1D's Little Omega

3

Louis ağzından kaçırdığı inilti ile rahatsızca yerinde kıpırdandıktan sonra ayaklandı.

"Ben odama gitsem iyi olacak."

Alfaların duyabileceği yükseklikte ama yine de sessizce mırıldandı. Hepsinin gözleri önünde kendini kaybetmek korkunç bir şey olurdu. Kapıyı kilitleyip anahtarı camdan aşağı atsa ne olurdu acaba.

"Lou, seninle gelmemi ister misin?"

Harry düşüncelerini bölerek sorduğunda küçük adımları durdu. Onu yanında istediğini sanmıyordu, bu çok utanç vericiydi ama geceki yardımı da yadsınamazdı. O olmasa kim bilir ne kadar zorlu bir süreç olurdu. Ama onu gerçekten istemiyordu ya da istiyor muydu?

Louis hala olduğu yerde dikilmiş bir şekilde karar vermeye çalışırken gitgide artan çiçek kokusuyla Harry ayaklandı. Elini omeganın beline yerleştiğinde bu onu irkitmişti.

"Gidelim güzelim."

Çekingen mavileri Harry'i bulduğunda alfayı başını sallayarak onayladı. Bunun doğru seçenek olup olmadığından emin değildi ama onu karar vermekten kurtarmasına minnettardı. Harry'nin yönlendirmesiyle merdivenlerin önüne geldiklerinde kasıklarına saplanan sancı ile iki büklüm oldu. İşte başlıyordu...

Alfa düşünmeden onu kucağına aldığında Louis utanarak yüzünü onun göğsüne gömdü, birazdan içinden arsız bir omega çıkacaktı. Harry kendi odasına girip onu yatağına bıraktıktan sonra geri dönüp kapıyı kapattı.

"Hazza."

Louis yeniden ona doğru dönmesini bekleyip konuştu. Kendini kaybetmeden önce bir şeyler söylemek istiyordu, dün gece ve de bugün için. Harry onu dinlediğini belirttiğinde nereden başlayacağını çok da bilemeyerek konuya girdi.

"Şey, ben, teşekkür ederim. Yani biliyorsun bunu yapmak zorunda değilsin ve buna rağmen burada olduğun için minnettarım. Ayrıca-"

Harry omeganın daha fazla konuşmasına izin vermeyerek elini omzuna yerleştirdi.

"Şhh Lou, yanında olmak istediğim için buradayım."

Louis bununla minnettar gülümsemesini ona sunduğunda Harry yatakta geri doğru kayarak başlığa yaslandı ve yüzüne yastık yemesine sebep olan sözleri söylemeden önce kollarını Louis'in gelebilmesi için iki yana açtı.

"Şimdi, gel bakalım alfanın kollarına."

Eh, hak etmişti.

Beklemediği darbe Harry'nin kafasını yatak başlığına çarpmasına sebep olunca alfadan yükselen sesle Louis hızla yanına yaklaştı ve endişeli çıkan sesi ile sordu.

"İyi misin, çok mu acıdı?"

Dizlerinin üzerinde yükselmiş Harry'nin başında herhangi bir yara olup olmadığını kontrol ederken Harry kolunu beline sararak onu aşağı çekti. Bununla omega dengesini sağlayamayarak küçük ellerini büyük olanın iri kollarına sarmıştı.

"Alfası için endişelenirmiş de."

Louis şaşkın mavilerini yeşillerle buluşturduğunda Harry'nin aynı tavırla söyledikleri gözlerini devirmesine sebep olsa da beline sarılı duran kol dikkatini dağıtırken verecek bir cevap bulamadı. Bu yüzden Harry konuyu değiştirerek devam etti.

"Uyumayı denemek ister misin? Belki uyuyabilirsen daha kolay geçer hem dün gece de çok uykusuz kaldın."

Louis bunun iyi bir fikir olduğunu düşündü. Kötüleşirse uykusundan uyanacağını biliyordu ama en azından gelişini beklemek zorunda kalmazdı.