Until Our Last Breath (Book of Gangsters #1) || COMPLETED

Zhāngjié 35

CHAPTER 35: ONE LAST TIME

“my-my lost and found e-enemy, is yo-you…”

Parang tumigil ang mundo ko ng masabi ang mga katagang iyon, I’m speechless. Wala akong magawa kundi tumitig sakanya, umiyak ng tahimik sa harap niya, nagmamakaawa ng palihim na sana isa nalang itong bangunngot. Hindi ko kayang tignan ang mga mata niya kaya, para akong lulubog sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Ano aba ang gaagawin ko? Kakausapin siya, sasaktan o… papatayin?

“Eli… hindi ako kalaban… i-I’m b-begging you…”  hindi ko magawang tignan o salubungin man lang ang mata niyang puno ng kasinungalingan. Kung sino pa yung hindi ko ine-expect, sila pa yung t-trydor sayo. Akala ko iba siya, akala ko siya na ang makakapag-pabago ng lahat pero hindi pala, mali ako. Tama si Headmaster, hindi lang puro armas ang pwedeng gawing sandata, pati rin ang puso mo mismo.

“bring him off.” Utos ni Headmaster, agad na tinalian nila Knox at Grey si Ashton- este Renzo. Habang sila Stella ay ina-aalalayan na tumayo ito. Lumabas sila sa emergency exit ng school kung saan malaking field ang sasalubong sayo. Nang tuluyan ng maka alis sila ay mas lalong nadurog ang puso ko, ang hirap isipin ng mga ngyayari. Napahawak ako sa mga buhok ko at gulong gulo na, sinapak ko ang pader na halos masira na at my dugo, upang gumaan- gaan kahit papa ano ang nararamdaman ko.

“hey Eli! Shhh… j-just stop. You’re hurting your self.” He said calmly and hug me.

“b-but.. he h-hurt my he-heart…he b-betrayed me. He didn’t l-love me, he treat me like a t-toy. Wh-what he did is more p-painful than how I h-hurt my s-s-self.” I cried on his shoulder. Kahit na hinihimas niya ang likod ko, hindi ko parin magawang tumahan. Tumagal kami sa ganong posisyon hanggang sa gumaan na ang pakiramdam ko.

“shall we go?” I nodded.

Lumabas kami thru emergency exit kung saan libreng lumabas, in fact kasama naman si Headmaster kaya in case na mahuli kami or someone caught us headmaster is here. Tirik na tirik ang araw habang nag lalakad kami sa field, tulala at wala ako sa sarili habang naglalakad. Habang tinatahak ang daan, nadaraanan namin ang mga lugar kung saan my iba’t ibang karanasan kasama si Ash- depota! Ayoko. Na. basta siya yon. Napapikit nalang ako at binilisan na ang paglalakad. Inalalayan ako ni headmaster na makasakay sa Montero niya.

“Hindi ka na ba magpapa-alam?” tinuro ni Headmaster ang University gamit ang kanyang nguso ng makalayo na kami. Ngumiti lang ako sakanya tska umiwas ng tingin. Malayo na kami ng huing masulyapan ito, huling araw ko na ngayon. Aaminin ko na masaya ang naging karanasan ko sa university na iyon pero hindi ikaka-ila ang mga masasamang bagay katulad nung ngyari kay Mitch na masaya akong nakilala siya, sunod kay Trinity na nag pahirap saakin, at ang huli kay Ashton na minahal ko. Marami akong aral na napulot at higit sa lahat ay naranasan kong mag mahal kahit free trial. Hindi lahat ng bagay ay nag tatagal sa mundo, hindi lahat ay my hanggan, kaya kung maari hanggaat my oras at panahon ka pa ay lubusin mo na ito. Huwag mong hintayin na kung kelan andiyan na ang delubyo tska ka magsi-sisi.

Napamulat ako ng maramdamang hindi na guumagalaw ang paligid ko, pero ramdam ko ang malamig na tumatama sa balat ko.

“Shit!” napamura ako sa gulat ng makitang nasa loob kami ng eroplano, nilingon ko sila headmaster at nakita kong tulog na tulog. Tinignan ko ang kabuuan ng loob ng eroplano, kami lang ang sakay nito kaya isa itong private plane. Napatingin ako sa empires kung saan mahimbing na natutulog sa gilid. Si Stella ay naksandal kay Knox habang nakayapos ang dalawang braso, habang sila Grey at Freya ay nakasandig sa isa’t isa. Mapait akong ngumiti skanila. Napansin ko rin na iba na ang suot ko, maaring sila Stella at Freya ang nagpalit saakin dahil naka school uniform kaming lahat kanina.

Napatingin sa labas ng bintana kung saan madilim at puro ulap lang ang makikita, malungkot rin ang mga ito na parang nakikisabay sa pakiramdam ko. Na-aalala ko nanaman ang lahat ng ngyari kanina, simula nung hindi niya pagpansin saakin hanggang sa malaman ko ang tungkol sa kanya. Bakit sa tuwing my kasiyahan, lungkot ang kapalit nito? Gusto ko magalit sakanya, gusto ko siyang saktan ng paulit-ulit pero hindi ko magawa. Mahal ko siya… minahal ko… gayun din kaya siya?


“Eli… hindi ako kalaban… i-I’m b-begging you…”

“Eli… hindi ako kalaban… i-I’m b-begging you…”

“Eli… hindi ako kalaban… i-I’m b-begging you…”

Nagpaulit- ulit sa pandinig ko ang huling sinabi niya saakin, halata sa itsura niya ang apg mamaka-awa. Gusto ko siyang paniwalaan pero hindi ako makakampante dahil matagal na niya akong niloko. Pero niloloko mo rin siya Eli! Naglolokohan lang kayo… nag-unahan ng magsi-tuluan ang mga luha ko, tama ang sinasabi ng utak ko. Matagal na kaming nag lolokohan sa isa’t isa.  Pero… bakit alam niya ang pangalan ko? Bakit parang kilala niya kung sino talaga ako? Hawak nga niya ang totoo kong pagkatao, pero paano niya nalaman ang pekeng ako? PUTANGINA! Nagpapa-padyak ako sa inis, sa gigil, at galit. Wala akong makuhang sagot sa mga BAKIT na yan. Napaka gulo ng mundo ko na akala ko siya na ang makakabuo pero hindi pa nga nabubuo nasira niya pa lalo. Kung inamin ko kaya sakanya nung una palang… magbabago ang lahat? Tutal sinasabi niya hindi ko siya kalaban. Sana una palang nalaman ko na, sana Pwede kong ibalik ang umpisa.

“hey Eli… kamusta pakiramdam mo? Are you hungry?” hindi nag atubling umupo si Freya sa tabi ko, binigyan ko lang siya ng maliit na ngiti tska umiling.

“I’m fine Freys… I’m just bother about ahmm…” hindi ko masabi ang gusto kong sabihin dahil ano man oras tutulo ang luha ko.

“ahhh, I knew it. Eli… im sorry kung hindi namin nasabi sayo, ano kasi eh… m-matagal na namin alam… matagal na naming pinag hihinalaan n-na si R-Renzo ay si Ashton…” kunot noo akong tumingin sakanya. Kung gayon ay matagal na nila itong pinag mamatyagan? Parang alam ko na kung paano nila ito nahuli.

“sa tuwing magkasama kayo, lagi namin kayong sinusundan. Hindi lang namin masabi sayo dahil ayokong magalit ka samiin lalo na’t wala kaming ebidensya…ayaw ka namin masaktan Eli. Ang totoo niyan Eli nung nag date kayo nung isang araw, kaya nagmamadaling umalis si Ashton non dahil… nakita niya kami. Bukod kasi saamin ay my apat na lalaking sumusunod sainyo, kaya imbiss na sundan namin kayo ay yung mga tao nayon ang sinundan namin. Nakita namin kung paano nila kayo tutukan ng baril. Sinugod namin sila at pina amin, umamin sila na kayong dalawa ni Ashton ang gusto nilang tirahin. Sakto namang napatingin si Ashton sa gawi namin na my hawak na baril kaya’t sinenyasan namin siya na umalis na kayo.” Napatulala ako sa mga sinasabi ni Freya, hindi ko alam na ganon pala ang mga ngyayari sa likod ko. Wala akong masagot sakanya. Mukang naiintindihan niya naman iyon kaya ngumiti siya saakin.

“secret lang natin to Eli ha, pero naniniwala ako na inosente si Ashton, sa bawat kilos niya at tingin niya kapag ikaw ang kasama ay totoo. Totoo siya sayo, nababasa ko sakanya na mahal ka talaga niya. Ngunit wag tayong magpapakampante, hindi natin hawak ang kinabukasan… j-just stay still for what we’ve seen. Kita sa mga mata nyong dalawa ang kislap sa tuwing magkasama kayo. Andito lang ako Eli, andito kami sa likod mo. Binuo tayong isang team para sa mission na ito. Tatapusin natin ito ng matagumpay. Sabi mo nga, There’s nothing impossible, if you believe.” Ngumiti kami sa isa’t isa tska niya ako inakap, hinihimas himas niya ang likod para pagaanin ang pakiramdam ko.

“T-thank you… f-for everything…” I smiled naturally.


“Wow grabe ganda ng China!” bungad ni Stella ng makalabas kaming lahat sa eroplano.

“tanga! kahit anong ganda ng china hindi mo parin maiintindihan mga salita nila.” Boses ni Knox ang niririnig ko. Napa iling nalang ako dahil kahit saan talaga magpunta lagi silang my baon sa isa’t isa.

“are you ready, Eli?” tanong ni Headmaster saakin.

“Y-yes I am.” Nginitian ko siya tska pumunta sa shuttle na sasakyan namin kung saan ihahatid kami sa Empire’s tower o tinatawag na Campo, yon ang pinaka base namin sa China. Kami at ang ibang miyembro lang ang nakaka alam nito, maraming proseso ang dapat mong daanan kung gusto mong makipag negossiate saamin.

“headmaster, pwede mo ba kaming turuan mag bisaya- este mag chinesse? Kahit yung greetings lang.” paki usap ni Knox. Wala akong ganang pakinggan ang mga sinasabi nila dahil wala nanaman ako sa mood. Hindi naman kami nag punta rito para sa bakasyon, dahil paaara saakin ito na ang pinaka mahirap na dadanasin ko. Asan na kaya siya?

Tanging aircon at hininga lang namin ang maririnig sa loob ng sasakyan, my kanya kanyang iniisip o mundo kami rito. Alam kong kahit hindi nila sabihin, matindi na ang pangangamba nila. Kanya kanya ng dasal at pagiisip kung paano malulutasan ang pakikipag laban. Kahit hindi sabihin ni headmaster ang lahat ay alam kong natatakot siya at alam kong sa duguan ang bagsak namin. Wala na akong pake elam kung ano man ang mangyari saakin, basta malaman ko lang kung ano katotohanan at kasagutan sa lahat.

“Welcome to Empire’s circulus tower, don’t worry you can speak in English. All of empires here can speak in english. Okay, these tower is all bout our campo. This is our base, all of employees or Empires  that belong to our gang lives here. Hindi lang tayo o kami ni Eli ang namumuno sa grupo, marami kami… malalaman niyo yon once you’ll enter. Also this tower was one of the dangerous tower of company here in China. Hindi lang puro tao ang nasa loob niyan, kundi ang mga armas. Hindi rin kayo basta basta makakapasok, dahil meron hidden guns diyan and camera paraa masiguro ang security.” Headmaster explaining to  4 empires.

“ay hala ka siya, eto pala yung kine-kwento ni Eli satin nung nakaraan…” narinig kong bulong ni Stella na kina-ngisi ko. dapat lang!

“shall we go inside?” nauna akong mag lakad sakanila, walang emosyon akong tumingin sa mga nakaka salubong ko na co-gangs ko. Wala akong intensyon na kausapin ang kung sino man, dahil gusto ko muna ng peace of mind.

“yīqìē dõu shùnlì ma?” (is everything all right?)

“Quánbù dòu zaì zhăngkõng zhī zhõng, Xiao Zhang” (everything is under controlled, headmaster)

Iniwan ko na sila roon, ako naman ay sumakay ng Elevator. Nanumbalik sa ala-ala ko ang unang araw kong pumunta rito. Hindi nag bago ang kulay ng Elevator, ang gintong kulay nayon ay kumikinang sa kinis at liwanag. Nakikita ko ang sarili ko, mula paa hanggang sa mga mata kong kulay ginto rin, namamaga ang mga ito. Masaya akong pumunta rito noon, pero ngayon nagluluksa.

Pagbukas ng elevator bumungad saakin ang mahabang corridor kung saan my mga kwarto, simple lang ito dati ngunit ngayon marami ng design ang nadagdag. Napa ngisi ako dahil, Para kang nasa luxury five star dahil carpet palang ay engrande na. taim-tim akong naglalakad sa gitna at nag mamatyag, sa laki ng floor na ito malilito ka talaga. Gawa sa wooden metal ang mga pinto, my finger prints security na dating wala, at meron naring naka ukit na pangalan sa bawat pinto. Hinanap ko ang pangalan ko sa pinto para makapag pahinga.

YoungMaster (Eli Kinsley)

Nang mahaap ang pangalan ay dali-dali kong inilagay ang daliri ko sa scanner, hindi pa na seset ang security nito kaya kahit sino ay pwedeng pumasok. Pagbukas ng pinto, bumungad saakin ang naglalakihang kama na queen size bed. Puno ng graphic art design ang isang side, at sa kabila naman ay mga abstract paintings. Naglalakihang mga kurtina, kumpletong kagamitan, cabinets, refrigerator, at banyo. Hinawa ko ang kurtina at malalaking salamin ang nasa likod, kita mula rito ang kabilang parte ng China at isla.

“Eli Kinsley… Youngmaster.” Nagulat ako ng my marinig na boses mula sa likuran ko, nanlaki ang mga mata ko ng makita kung sino ito.

“Primo…” siya na ba yan? Napatitig ako sa mukha niyang mala anghel. Matangos na ilong, nagkakapalang mga kilay, medyo singkit na mga mata, blonded na buhok, mapupulang labi, at perpektong hugis na mukha. Akala ko ba aalis nasiya?

“Ni hao” bati niya saakin, hindi ako makapaniwalang hanggang ngayon ay nandito pa siya. Malaki ang agwat namin sa isa’t isa pero hindi ko mapigilang humanga sa kagwapuhan niya.

“A-andito ka pa-pala… akala ko ba ay aalis ka na ng gang? Pano ka rin nakapasok?” tanong ko sakanya.

“hmm… I’m sorry pero bukas ang pinto.” Napakagat labi ako ng makitang bukas nga.
“aalis na sana ako but suddenly hindi pa tapos ang kontrata ko dito. You know that I have my own gangs but I’m still enjoying here and I heard you flew here.” He smiled at me. Siya si Bright Luther ang crush ko noon rito. Primo ang tawag sakanya rito, mataas kesa sa posisyon ko dahil sa anking galing niya sa pakikipag digmaan ay naibigay sakanya ang posiyon na yon. Halo ang language niya, he could talk Filipino, Chinese, English, at korean. Siya pa nga minsan ang kasama nila Headmaster noon dahil marunong siyang umintindi kapag nasa ibang bansa ang ka business nila.
“how are you? Y-you look good… and taller now.” Namamangha niyang tinignan ang kabuuan ko, natuwa ako sa sinabi niya. Matagal tagal narin simula ng mag usap kami, gusto ko siya noon pero parang kuya na ang turing ko sakanya.

“well good as fuck always… you’re older now, my apo ka na ba?” pranka ko sakanya, nakita kong napatigil siya pero ngumisi. Wala emosyon akong tumingin sakanya at sinusubukan basahin ang iniisip.

“bigyan kita anak, want?” binggo! Hindi parin kumukupas ang ka manyakan niya, ang dumi lagi ng mga biro. Ngumisi nalang ako tska kinuha ang maleta para ayusing ang mga gamit ko.

“hěn gaõxìng zàia dào nî” (nice to see you again) nginitian ko siya tska tumingin uli sa kanya ng deretso. “you may now go.”

“hēi nî hāi hăo ma?” (hey, are you alright?) ‘”you look like upset”

“Shì de!” (yeah) sinenyasan ko na siyang lumabas ng pinto, hindi ko na kayang tumingin sa mga lalaki dahil… dahil na alala ko lang siya, na aalala ko ang bawat emosyon niya sa tuwing kasama ko siya. Ang malambing niyang pakikitungo, at masayang nagkkwento. Wala akong magawa kundi ang umiyak.

I couldn’t hold him again even to kiss him. There’s nothing a way to escape in this kind of situation, I wish I couldn’t love him back. I hugged my pillow imagining Ashton’s body feeling his skins touched by my skin. Feeling his kisses on my forehead and lips. Why is this happening? After I gave him my whole body and trust, ganto ang igaganti niya? Ang tanga tanga ko sa part na yon. Naniwala akong… naniwala akong totoo siya at iba siya.

I’ll choose to runaway in this kind of chaotic situation, but there’s no escaping in this game.

“gaga san ba kasi yon?”

“bobo dito ata”

“mga tanga, my mga pangalan oh!”

“alam nyo puro kayo bunganga. Maghanap nalang kayo!”

“ Quiet!”

Napabaligkwas agad ako ng bangon ng makarinig ng sigawan mula sa labas.

“hey everyone please come here!” tawag ko sa Four Empires, agad nag bow saakin yung isang co-Empire namin. Tinignan ko lang ng masama sila tska sinenyasan na pumasok sa loob ng kwarto ko.

“Bat ang ingay nyo? Hindi sound proof ang lahat ng kwarto rito, hindi katulad ng saatin. You need to control your mouths before anyone get annoyed.” Walang gana ko pagsaway saknila, wala akong intention na magalit sakanila dahil naiintindihn ko na hindi sila sanay.  Ayokko lang na my umaway sakanila dahil sa kakulitan nila.

“sorry youngmaster!” sabay sabay nilang ani.

“eto kasing si Stella-“ I cut him off dahil magsisismula nanaman sila. I gave him a glare, a signal of shut up.

“katabi ng kwarto ko ang mga kwarto nyo, just straight a head then you’ll see your own prospective rooms. Leave now!” tinuro ko ang pinto senyas na maari na silang lumabas.

Napakagat labi ako ng ma realize na masyado akong naging harsh sakanila pero hinayaan ko nalang.

“everyone have a seat.” Kinabukasan ay pinatawag kami ni Headmaster hindi lang kaming lima kasamaang ibang Empires, Master, miski na si Primo. Napa irap ako sa hangin ng kindatan niya ako dahil nahuli niya akong nakatitig. Well hindi naman siya talagang matanda, he’s just 21 years old. But he’s matured enough.

“I would like to announce… that our target Renzo Brixton is now handed by Empire’s black soldier.” Napayuko ako ng tumingin saakin si Headmaster, ayoko ng marinig ang pangalan niya dahil rinding-rindi na ako. Pero my parte saakin na na-aawa sakanya dahil hawak na siya ng mga Militar. My ibang batas saamin, my sarili kaming mga batas bilang mga gangster. kahit anong grupo ay nasa ilalim ng batas na ito. My iba’t ibang tawag rito pero sa puder namin ay Empire’s Black Soldier. Once na mahawakan ka nila ay wala ka ng kawala, bawat kaso o kasalanan na nagawa mo against them ay my kaparusahang Death Penalty o magiging pagkain ka.
Kamusta na kaya siya? Kumain na ba? Sana ay hindi siya pinapahirapan ron. in short my sarili kaming batas.

“this is Mission Act. 119, No base damage allowed, Stricted prohibited are killing enemies, and no massacre taking place. Yes, we don’t have to kill our enemy because they’re under of law. Black Soldier or the Dark Empress will decide about it, we don’t need to mess up with them.”
Kumuyom ang kamao ko ng marinig ang sinabi ni Headmaster, hindi namin kailangan pumatay pero parang hindi ko kakayanin, hindi mapipigilan ang sarili ko na hindi sila galawin lalo na’t marami silang naging atraso saakin.

“we already email Brixton Company that his Son Is under our arms, I assure that he’ll be cooperate. We just use his son to gave him a scare treat just to fight against us. But, If he didn’t agree or respond just in a wekk, sorry he could lost… his own son… Renzo will represent him by receiving a death penalty and his dad will still wanted in all of the country.” Pangangamba, takot, panghihina, galit at kung ano ano pa ang nararamdaman ko ngayon. Wala sa usapan ang ganyang bagay, unless hindi sinasabi ni Headmaster ang ganyang bagay saakin. Hindi maaring ganon nalang yon. Pero depota! Wala akong magagawa, kasalanan ang pag saway sa kinatataas. Gustuhin ko mang suwayin ang lahat ay wala akong sapat na kapangyarihan.

“we have an urgent meeting with our Empress tomorrow… together with Youngmaster’s team. Y’all need to be ready.” Nanlaki ang mga mata ko, tumingala ako kay Headmaster na kasalukuyang naka tingin rin saakin ng walang emosyon. Hindi ako makapaniwalang makikita ko na ang empress, ilang taon narin simula ng makita ko siya. Nasasabik ako sa hindi maintindihan na bagay, my parte saaking gustong makita na muli ang Empress. Siya ang dahilan kung bakit mas lumakas ako lalo at nagkaroon ng kapangyarihan sa Emperyo, siya ang isa sa mga naging ispirasyon ko dahil tinuturuan niya ako kung paano maging mahusay na manlalaban at magkaroon ng determinado sa sarili.

“Meeting dismissed” ani ni headmaster, lumabas na silang lahat ng meeting room, hindi rin ako pinapansin ng apat dahil siguro sa inasal ko kanina. Ayaw na ayaw nila na ganon ang ugali ko dahil alam nila ay nagbago na ako, sila mismo ang nagturo saakin pero parang sinisira ko naman. Mabigat akong napa buntong hininga tska lumabas na ng meeting room.
Buryong buryo akong naglalakad sa hall, nagmamasid sa paligid. Kanya kanya ng bawat galaw ang lahat ng Empires dahil bawat grupo ay my iba’t ibang mission na ginagawa. Naisipan kong tumungo nalang sa rooftop. Pagpasok ko ron ay walang ka tao tao, dahil lahat ay nasa baba. Wala akong magawa kaya dumeretso ako sa bar na nasa gilid ng rooftop, namangha ako ng makitang my pool rin. Kumuha ako ng whiskey tska nag salin sa isang baso mabilis ko itong tinungga, naka kita rin ako ng vape kaya nilagyan ko narin ng flavor. Hawak sa isang kamay ang vape, sa kabila ay ang alak habang ang mga mata ay mayong naka tingin sa kawalan.

“so you’re broken?”  hindi na ako nagulat ng marinig ang boses ni Primo, alam ko namang susulpot siya basta basta. Tinignan ko lang siya tska muling bumalik sa pag hipak ng vape.

“where’s your bitchy girlfriend?” pagiiba ko ng sagot, hindi ko siya nililingon.
“Hey!” napa simangot ako ng kunin niya ang iniinom kong alak. “get yours!”

“what did you say, my Girlfriend?” kunot noo niyang tanong ns ikina ngisi ko. Sakin ka pa magsisinungaling?

“the lady who’s always wearing a red dress, feeling leader. Re-touching her make up. And the girl who wants to seize my position as a youngmaster? Now, where is she?” matagal bago siya makasagot at iniisip kung sino ang tinutukoy ko.

“wait, do you mean Gennieva?”

“sa tingin mo my pake pa akong malaman yon-“ napatigil ako ng banggitin niya ang pangalan niya… sana mali ang iniisip ko. Marami ang my pangalan na ganon.

“oh come on Eli, are you u jelous or what? She’s not my type… she’s annoying lady.” Natatawa niyang ani. “well, she’s not working here afterwards, but I heared she’s engage.” Mas lalo kong nabitawan ang hawak kong baso na ikiagulat niya. Mali,mali,mali! Hindi kaya si Gennivang tinutukoy niya ay si… si Gennieva Stone?

“she’s angage with-“
“ya! Stop avoiding my fucking question. Are you broken?” sumeryoso ang tono ng boses niya kasma ang mukha. Walang emosyon ko siyang tinignan tska nag iwas.

“yes… I’m broken than broke.” I said in a low tone of voice.

“with Renzo Brixton… so pano ka niya nabola?” napa buntong hininga ako, parehas sila ni Headmaster na kahit ano ay nalalaman niya. Kahit ultimo  utot nalalaman niya kung kanino ito galing.

“ I didn’t know, Im silly, confused, and… blinded by love. It’s too complicated.” Sabay tungga ng bote na kaunti nalang ang laman.

“That’s part of love. You can’t do anything, expect to follow what it say. Let me ask you… have you already heard Renzo na nag transform to Ashton?” tanong niya kaya napatingin ako sakanya na naka kunot ang noo. Hindi ko maintindihan ang sinasabi niya, bakit parang alam niya ang lahat ng ngyayari sa pinas? Is he spying over me?

“meet him and listen to his side. Zaijan!” hayun at tinalikuran na niya ako, napaka bastos talaga kausap! Bumslik ako sa pwesto ko kung saan nagmumuni muni ako. Ano ang ibig sabihin niya na makinig ako? Tska paano ako makikinig kung puro kalokohan lang rin ang sasabihin non. Hindi ko alam kung maniniwala pa ako sa saabihin niya, mabilisa mawala ang tiwala ko sa isang tao kaya maraming proseso pa ang magaganap bago bumalik yon.

I was walking at the corridor when I heard a noise coming from the room next to my room. They giggles and laughing, I slowly walking towards that room then I saw the Four Empires talking to each other. My heart felt warm when I saw their smiles, kahit na my darating na problema saamin ay hindi parin nila nakakalimutan ngumiti.

“ohh.. Ni hao Youngmaster!” my eyes winded when they probably saw me seeking at them. Wala na akong magagawa kaya pumasok na ako.
“Ni hao Youngmaster!” they repeated what Freya said.
Naiilang akong pumasok dahil na alala kong naiinis sila sakin dahil sa ginawa ko sakanila kahapon.

“hindi na kayo galit saakin?” nagkatinginan sila sa isa’t isa na nagtataka.

“Hindi youngmaster.” Sabay sabay nilang sabi, naka hinga ako ng maluwag at napangiti.

“I’m sorry guys, hindi ko gustong masigawan ko kayo kahapon. Hindi ko sinasadya… sorry hehe.” I explained. Masyado na akong nagpapa apekto sa mga ngyayari sa paligid, nakakalimutan kong my mga tao pang naniniwala saakin lalo na ang four empires.

“Nako, dai Wala yon… ikaw paba! Ikaw lang naman ang kilala naming mainitin ang ulo pagdating sa pag ibig.” Tumawa siya sa harap ko na parang baliw. “charot lang hehe.”

“Xièxiè shàoyé” (Thank you, youngmaster)
Nabigla ako ng magsalita si Freya ng Chinese, bagay sakanya ang accent na ito.

“wala yon kayo pa ba… by the way, san niyo natutunan magsalita ng chinese?” tanong ko.

“nako dai, napaka gwapo, tilang anghel na bumaba ng langit. Ang puti ng mga balat, kay tangos ng ilong, at kay laki… kay laki ng… katawan!” napa ngisi nalang ako ng malaman kung sino ng tinutukoy niya.

“Tanga! Sino daw hindi sinabing I describe mo. Tska anong gwapo gwapo? Hanggang sakong lang ng paa ko ang gwapo niya.” Singhal ni Knox kay Stella.

“Hoi tumigil nga kayo, pag uuntugin ko kayo dyan.” Singit ni Grey sakanila. Masaya ko silang pinagmamasdan at pinapanuod.

“wow huy… nagsalita ang walang kasalanan. Sige! Sasabihin ko sekreto mo kay Youngmaster.” Kumunot ang noo ko ng banggitin ni Knox ang pangalan ko. Tinignan ko si Grey na pinanlalakihan ng mata si Knox.

“hmm… so my tinatago pala kayo sakin ha.” Kunwaring nagtatampo kong tono. Wala namang patakaran na bawal magtago ng sekreto sa isa’t isa pero nakakatampo lang kung ako lang ang hindi nakaka alam.

“YOUNGMASTER… SI GREY PO MY…GIRLFRIEND NA- ARAY!” sinapak ni Grey si Knox sa braso, nanlilisik akong tumingin kay Grey na kasalukuyang naka ngiting aso saakin.
“at sino yon ha aber?”

“hehehe si… Freya, Youngmaster.” Lumapat ang bibig ko at tumingin kay Freya na naka yuko sa tabi ni Stella.

“since when?” tanong ko, umangat ang ulo ni Freya ng maramdaman ang titig ko sakanya.

“nung isang linggo pa youngmaster hehe… sorry ngayong namin nasabi kasi, baka magalit ka.” Umiwas siya ng tingin. Bakit naman ako magagalit, buhay nila yon kaya gawin nila ang gusto nila. Infact, support ako atleast nakapag move on na si Grey saakin. He finally found someone better than me.

“Support ko naman kayo… hindi niyo kailangan magtago ng sekreto saakin dahil sa ikakagalit ko. Y’all freely do whatever you want… basta hindi niyo ikapapahamak. Besides, pwede ko pa kayong tulungan.” Mahinahon kong sabi saknila. Para ko narin silang pamilya, hindi ko sila pababayaan, hindi lang bilang ka grupo ang turing ko saknila kundi mga kaibigan. Masaya ako sa bagay na makakapag pasaya sakanila, dahil yan ang turo ni headmaster.

“kung ganon youngmaster… pwede mo ba ako ilakad kay Primo?” nabigla ako biglang pahayag ni Stella. Hindi ko inaasahan yon. Well, walang sino man ata ang makakapukaw sa kagwapuhan ni Primo. Halos ng babae na kapwa empires ay nagkakagusto sakanya.

“hoy tukmol! Hindi napatol sa my lawit si Primo… baka ikaw pa makabuntis ron” nagtawanan kami sa mga sagutan nilang dalawa, sila na ata yung mga taong kahit saan mo dalhin hindi mag papa-awat. Pero sana naman ay magaling rin sila sa pakikipag laban.

“Empires?” napatigil kami sa pagk-kwentuhan ng marinig ang boses ni Headmaster na nasa pinto ng kwarto. Umayos kami ng upo dahil parang my sasabihin si Headmaster.

“are you guys okay? Are you all ready for our last mission?” sensiridad na tanong ni headmaster saamin. Sinusubukan kong basahin ang gusto niyang iparating saamin pero hinaharangan niya ito.

“YES HEADMASTER!” sabay sabay naming sagot sakanya.

“they’re trained well headmaster, me as a leader we all ready to fight.” Sabi ko sakanya kahit alam ko sa sarili ko na hindi ko pa kaya. Hindi pa ako 100% ready.

“all right we don’t need to pressure, because Mr. Brixton didn’t responding yet.” Ang kaninang seryoso niyang mukha ay unting unting nawawala. Tumingin siya saakin na my bahagyang my ngiti sa labi.

“so before anything, I would like to tour all of you around here in China, if y’all want?” bigla namang natuwa tong mga kasama ko at masayang nag si ayusan. Ang iba ay bumalik sa kani kanilang kwarto. Kay Freya’ng kwarto ito pero dumeretso na siya sa cr.

“thank you headmaster.” Mahinang sabi ko sakanya ng makalabas kami ng kwarto, ginulo niya ang buhok ko tska nag hiwalay ng daan.

Pagbalik ko sa sariling kwarto ay agad akong naghanap ng masusuot, since hindi naman ganong kalamigan sa China ay nag suot nalang ako ng denim skirt, tube at longsleeve na red checkered na tinupi ko hanggang siko.

“Let’s go!” sigaw nila ng makasakay ang lahat sa van, kasma rin pala namin si Primo dahil wala naman daw siyang gagawin sa loob ng tower. Dalawa kaming nasa harap ni Headmaster sila naman ay nasa likod. Asahan niyo ng katabi ni Stella si Primo dahil nung malaman niyang kasama ito abot langit na ang ngiti.

“san tayo unang pupunta?” tanong ni Knox saakin.

“sa impyerno tas iwan ka namin don.” Si Stella ang sumagot, nagkatinginan kami ni headmaster. Sabay namin sinuot ang kanya kanyang headset sa tenga para wala ng marinig.

Habang binabaybay ang byahe ay naisipan kong sumilip sa likod, nakita kong tulog na si Knox at Stella. Tumama ang paningin ko kay Primo na naka ngisi saakin ng nakakatakot. Umirap nalang ako dahil sa kilabot ng mga mata niya. Pinagmamasdan ko ang daanan, hindi pa ganito kaganda ang Xi’an ng huling bumisita ako rito, maraming nabago at nadagdag. Huminto muna kami panandalian sa isang Chinese restaurant dito sa Xi’an. Matagal tagal narin simula ng maka kain ako ng Chinese food.

“bhie picturan mo ako dito…”

“hoy bakla picturan mo ko, yung kita yung chix sa likod ha.”

“tanginamo. Picture mo mukha mo.”

“aba’t! sana si satanas ang maging asawa mo. hayop!”

Kanya kanya silang ginagawa habang nag hihintay ng pagkain, habang si Primo ay nakikisali lang saknila.

“baby Prims… can we uhmm… take a picture?”

“picture mo mukha mo.” Sabay alis ni Primo.

“hey Baby! Wait for me.”

“hahahahha basted my lawit.”

“TANGINAMO!”

“Hey Eli, are you alright?” napa baling ako kay Headmaster ng tanungin niya ako.

“yes headmaster… I’m always okay.” Nginitian ko siya, alam kong alam niya na hindi naman talaga ako okay.

“we’ll talk about later.” Saktong dumating ang pagkain namin kaya lahat sila ay nagsi-upuan na. tumabi saakin si Primo at sa kanan niya si Stella. Si headmaster ay sa gitna, as always sila Freya ay nasa harap namin. Masaya silang nagk-kwentuhan habang ako ay nakiki sama lang. ewan ko ba, kahit anong gawin ko hindi ko parin magawang sumayaw parang kulang. Something bothering me.

Sumakay na uli kami sa Van ng matapos ang kainan, gusto ko sanang irequest ang Beijing kaso malayo pa rito yon, meron lamang kaming isang araw para maglibot pagtapos ay magiging busy na ang lahat. Wala pang halos Dalawang oras ay nakarating na kami sa Hangzhou. Namangha ako sa ganda nito, ito ang first time kong makatungtong rito. Sa pictures at movies ko lang ito nakikita pero mas maganda kung makikita mo sa personal.

“ANG GANDA!”ani nila. Napatulala ako dahil sa ganda ng tubig , naglakad ako sa gitna ng bridge para mas makita ng malapitan.

“Eli Picture!” sigaw nila saakin habang hawak ang selfie’s stick. Kasama sa picture ang lahat kaya masaya akong makitang kumpleto ang grupo.

“Ang ganda naman dito Headmaster, ano pong tawag rito?” tanong ni Freya sakanya. Tumingin si Headmaster sa paligd bago sagutin ang tanong ni Freya.

“eto ang Hangzhou, NEXT BEST PLACE TO HEAVEN. One of the best tourist spot here ni China, bukod ang sa malawak na karagatan ay my kahulugan din ito na mababasa niyo sa history ng China.” Naka hindi mapakali ang mga mata ko kakatingin kung saan saan. Kahit ito ang bansa ko ay hindi ko maiiwasang hindi humanga.

“ohh gago bawal ka dito, Heaven daw eh.” Nawala ang ngiti sa labi ko ng marinig nanaman ang boses nila.

“tanga ka—” naputol ang sasabihin ni Knox ng agawin nito ni Primo.

“can you both please stop? Kanina pa kayo. Saying a bad words over and over again. Kung ihulog ko kayo beneath this bridge then the sea creatures surely will eat you,” nairitang usal ni Primo. Natatawa akong nanunuod sakanila, ang cute talagang mainis netong si Primo.

“kuya weg phue… ekaw naleng kumain shaken ehehe.” Malanding tono ni Stella.

“what the fuck?! Stop saying that. Lagot ka sa girlfriend ko, susumbong kita.” Parang batang ani ni Primo sabay walk out.  Nakita kog nagulat si Stella dahil sa sinabi sakanya, pero etong si Knox halos mahulog na kakatawa ng walang laman.

Matapos ang eksena ay naglakad lakad ako malayo sakanila, malayo sa mga taong nadadamay dahil saakin. Hindi ko maiwasang malungkot kahit ganito kaganda ang view. Hindi mapapalitan ng kahit anong ganda ang puso kong matagal ng pangit, madilim, at magulo. Minsan ang kagandahan pa mismo ang magpapalungkot saatin kesa sa maging masaya. Namimiss ko na siya… gusto ko na siyang makita muli. Kinuha ko ang cellphone ko para tignan ang litrato na magkasama kaming dalawa.  Pinagmasdan ko ang mukha niya, magkamukha nga talaga si Ashton at Renzo, sadyang iniba lang talaga ang features ng ibang bahagi ng mukha niya. Mas mas gwapo si Renzo kesa sa itsura ni Ashton… pero kahit anong gwapo niya hindi matutumbasan ang pagmamahal ko sakanya. Masyado akong nabulag at nagpadala sa lahat.

“everyone come here, we need to go.” Sigaw ni Headmaster. Dahan dahan kong inayos ang sarili ko at pinahiran ang luha ko.

“youngmaster dyan nalang ako…” nagulat ako ng biglang buksan ni Stella ang passenger seat.

“bakit?” kunot noo kong tanong.

“ehhh… galit siya saakin baka lumabas pa pagka lalaki ko.” Naiinis niyang sumbat.

“hanap ka nalang ng ibang pwesto,” sabi ko sakanya sabay ngiti.

“sige na youngmaster- AH MY GAGAMBA!” awtomatiko akong napatol mula sa inuupuan ko. Nagpapa-padyak at natarantang tinignan ang inuupuan ko. Pero nawala ang takot ko ng makitang naka upo na si Stella ron.

“sorry youngmaster! Hehe hanap ka nalang ng ibang pwesto.” Ginaya niya ang tono ng pananalita ko.

“STELLA!” sigaw ko ng bigla niyang isara ang pinto. Wala akong nagawa kundi ang pumasok sa likod at don maupo.

“What are you doing here?” tanong ni Primo, tinigna ko lang siya ng masama.
“I heard you have feelings for me, where is it? It’s still there?” napa awang ang labi ko ng marinig ang sinabi niya kahit naka earphones, pati ba talaga yon nalalaman niya?

“KAPAL! Mangarap ka nalang ng gising.” Dumating na si Headmaster na galing comfort room kasama sila Grey, kaya hindi na nagawang mag salita nitong katabi ko.

“ohhh what are you doing here? Where’s Eli?” naririnig kong tanong ni headmaster sa harap. Hindi na ako kumibo at hinayaan na hanapin nila ako gamit ang kanilang mga mata.

“dito nalang ako headmaster, my alalay ka pa.”

“alalay huh? Here… drive this van and you’ll be my alalay.” Narinig kong nagtawanan ung mga kasamahan ko dito sa likod.

“how? Hindi ko po alam pupuntahan…”

“you learned how to drive, how come you didn’t know direction? Bilis na ikaw na mag drive.”

“honeybabe… wake up… I love you”
“honeybabe, im here na… I miss you so much!” napabaligkwas ako ng bangon, ng marinig ang honeybabe. ASHTON?!

“ay- WHAT THE FUCK PRIMO!!!” pinaghahampas ko siya ng maaninang ang mukha niya, umikot ang paningin ko na nagbabaka-sakaling nandito ang my nag ma-my ari ng pangalan na iyon. Pero nabigo lang ako.

“hey! Stop daydreaming, kanina ka pa ginigising nasa labas na sila.” Kinusot kusot ko ang mata ko para maaninang kung nassan kami.

“The Yuanyang terraced fields…” namamangha kong ani habang naka tanaw sa labas ng sasakyan. Napuhan ko na ito dai peo hindi parin kumukupas ang aanking ganda nito lalo na sa malapitan. Isa ito sa mga hinahangan rito sa China. My ganito rin sa Pilipinas kung gaano kaganda roon ay ganun rin rito pero mas malawak ang nasa Pilipinas.
Iniwan ko sa kotse si Primo at nagmamadaling bumaba. Walang ganong turista kaya makikita mo ang kabuuan nito. Natanaw ko si Headmaster sa isang field na pinaka mataas, habang ang iba ay naka kalat sa ibaba.

“Hey Headmaster…” ani ko ng makalapit ako sakanya, my nakalatag na kumot at my naka handang pagkain.

“hey Eli, come with me.” Sinenyasan akong tumabi sakanya tska inalok ng iniinom niyang beer.

“do you know Eli… this place is for people who are sad. I’d like to bring you here because these fields or the stairs is the one who can listen to your problems… look, ang daming makikinig sayo kaya kahit anong problema mo yu’re freely said it loud.” Ngumiti siya saakin. Tama siya sa dami ng hagdan ng Terraced field na ito ay pwede ka ng magsabii ng problema. Napabuntong hininga nalang ako.

“headmaster… magiging maayos po ba ang lahat kapag iniwan ko ang Empire?” tanong ko sakanya na ikinatigil niya.
“what do you mean? You want to leave?” naguguluhan niyang tanong.

“hindi naman pero nagbabakasakali lang po… ayokong my madamay pa, ayoko ng mabuhay ng ganito. Headmaster pagod na akong masaktan… I just want to gave up, my world is now destroyed. I don’t think I could fight in this game… I don’t want to see him like that, headmaster. Ayokong pumatay ng taong parte na ng buhay ko, lalo na kung mahal ko.” Tumulo na ang luha sa mga mata ko pero ang paningin ay nasa bundok. Hindi ko na kayang pigilan ang nararamdaman kong lungkot at pagka durog.

“Elin don’t say that. Nasa tamang oras ka na, ngayon ka pa ba susuko kung kelan malapit ka ng matapos? Giving up isn’t the answer on your problem. Hindi mo kailangan sisihin ang sarili mo because of the scenarios. Tiwala, trust… yan ang sagot. Kung maniniwala ka, magagawa mo ang gusto mong gawin. Wag kang matakot dahil hanggat iniimbestigahan siya at hinihintay ang sagot ng ama niya ay my pag asa pa Eli. I understand you, but understaand your self first. Maging matatag ka sa abot ng makakaya mo, you’re Eli Kinsley the girl who doesn’t have a fear in everything.” Naniniwala ako kay Headmaster.

“pero headmaster… pag ba totoong hindi siya kalaban, pwede ko ba siyang ipaglaban?” tanong ko sakanya kahit na impossible. Anak siya ng kalaban kaya kalaban narin ang turing sakanya.

“ofcourse you can… you love him, so fight for him. Wag kang magalit sakanya, what if kung same feelings kayo kaya hindi niya masabi ang totoo sayo. Eli, every person, every color has a different kind of story- reason. For being a gangster, you shouldn’t kill someone without knowing the reason why we need to kill them, kasalanan rin ang pagpatay. Hangga’t walang kasalanan, hanggat walang pruweba mananatiling nakamasid. Faith is just trying to challenge your braveness and power.” Naguguluhan man pero nagegets ko ang sinabi iba. Nagtataka lang ako kung bakit parang naniniwala siya na walang kinalaman si Renzo kahit na ganon.

“bakit parang okay lang sayo headmaster na… kahit kalaban si Renzo ay parang naniniwala kang inosente ito?” curiosidad kong tanong sakanya. Ngumiti lang siya saakin tiyaka umiwas ng tingin.

“do you wanna know everything, right?” tanong niya na kinanuot ko ng tanong.

“ofcourse headmaster, from the first place I really wanted to know WHY?!” sabi ko sakanya. Hindi pwedeng habang buhay ay hindi ko nalalaman ang lahat, alam kong lahat ng ito ay my dahilan. Mga sagot na makakapag bago sa lahat… dahan dahang lumapit si headmaster sa tenga ko tska bumulong. Nabigla ako ng sabihin niya iyon.

“really headmaster?” hindi mapaniwalang tanong ko.
“of course just in case na kailanganin mo rin.” Sabi niya. Natahimik kami sandali at tila my sariling iniisip.

“Elin Ember Kinsley… I love you. I would do anything just for you, b-because you’re my… d-daughter. Everthing what happen im still here besides you, I still care for you, and I will protect you. Maikli lang ang buhay kaya piliin mo ng sumaya. Ito na ata ang isa sa pinaka masayang araw na ngyari kasama ka. Today, tomorrow and forever you’re still the only one my daughter. Everything will be all alright. Lagi mong tatandaan ang mga sinasabi ko sayo, you’re now bigger parang dati ikaw yung spoiled brat na lagi kong kasama. I’ll never forget you darling… be brave like your daddy. Ikaw ang pinaka magandang regalong binigay saakin sa kabila ng lahat.” Parang nagkaron ng pagasa ang puso ko ng marinig ang lahat ng sinabi niya at binigyan niya ako ng pinaka magandang ngiti na nakita kong suot niya.

“I love you… daddy…”

“I love you too my daughter.” He kissed my forhead.

To be continued. . .