Αισθησιακή θυσία

κάτι από το παρελθόν

- Είσαι σίγουρη πως θες να φύγεις;

   Έκλεισα την πόρτα του αυτοκινήτου και την τράβηξα με μιας στην αγκαλιά μου.

- Ναι.

  Κρατήθηκα από τον αυχένα μου και με το άλλο της χέρι χάιδεψε τα γένια μου. Ήταν μια μικρή σειρήνα όταν χαμογελούσε, μου έπαιρνε τα μυαλά.

- Μην αργήσεις.

- Εντάξει. Και εσύ μην μαζέψεις πολλά νεύρα.

    Σήκωσα το φρύδι μου. Εγώ να μαζέψω νεύρα; είχα ήδη αρκετά.

- Οοο μωράκι ξέρεις τον τρόπο να με ηρεμείς.

   Την κόλλησα πάνω στο αυτοκίνητο και χάιδεψα τις μπούκλες της.

- Μας βλέπουν.

  Είπε ντροπαλά και χαμήλωσε το κεφάλι της.

- Και; γυναίκα μου είσαι. Μπορώ να κάνω ό,τι θέλω.

- στην Αμερική ίσως ναι, εδώ ή ιδιωτική ζωή μένει στο κρεβάτι..

  Με χτύπησε απαλά στο στήθος και με έσπρωξε μακριά της.

- Δεν με θες άλλο μικρή;

   Την έπιασα άγρια από τον καρπό και την κόλλησα πάνω μου. Τα χείλη μας ίσα που άγγιξαν το ένα το άλλο. Δάγκωσε απαλά τα χείλη της και κάρφωσε τα μάτια της πάνω μου. Πάλι αυτά τα σμαράγδια που ελαμπαν. Τι πλάσμα ήταν αυτό;

    Τύλιξε ξανά τα χέρια της γύρω από τον αυχένα μου και διστακτικά ακούμπησε τα χείλη της στα δικά μου. Δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσω από την αγκαλιά μου τώρα.

  Πέρασα τα δάχτυλά μου μέσα από τις μπούκλες της και την Πίεσα τρυφερά στο στόμα μου. Αρνιόταν να μου ανοίξει το στόμα της αλλά στο τέλος κατάφερα να μπω και άρχισα να ρουφάω τη γεύση της. Ένιωθα το μωρό να κουνιέται στη κοιλιά της. Αυτό με έκανε να σταματήσω και να κοιτάξω την κοιλιά.

- Δεν το είχα νιώσει σήμερα.

  Είπε χαμηλόφωνα και χάιδεψε την κοιλιά της σαν να ηρέμησε μόλις το ένιωσε.

- Πας στην πόλη;

   Την τύχη μου μέσα! Γύρισα να αντικρίσω τον Κάαν .

- Όχι αγόρι μου. Πάει στους γονείς της.
 

  Του απάντησα νευριασμένος. Σοβαρά πίστευε ότι μπορούσε να ρίξει την μικρή; μου έρχεται να ξεράσω. Κάποιος να του πει πως η μικρή είναι αρκετά πιστή στον σύζυγό της .

- Είναι εντάξει κύριε. Όσο η κυρία θα είναι στους γονείς της προλαβαίνω να πάω τον κ. Κάαν στην πόλη