İsimsizler

Seviyorum

"Burası doğru yer değil belki ama artık içimde tutmak istemiyorum." dedi Bartu ve derin bir nefes aldı.

Karnımın ağrıması ile yüzümü buruşturdum. O kadar işkence gördüm böyle ağrı görmedim lan.

"Eylül iyi misin?" diye soran Bartu ile "Sadece biraz karnım ağrıyor." dedim..

"İlaç var mı yanında?" diye soran Bartu ile "hayır" anlamında kafamı salladım.

"Çok mu ağrıyor?" diye soran Bartu ile "Sen konuşmana devam et. Ben iyiyim." dedim.

"Senin sağlığın konuşmamdan daha önemli." diyen Bartu ile "İyiyim ben, konuşmana devam et." dedim.

"Aşka inanmadığını ve birisinin sana aşık olduğunu söylese umursamayacağını söyledin. O yüzden sana aşığım demeyeceğim. Eylül ben içimde sana büyük bir sevgi besliyorum. Aşk yanında az kalır. Ben seni çok seviyorum. Bize bir şans versen olmaz mı?" diye sordu Bartu.

Bora'nın bir anda arabayı durdurması ve Mertcan'ın "Ne!" diye bağırması benim tepkimden çok fazlaydı.

Ben sadece ne dediğini algılamaya çalışıyordum.

Tam Bartu'ya cevap verecekken karnıma öyle bir ağrı girdi ki bacaklarımı kendime çektim.

"Eylül o kader ağrıyor mu?" diye soran Bartu ile "Ayağa kalkıp o şerefsizi öldürmeye gidebilirim." dedim.

"Bak sen arabada kalıyorsun. Biz halledip geliyoruz." dedi Bartu.

"Olmaz. Bende sizinle geleceğim." dedim zorlanarak.

Bartu tebessüm ederek saçımı kulağımın arkasına götürdü ve "Arabada kal ve dinlen. Biz halledeceğiz. Hem o sıra bana vereceğin cevabı düşünürsün." dedi.

"Hadi gidip o şerefsizi gebertelim." diyen Bora ile arabadan indiler.