Puso ko puno na ng kagalakan,
Na minsan kinulong ng kadiliman.
Isip ko'y malaya na kay kalungkutan,
Na minsan tinulak kay kamatayan.
Wala ng tinta ang minsa'y pinaghugutan,
Noong panahon walang makapitan.
Kadiliman na naging sandalan
Ako'y kanya nang nilisan.
