☑️POSSESSIVE VAMPIRE: Loving Mr. Bloodsucker [BL]

P.VAMPIRE | Chapter 17

POSSESSIVE VAMPIRE
Loving Bloodsucker [BxB]

WARNING: This chapter includes some inappropriate contents and may cause discomfort to some readers. Reader discretion is advised.

CHAPTER SEVENTEEN

HINDI ALAM NI Tristan kung ano ang magiging reaksiyon niya nang marinig ang tanong na iyon mula kay Vince, na nanghihina. Parang ilang segundo lang, muling pipikit ang mga mata nito.

This is not happening. He is just fooling around, right?

“Sweetie that is not a good joke. Don't say that.” Ani ni Tristan sabay hawak sa kamay ni Vince ang pinagsiklop iyon. “Wag ka namang magbiro ng ganyan.”

Parang gusto niyang umiyak, pero pilit na pinipigilan niya ito. Nagbibiro lang naman ang sweetie niya, diba?

“S-Sorry, sinong tinatawag mo ba sweetie? Sino ka ba? Kayo?” Takang tanong ni Vince sabay tingin sa dalawa.

“Sweetie, ako 'to. Asawa mo ako. Wag ka namang magbiro. Nakasal na tayo, makapaghoney moon, we kiss every minute every day, and we hug each other tightly.” Ani ni Tristan sabay halik sa likod ng palad ni Vince at isa isang tumulo na ang luha niya.

Sana hindi totoo ang hinala niya ay nagbibiro lang ito sa kaniya. Paninindigan niya ang iniiisip niya na pinaglalaruan lang siya nito, dahil alam niyang maya maya ay tatawa nalang bigla ang sweetie niya. Pagtatawanan ang mukha nito na umiiyak.

Hindi dapat ito mangyari. Malapit na malapit na siya para makuha ang matamis na OO ni Vince at tuluyang makasal sila at magkaroon ng anak. Anak na palalakihin nila ng mabuti at makuha ang kung anong meron sila.

“Sorry for this Tristan, Vince has amnesia due to the large impact he got when you guys, collide against the wall.” Ani ni Jayce saka naupo silang pareho sa mahabang sofa.

“No, it's not true.” Depensa ni Tristan saka tumingin muli kay Vince at hinalikan ang kamay nito.

“Tristan.” Vince chuckles softly. “Bagay sa gwapo mong mukha ang pangalan mo.”

“Gwapo naman talaga ang asawa mo.” Ani ni Tristan saka nagpunas ng luha.

Umangat naman ang kamay ni Vince sabay pinahiran ang nakatakas na isang luha ni Tristan. “Sa ganyang itsura, lalaki ang asawa mo? I do not believe you, at hindi ako magpapakasal sa isang lalaki. Parang baliw ka talaga.”

Parang sinaksak siya sa puso at pinakain ng sandamakmak na bawang dahil sa narinig. Tristan got stunned and look incredibly at Vince, who's smile is sketched clearly on its face.

Isa isang tumulo muli ang luha ni Tristan dahil sa mga narinig niya. Isa isang ding naglalaho ang pag-asa niya na mapasagot si Vince at makasal na nga sila.

“Kasal tayo. Kasal tayo Sweetie. Asawa mo ako at asawa kita. May anak tayo.” Ani ni Tristan sabay yakap kay Vince, na natigilan naman.

Maya't maya ay naring niya ang mahinang pagtawa ng couple na nasa likuran niya. Kaya naman mabilis na binalingan ito ni Tristan at pinukol ng masamang tingin.

“Back to start ka na naman. Hindi naniniwala sa iyo si Vince.” Natatawang sambit ni Draco, na ikinatagis ng bagang ni Tristan at kumuyom ang kamao nito.

“How dare you say that! Hindi masasayang lahat ng effort ko.” Inis na sigaw ni Tristan.

“Nagbibiro lang naman ako cuz. Kumalma ka lang.” Ani ni Draco saka tumayo. “Labas na muna kami. Sabihin mo na lahat sa kaniya, baka sakali na maalala ka ng sweetie mo.”