☑️POSSESSIVE VAMPIRE: Loving Mr. Bloodsucker [BL]

P.VAMPIRE | Chapter 35

POSSESSIVE VAMPIRE
Loving Bloodsucker [BxB]

WARNING: This chapter includes some inappropriate contents and may cause discomfort to some readers. Reader discretion is advised.

CHAPTER THIRTY FIVE

NATIGILAN si Vince nang yakapin siya ng lalaki ng sobrang higpit. He doesn't know, this guy is really familiar and his heart only shouts one name.

The person that he wanted to be with, and he waits for him to be saved.

“T-Tristan.” Nautal na sambit ni Vince saka nag-unahan nang tumulo ang mga luha niya.

“Ako nga sweetie, I'm already here to save you.” Ani ni Tristan saka tumingin kay Vince. “I'm so sorry sweetie. Sana mas binilisan pa namin para hindi mo na maranasan ang mga ito.”

Napatitig si Vince kay Tristan nang tanggalin nito ang masskara na suot. He also saw a thing that, maybe he uses to change his voice.

Patuloy nalang sa pag-iyak si Vince kaya muling niyakap siya ng binata ng mahigpit. Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman niya nang makita niya ang binata na namiss niya ng sobra.

“Stop crying sweetie, I will take you out of here.” Ani ni Tristan sabay punas ng luha ni Vince at hinalikan sa noó. “Stop crying. Everything's going to be fine.”

“Su...Sumasakit na ang kamay ko.” Ani ni Vince saka pilit na pinigilan ang pag-iyak.

Mukhang natauhan naman si Tristan nang makita niya ang kalagayan ng sweetie niya. Kaya naman mabilis niyang kinalas ang tali at inayos ang pagkakaupo ng sweetie niya.

Hindi talaga makapaniwala si Tristan nang makita niya ang kalagayan ng sweetie niya nang makapasok siya sa kwarto. At gustong gusto na niya mismong patayin ang taong kausap niya dahil sa ginawa nito.

“No need to worry sweetie, half of the people here are my men, at ang nasa labas ngayon ng kwartong ito ay ang Kuya Reijin mo. Itatakas ka niya dito at dadalhin ka sa malayo para sa kaligtasan mo incase na...”

“W-Wait, anong sinasabi mong itatakas? Ayokong iwan kita dito.” Ani ni Vince saka yumakap sa binata. “Ayokong malayo ka ulit sa akin, natatakot ako.”

Tristan hugs him back. “Please sweetie, walang mangyayari sa akin na masama rito. Marami kami kesa sa kalaban natin. Pagbabayarin ko lang ang g*gong nanakit sa iyo.”

Vince sighs. ”Ayoko.” Ulit na Sabi niya saka humigpit ang yakap sa binata. “Paano pala kayo dito napunta?”

Gusto pa niyang makasama ang binata kaya iniiba niya ang topiko. Baka matagal pa ang dating ng walang hiyang iyon at marami raw ang kakampi nila rito.

Tristan chuckles softly. “Actually sweetie, I nearly killed myself when I knew you've been taken. Pero salamat kay Jayce, may idinikit siyang tracker sa iyo kaya nahanap kita. I contacted my brothers, friends and also your brothers to help in saving you.” Paliwanag nito saka kumalas ng yakap at tinitigan ng maigi ang mukha ng sweetie niya.

Napapikit ng mata si Vince nang biglang dilaan ni Tristan ang mukha niya na may dugo. Kaya naman hindi na niya maiwasang mapaiyak muli. Ewan ba niya, nagmukha siyang tanga tuloy.

Being in Tristan's embrace makes him feel safe.

“How did you know about this one? I mean, paano mo nalaman na may kinuha si Jake na... Alam mo na.” Tanong ni Vince habang hinahayaan si Tristan sa ginagawa nitong pagdila at paghalik narin mismo.