☑️POSSESSIVE VAMPIRE: Loving Mr. Bloodsucker [BL]

P.VAMPIRE | Chapter 29

POSSESSIVE VAMPIRE
Loving Bloodsucker [BxB]

CHAPTER TWENTY NINE

A WEEK has passed at walang pinagbago sa takbo ng buhay nila. Nandyan parin ang panganib na maaaring sumira sa kanila. Dahil sa hanggang ngayon ay wala pa silang makuha na impormasyon na maaaring makatulong sa kanila.

Tristan has already talked to Draco about the one he discovers with the help of his sweetie. The love of his life. Gustong gusto na niya talagang sabihin ang mga katagang iyon ng paulit ulit sa sweetie niya, pero natatakot siya dahil magaya ito sa iba.

With or without those words, possibly he'll be left again. Kaya naman hihintayin niyang makasal sila para tuluyan nang hindi silang dalawa magkahiwalay pa. For now, he has to act more for his sweetie.

Halos sumigaw na siya sa galit nang mawala ang phone niya na ginagamit sa pag record ng mga gusto niyang sabihin sa sweetie niya. Yung palaging kailangan niyang lumayo para magrecord sa tamang oras. Isa na iyon sa plano niyang isurpresa sa sweetie niya. Ngunit nawala na eh.

“Sweetie, gumising ka na, kailangan ko nang umalis para sa trabaho.” Ani ni Tristan habang mahinang niyugyog ang balikat ni Vince na mahimbing na natutulog.

“Sweetie, hey wake up. It's already 8 hindi ka pa kumakain.”

Dahil sa mukhang mahirap gisingin ito, isang ngisi ang kumawala sa bibig ni Tristan saka inilapit ang mukha sa leeg ng binata. He was about to lick his Sweetie's neck pero hindi na natuloy iyon dahil sa pagsalita nito.

“Subukan mo lang, pagsisisihan mo.” Ani ni Vince, na nakapikit parin ang mga mata.

“Gising ka na pala, aalis na ako. I already cooked food for you. Bumangon ka na at maligo.” May ngiti sa labi na sambit ni Tristan sabay hawi ng buhok ni Vince.

Vince tsked. “Kanina mo pa sinasabi iyan. Umalis ka na.”

“Then where's my morning kiss and hug? Alam mong hindi kompleto araw ko kapag wala iyon.” Tristan pouts and cross his arms on his chest. “Kanina pa ako naghihintay.”

Bumuntong hininga si Vince saka tinulak ang sarili paupo ng kama, at tinitigan si Tristan. “Lapit.”

Pansin lang ni Tristan na parang may kakaiba ngayon kay Vince. He is so cold.

“Do you slowly hate me? Ayaw mo na ba sa lambing ko sayo?” Tristan bits his bottom lip. “Why are you cold?”

Maya't maya parang nabuhayan ng loob si Tristan nang makita niya ang pagngiti ni Vince. It's a genuine one, he knows it.

Tumayo si Vince at naglakad papalapit kay Tristan saka sinunggaban ito ng mahigpit na yakap at halik sa noó. At ganoon din ang ginawa ni Tristan pabalik. Sinubsob niya ang mukha sa tiyan ni Vince.

“I will never ever hate you. Pero sa ngayon ayoko sayo, sinira mo tulog ko.” Naglalambing na sambit ni Vince saka hinalikan si Tristan sa labi, ngunit hindi naman iyon nagtagal.

A genuine handsome smile escaped from Tristan's lips after that kiss.

“Satisfied?” Tumaas ang isang kilay ni Vince sabay kalas ng yakap at saka inayos ang suot ng binata na nagusot. “Don't worry about me. Just focus on your work and don't you dare cheat on me.”

“Don't worry sweetie, halos mamatay na ako sa takot noong iwan mo ako dahil sa nakita mo. So I'll always be on guard.” Tristan smiles and dips his lips again on Vince's lips, making both of them chuckles softly.

Magkasamang bumaba silang dalawa patungo sa kusina. Nang makarating na sila roon, nagpaalam na sa kaniya si Tristan na aalis na dahil sa may kailangan pa itong gawin.