leave." Pwede ba yun?

"Just tell me you still love me. I'll forget everything. I love you so much baby. I need you so badly."