One Shot Stories

Choose the one

"Babe?" Tawag ko dito habang Panay pa rin ang pagsuklay ng buhok, kaharap ang salamin. Seconds have pass but he didn't reply, tinanaw ko siya mula sa salamin at nakitang busy ito kakatipa ng cellphone. I call him once again pero tumawa lang siya kaharap padin ang cellphone.

"Luke Entrimotcha" I shouted. Biglang nawala ang ngiti sa kanyang mga labi ng humarap sa akin.

"Ano na naman?"

"Ano ba kanina pa kita tinatawag, ano ba yang ginagawa mo?" I tried to grabbed his phone pero dali-dali niya itong inilayo, nagtaka ako sa iniasta niya kasi Hindi naman siya ganun dati.

"Bwesit ka talaga, wag Kang mangialam ng gamit ng may gamit" sigaw niya. Gusto ko siyang singhalan, gusto ko siyang sigawan at sampalin pero Wala sa mga iyon ang aking ginawa.

Sa mga araw araw na magkasama kami, ramdam ko ang Panlalamig niya. Palagi nalang siyang nakatuon sa cellphone niya, nagagalit siya kapag pilit Kong inaalam kung ano ba ang kanyang pinagkaka-abalahan.

My tears started to fall as I watched this handsome man kneeling Infront of me, natuptop ko nalang ang sariling bibig ng makita ang makinang na bagay na iyon.

"Anastasia Luison... Will you marry me?" I cried, hinay hinay kung itinaas baba ang aking ulo.

"Yes of course I will definitely marrying you, Ivan Rollorata" and then I felt his hand around me, hugging me.

Ivan is my bestfriend back then, he's always been there for me. Every time umiiyak ako dahil sa sama ng loob kay Luke dati, siya agad yung andun. He's my best friend and a shoulder to cry on at the same time.

I never thought na magkakagusto ako sa kanya back then, but andito ako ngayon at umiiyak sa harap niya at sa ibang pamilya namin.

Iniisa-isa ko ng tingin ang lahat ng tao doon, ang sasaya nila lahat. Hanggang sa natuon ang aking paningin sa lalaking nakatayo Hindi kalayuan.

Pinigilan ko ang tangka niyang paglayo at lumapit sa kanya, makikita ko sa mga mata niya ang matinding pagsisisi. I hugged him, I hugged him so tight. Na miss ko din ang mga yakap niya.

Naramdaman Kong namasa ang aking balikat, umiiyak siya. Humagulhol at humihingi ng tawad, I smiled at syaka pilit siyang pinatatahan.

"Shhh, stop it... You should be happy now. Go and hanapin mo yung babaeng para sayo. Yung best friend ko? Asan na ba yun? Diba nagdate kayo dati?" Hindi niya sinagot ang aking tanong, pilit niyang pinapatahan ang sarili.

"I... I w-want you back" tumawa ako syaka hinawakan ang kanyang balikat.

"I can't, I don't want to. Nakita ko na yung lalaking itinadhana sakin... Ikaw, go at hanapin mo yung sayo. Hanapin mo at alisin mo ako sa puso't isip mo, dahil Hindi ako yung babaeng Inilaan ni kupido para sayo" I hugged him once again at umalis sa kanyang harapan.

__________________

Remember, always choose that someone na kayang pantayan ang pagmamahal na binibigay mo, yung taong Laging andyan at tanggap kung sino ka man. Iyong taong makita man yung worst mo Ay andyan pa din at Di umaalis sa tabi mo, yung taong Hindi hahanapin ang pagkukulang mo sa iba dahil para sa kanya Ay perpekto kana.

And let go of those people na nanakit at nandurog sayo. Its hard but you gotta try for you to be happy.